výhody registrácie

Kniha Levitikus

Biblia - Sväté písmo

(LXX - Grécky - LXX)

Lv 17, 1-16

1 και ελαλησεν κυριος προς μωυσην λεγων 2 λαλησον προς ααρων και προς τους υιους αυτου και προς παντας υιους ισραηλ και ερεις προς αυτους τουτο το ρημα ο ενετειλατο κυριος λεγων 3 ανθρωπος ανθρωπος των υιων ισραηλ η των προσηλυτων των προσκειμενων εν υμιν ος αν σφαξη μοσχον η προβατον η αιγα εν τη παρεμβολη και ος αν σφαξη εξω της παρεμβολης 4 και επι την θυραν της σκηνης του μαρτυριου μη ενεγκη ωστε ποιησαι αυτο εις ολοκαυτωμα η σωτηριον κυριω δεκτον εις οσμην ευωδιας και ος αν σφαξη εξω και επι την θυραν της σκηνης του μαρτυριου μη ενεγκη αυτο ωστε μη προσενεγκαι δωρον κυριω απεναντι της σκηνης κυριου και λογισθησεται τω ανθρωπω εκεινω αιμα αιμα εξεχεεν εξολεθρευθησεται η ψυχη εκεινη εκ του λαου αυτης 5 οπως αναφερωσιν οι υιοι ισραηλ τας θυσιας αυτων οσας αν αυτοι σφαξουσιν εν τοις πεδιοις και οισουσιν τω κυριω επι τας θυρας της σκηνης του μαρτυριου προς τον ιερεα και θυσουσιν θυσιαν σωτηριου τω κυριω αυτα 6 και προσχεει ο ιερευς το αιμα επι το θυσιαστηριον κυκλω απεναντι κυριου παρα τας θυρας της σκηνης του μαρτυριου και ανοισει το στεαρ εις οσμην ευωδιας κυριω 7 και ου θυσουσιν ετι τας θυσιας αυτων τοις ματαιοις οις αυτοι εκπορνευουσιν οπισω αυτων νομιμον αιωνιον εσται υμιν εις τας γενεας υμων 8 και ερεις προς αυτους ανθρωπος ανθρωπος των υιων ισραηλ και απο των υιων των προσηλυτων των προσκειμενων εν υμιν ος αν ποιηση ολοκαυτωμα η θυσιαν 9 και επι την θυραν της σκηνης του μαρτυριου μη ενεγκη ποιησαι αυτο τω κυριω εξολεθρευθησεται ο ανθρωπος εκεινος εκ του λαου αυτου 10 και ανθρωπος ανθρωπος των υιων ισραηλ η των προσηλυτων των προσκειμενων εν υμιν ος αν φαγη παν αιμα και επιστησω το προσωπον μου επι την ψυχην την εσθουσαν το αιμα και απολω αυτην εκ του λαου αυτης 11 η γαρ ψυχη πασης σαρκος αιμα αυτου εστιν και εγω δεδωκα αυτο υμιν επι του θυσιαστηριου εξιλασκεσθαι περι των ψυχων υμων το γαρ αιμα αυτου αντι της ψυχης εξιλασεται 12 δια τουτο ειρηκα τοις υιοις ισραηλ πασα ψυχη εξ υμων ου φαγεται αιμα και ο προσηλυτος ο προσκειμενος εν υμιν ου φαγεται αιμα 13 και ανθρωπος ανθρωπος των υιων ισραηλ και των προσηλυτων των προσκειμενων εν υμιν ος αν θηρευση θηρευμα θηριον η πετεινον ο εσθεται και εκχεει το αιμα και καλυψει αυτο τη γη 14 η γαρ ψυχη πασης σαρκος αιμα αυτου εστιν και ειπα τοις υιοις ισραηλ αιμα πασης σαρκος ου φαγεσθε οτι η ψυχη πασης σαρκος αιμα αυτου εστιν πας ο εσθων αυτο εξολεθρευθησεται 15 και πασα ψυχη ητις φαγεται θνησιμαιον η θηριαλωτον εν τοις αυτοχθοσιν η εν τοις προσηλυτοις πλυνει τα ιματια αυτου και λουσεται υδατι και ακαθαρτος εσται εως εσπερας και καθαρος εσται 16 εαν δε μη πλυνη τα ιματια και το σωμα μη λουσηται υδατι και λημψεται ανομημα αυτου

Lv 17, 1-16





Verš 10
και ανθρωπος ανθρωπος των υιων ισραηλ η των προσηλυτων των προσκειμενων εν υμιν ος αν φαγη παν αιμα και επιστησω το προσωπον μου επι την ψυχην την εσθουσαν το αιμα και απολω αυτην εκ του λαου αυτης
Gn 9:4 - πλην κρεας εν αιματι ψυχης ου φαγεσθε
Lv 3:17 - νομιμον εις τον αιωνα εις τας γενεας υμων εν παση κατοικια υμων παν στεαρ και παν αιμα ουκ εδεσθε
Lv 7:27 - πασα ψυχη η αν φαγη αιμα απολειται η ψυχη εκεινη απο του λαου αυτης
Lv 19:26 - μη εσθετε επι των ορεων και ουκ οιωνιεισθε ουδε ορνιθοσκοπησεσθε
Dt 12:16 - πλην το αιμα ου φαγεσθε επι την γην εκχεειτε αυτο ως υδωρ
Dt 12:23 - προσεχε ισχυρως του μη φαγειν αιμα οτι το αιμα αυτου ψυχη ου βρωθησεται η ψυχη μετα των κρεων
1Sam 14:33 - και απηγγελη τω σαουλ λεγοντες ημαρτηκεν ο λαος τω κυριω φαγων συν τω αιματι και ειπεν σαουλ εν γεθθεμ κυλισατε μοι λιθον ενταυθα μεγαν

Verš 14
η γαρ ψυχη πασης σαρκος αιμα αυτου εστιν και ειπα τοις υιοις ισραηλ αιμα πασης σαρκος ου φαγεσθε οτι η ψυχη πασης σαρκος αιμα αυτου εστιν πας ο εσθων αυτο εξολεθρευθησεται
Gn 9:4 - πλην κρεας εν αιματι ψυχης ου φαγεσθε

Verš 6
και προσχεει ο ιερευς το αιμα επι το θυσιαστηριον κυκλω απεναντι κυριου παρα τας θυρας της σκηνης του μαρτυριου και ανοισει το στεαρ εις οσμην ευωδιας κυριω
Ex 29:18 - και ανοισεις ολον τον κριον επι το θυσιαστηριον ολοκαυτωμα κυριω εις οσμην ευωδιας θυσιασμα κυριω εστιν
Lv 4:31 - και παν το στεαρ περιελει ον τροπον περιαιρειται στεαρ απο θυσιας σωτηριου και ανοισει ο ιερευς επι το θυσιαστηριον εις οσμην ευωδιας κυριω και εξιλασεται περι αυτου ο ιερευς και αφεθησεται αυτω

Verš 15
και πασα ψυχη ητις φαγεται θνησιμαιον η θηριαλωτον εν τοις αυτοχθοσιν η εν τοις προσηλυτοις πλυνει τα ιματια αυτου και λουσεται υδατι και ακαθαρτος εσται εως εσπερας και καθαρος εσται
Ex 22:31 -
Lv 11:40 - και ο εσθιων απο των θνησιμαιων τουτων πλυνει τα ιματια και ακαθαρτος εσται εως εσπερας και ο αιρων απο θνησιμαιων αυτων πλυνει τα ιματια και λουσεται υδατι και ακαθαρτος εσται εως εσπερας
Ez 44:31 - και παν θνησιμαιον και θηριαλωτον εκ των πετεινων και εκ των κτηνων ου φαγονται οι ιερεις

Lv 17,1 - V tejto hlave uvádzajú sa predpisy o zabíjaní zvierat, určených na súkromnú spotrebu. Lenže predpisy sa týkajú iba takých zvierat, ktoré by sa mohli aj obetovať, teda zvierat čistých a bezchybných. Chybné zvieratá mohli sa zabíjať kdekoľvek. Miesto zabíjania sa určuje v stánkovom nádvorí, a to na celý čas putovania po púšti. Dôvodom tohto sústredenia bolo, aby Izraeliti neobetovali "viac kozím besom" (v. 7), démonom, ktorí vládli púšťou. Aj podľa Joz 24,18. Izraeliti za cesty púšťou boli naklonení k modloslužbe. A takto, keď každé zviera, ktoré sa mohlo obetovať prípadne aj modlám, muselo sa zabíjať na severnej strane oltára celostných žertiev, odnímala sa nielen príležitosť, ale aj možnosť súkromne obetovať démonom. Tento zákon sa mohol zachovávať len vtedy, keď Izraeliti bývali akosi spolu, teda len na púšti, keď sa zhromažďovali okolo svätostánku. Neskoršie sa tento zákon zrušil (Dt 12,6.7.11.12.15).

Lv 17,7 - S ktorými ste smilnili, porov. Ex 34,16. Úcta k modlám sa považuje za spreneveru voči Pánovi. Vzťah Boha k Izraelu v Písme symbolicky sa vyjadruje akoby manželskou zmluvou. Preto nevernosť voči Pánovi považuje sa za manželskú neveru.

Lv 17,10 - Krv, ako podstatná podmienka života a prejav života, patrí výlučne Bohu, Pánovi života. Zákaz jesť krv bol daný už Gn 9,4 a opakuje sa veľmi často (Lv 3,17; 7,26.27; 19,26; Dt 12,16.23; 15,23). "Duša živočícha je v krvi", čiže krv je podmienkou živočíšneho života, pretože bez krvi niet vo zvieratách života, a zviera, keď stratí krv, stratí pohyb a život. Boh si však vyhradil krv pre seba; ľudia môžu krv zabitých zvierat len vylievať k oltáru, aby ňou zmierili Boha za prečiny, ktoré by mali zmyť svojou vlastnou krvou.

Lv 17,13 - Boh, Pán života, vyhradzuje si krv nielen tých zvierat, čo sa prinášajú na obetu, ale aj krv všetkých zvierat vôbec. Krv sa musí vyliať na zem, aby sa nezneužila a neznesvätila.

Lv 17,14 - Bude vyhubený, vylúčený, vyobcovaný z pospolitosti Izraela (Gn 17,14; v. 4.9.10).