  | Kniha JóbBiblia - Sväté písmo(VUL - Latinský - Nova Vulgata) | Jób 10, 1-22 |
1 Jób 10, 1 Taedet animam meam vitae meae; dimittam adversum me eloquium meum, loquar in amaritudine animae meae. 2 Jób 10, 2 Dicam Deo: Noli me condemnare, indica mihi cur me ita iudices. 3 Jób 10, 3 Numquid bonum tibi videtur, si opprimas me et calumnieris me, opus manuum tuarum, et super consilium impiorum arrideas? 4 Jób 10, 4 Numquid oculi carnei tibi sunt, aut, sicut videt homo, et tu videbis? 5 Jób 10, 5 Numquid sicut dies hominis dies tui, et anni tui sicut humana sunt tempora, 6 Jób 10, 6 ut quaeras iniquitatem meam et peccatum meum scruteris, 7 Jób 10, 7 cum scias quia nihil impium fecerim, et sit nemo, qui de manu tua possit eruere? 8 Jób 10, 8 Manus tuae fecerunt me et plasmaverunt me totum in circuitu; et sic repente praecipitas me? 9 Jób 10, 9 Memento, quaeso, quod sicut lutum feceris me et in pulverem reduces me. 10 Jób 10, 10 Nonne sicut lac mulsisti me et sicut caseum me coagulasti? 11 Jób 10, 11 Pelle et carnibus vestisti me; ossibus et nervis compegisti me. 12 Jób 10, 12 Vitam et misericordiam tribuisti mihi, et visitatio tua custodivit spiritum meum. 13 Jób 10, 13 Licet haec celes in corde tuo, tamen scio haec in animo tuo versari. 14 Jób 10, 14 Si peccaverim, observas me et ab iniquitate mea mundum me esse non pateris. 15 Jób 10, 15 Et si impius fuero, vae mihi est; et si iustus, non levabo caput, saturatus afflictione et miseria. 16 Jób 10, 16 Si superbia extollar, quasi catulum leonis capies me et iterum mirabilem te exhibebis in me. 17 Jób 10, 17 Instauras testes tuos contra me et multiplicas iram tuam adversum me, et poenae militant in me. 18 Jób 10, 18 Quare de vulva eduxisti me? Qui utinam consumptus essem, ne oculus me videret! 19 Jób 10, 19 Fuissem quasi non essem, de utero translatus ad tumulum. 20 Jób 10, 20 Numquid non paucitas dierum meorum finietur brevi? Dimitte ergo me, ut refrigerem paululum dolorem meum, 21 Jób 10, 21 antequam vadam, et non revertar, ad terram tenebrarum et umbrae mortis, 22 Jób 10, 22 terram caliginis et tenebrarum, ubi umbra mortis et nullus ordo, sed sempiternus horror inhabitat ”.
| | | Jób 10, 1-22 |
Verš 16
Si superbia extollar, quasi catulum leonis capies me et iterum mirabilem te exhibebis in me.
Iz 38:13 - Prostratus sum usque ad mane, quasi leo sic conterit omnia ossa mea; de mane usque ad vesperam confecisti me.
Nár 3:10 - DALETH. Ursus insidians factus est mihi, leo in absconditis.
Verš 9
Memento, quaeso, quod sicut lutum feceris me et in pulverem reduces me.
Gn 2:7 - tunc formavit Dominus Deus hominem pulverem de humo et inspiravit in nares eius spiraculum vitae, et factus est homo in animam viventem.
Gn 3:19 - in sudore vultus tui vesceris pane, donec revertaris ad humum, de qua sumptus es, quia pulvis es et in pulverem reverteris”.
Verš 10
Nonne sicut lac mulsisti me et sicut caseum me coagulasti?
Ž 139:15 - Non sunt abscondita ossa mea a te, cum factus sum in occulto, contextus in inferioribus terrae.
Verš 18
Quare de vulva eduxisti me? Qui utinam consumptus essem, ne oculus me videret!
Jób 3:11 - Quare non in vulva mortuus sum? Egressus ex utero non statim perii?
Job 10,10 - Slová poukazujú na skrytý a tajomný vznik ľudského života v lone matky. Starý zákon spomína s istou obľubou podivuhodný vznik ľudského tela v skrytosti. O jeho utváraní najlepšie vie iba Boh (porov. Ž 139,13.15.16).
Job 10,17 - "Nové vojská" sú nové vlny utrpenia a pohrôm, ktoré sa na Jóba bez prestania valia.
Job 10,21 - Starozákonné podsvetie (šeól) je pochmúrne.
