Verš 1
A ja gdym przyszedł do was, bracia! nie przyszedłem z wyniosłością mowy albo mądrości, opowiadając wam świadectwo Boże.
1Kor 2:4 - A mowa moja i kazanie moje nie było w powabnych mądrości ludzkiej słowach, ale w okazaniu ducha i mocy,
1Kor 1:17 - Boć mnie nie posłał Chrystus chrzcić, ale Ewangieliję kazać, wszakże nie w mądrości mowy, aby nie był wyniszczony krzyż Chrystusowy.
Verš 3
I byłem ja u was w słabości i w bojaźni i w strachu wielkim,
Sk 18:1 - Potem Paweł odszedłszy z Aten, przyszedł do Koryntu;
Sk 18:3 - A iż był tegoż rzemiosła, mieszkał u nich i robił; albowiem rzemiosło ich było robić namioty.
2Kor 10:10 - Albowiem mówią: Listy ważne są i potężne, ale ciała obecność niepotężna jest i mowa niepłatna.
Verš 4
A mowa moja i kazanie moje nie było w powabnych mądrości ludzkiej słowach, ale w okazaniu ducha i mocy,
1Kor 2:1 - A ja gdym przyszedł do was, bracia! nie przyszedłem z wyniosłością mowy albo mądrości, opowiadając wam świadectwo Boże.
1Kor 1:17 - Boć mnie nie posłał Chrystus chrzcić, ale Ewangieliję kazać, wszakże nie w mądrości mowy, aby nie był wyniszczony krzyż Chrystusowy.
2Pt 1:16 - Albowiem nie baśni jakich misternie wymyślonych naśladując, uczyniliśmy wam znajomą Pana naszego, Jezusa Chrystusa moc i przyjście, ale jako ci, którzyśmy oczami naszemi widzieli wielmożność jego.
Verš 5
Aby się wiara wasza nie gruntowała na mądrości ludzkiej, ale na mocy Bożej.
2Kor 4:7 - A mamy ten skarb w naczyniu glinianem, aby dostojność tej mocy była z Boga, a nie z nas.
Verš 6
A mądrość mówimy między doskonałymi; ale mądrość nie tego świata, ani książąt tego świata, którzy giną;
Jób 28:21 - Gdyż zakryta jest od oczu wszystkich żyjących, i przed ptastwem niebieskim zatajona jest.
Jak 3:15 - Nie jestci ta mądrość z góry zstępująca, ale ziemska, bydlęca, dyjabelska.
1Kor 15:24 - A potem będzie koniec, gdy odda królestwo Bogu i Ojcu, gdy zniszczy wszelkie przełożeństwo i wszelką zwierzchność, i moc.
Verš 7
Ale mówimy mądrość Bożą w tajemnicy, która jest zakryta, którą Bóg przeznaczył przed wieki ku chwale naszej,
Rim 16:25 - A temu, który was może utwierdzić według Ewangielii mojej i opowiadania Jezusa Chrystusa, według objawienia tajemnicy od czasów wiecznych zamilczanej,
1Kor 4:1 - Tak niechaj o nas człowiek rozumie, jako o sługach Chrystusowych i o szafarzach tajemnic Bożych.
Verš 8
Której żaden z książąt tego świata nie poznał; bo gdyby byli poznali, nigdy by Pana chwały nie ukrzyżowali;
Mt 11:25 - W on czas odpowiadając Jezus, rzekł: Wysławiam cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi! żeś te rzeczy zakrył przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je niemowlątkom.
Jn 7:48 - Izali kto uwierzył weń z książąt albo z Faryzeuszów?
Sk 13:27 - Albowiem ci, co mieszkają w Jeruzalemie i przełożeni ich, nie znając tego Jezusa i głosów prorockich, które przez każdy sabat bywają czytane, wypełnili je, osądziwszy go.
2Kor 3:14 - Ale zatwardzone są zmysły ich; albowiem aż do dzisiejszego dnia taż zasłona w czytaniu starego testamentu zostaje nie odkryta, która przez Chrystusa skażenie bierze.
Jn 16:3 - A toć wam uczynią, iż nie poznali Ojca ani mnie.
Sk 3:17 - Ale teraz, bracia! wiem, żeście to z niewiadomości uczynili, jako i książęta wasi.
Sk 13:27 - Albowiem ci, co mieszkają w Jeruzalemie i przełożeni ich, nie znając tego Jezusa i głosów prorockich, które przez każdy sabat bywają czytane, wypełnili je, osądziwszy go.
1Tim 1:13 - Którym pierwej był bluźniercą i prześladowcą, i gwałtownikiem; alem miłosierdzia dostąpił, bom to z niewiadomości czynił, będąc w niewierze.
Verš 9
Ale opowiadamy, jako napisano: Czego oko nie widziało i ucho nie słyszało i na serce ludzkie nie wstąpiło, co nagotował Bóg tym, którzy go miłują.
Iz 64:4 - Czego od wieków nie słyszano ani to do uszów przychodziło; oko nie widziało Boga innego oprócz ciebie, coby tak uczynił temu, co nań oczekuje.
Verš 10
Ale nam to Bóg objawił przez Ducha swojego; albowiem duch wszystkiego się bada, i głębokości Bożych.
Mt 13:11 - A on odpowiadając, rzekł im: Wam dano wiedzieć tajemnicę królestwa niebieskiego, ale onym nie dano;
2Kor 3:18 - Lecz my wszyscy, którzy odkrytem obliczem na chwałę Pańską, jako w zwierciadle patrzymy, w toż wyobrażenie przemienieni bywamy z chwały w chwałę, jako od Ducha Pańskiego.
Verš 11
Bo któż z ludzi wie, co jest w człowieku, tylko duch człowieczy, który w nim jest? Także też i tego, co jest w Bogu, nikt nie wie, tylko Duch Boży.
Prís 27:19 - Jako się w wodzie twarz przeciwko twarzy ukazuje: tak serce człowiecze przeciw człowiekowi.
Jer 17:9 - Najzdradliwsze jest serce nadewszystko i najprzewrotniejsze, któż je pozna?
Verš 12
Aleśmy my nie przyjęli ducha świata, lecz Ducha, który jest z Boga, abyśmy wiedzieli, które rzeczy nam są od Boga darowane;
Rim 8:15 - Gdyżeście nie wzięli ducha niewoli znowu ku bojaźni, aleście wzięli Ducha przysposobienia synowskiego, przez którego wołamy: Abba, to jest Ojcze!
Verš 13
O których też mówimy, nie temi słowy, których ludzka mądrość naucza, ale których Duch Święty naucza, do duchownych rzeczy duchowne stosując.
1Kor 2:4 - A mowa moja i kazanie moje nie było w powabnych mądrości ludzkiej słowach, ale w okazaniu ducha i mocy,
1Kor 1:17 - Boć mnie nie posłał Chrystus chrzcić, ale Ewangieliję kazać, wszakże nie w mądrości mowy, aby nie był wyniszczony krzyż Chrystusowy.
2Pt 1:16 - Albowiem nie baśni jakich misternie wymyślonych naśladując, uczyniliśmy wam znajomą Pana naszego, Jezusa Chrystusa moc i przyjście, ale jako ci, którzyśmy oczami naszemi widzieli wielmożność jego.
Verš 15
Aleć duchowny rozsądza wszystko; lecz sam od nikogo nie bywa rozsądzony.
Prís 28:5 - Ludzie źli nie zrozumiewają sądu; ale którzy Pana szukają, rozumieją wszystko.
Verš 16
Albowiem któż poznał zmysł Pański? Któż go będzie uczył? Ale my zmysł Chrystusowy mamy.
Iz 40:13 - Któż doścignął ducha Pańskiego, a kto radcą jego był, żeby mu oznajmił?
Rim 11:34 - Bo któż poznał umysł Pański? albo kto był rajcą jego?
1Kor 2,3 - Dôvodom tejto slabosti, bázne a chvenia môže byť vedomie zodpovednosti za dielo hlásania evanjelia a neúspech v Aténach (Sk 17, 32–34) i v Korinte (Sk 18, 5 n.).
1Kor 2,6 - Dokonalými sa tu rozumejú tí, čo už pokročili v náboženskom a mravnom živote. "Kniežatá tohto veku" sú podľa všetkého duchovné a diabolské mocnosti, ako aj ich nástroje: tí, čo majú dočasnú pozemskú moc a zneužívajú ju proti Kristovi a jeho evanjeliu.
1Kor 2,9 - Pravdepodobne ide o kombináciu Iz 64, 3 a Jer 3,16.
1Kor 2,10-14 - Ide tu o Ducha Svätého, tretiu božskú osobu. On umožňuje Pavlovi, ale aj ostatným veriacim, porozumieť Kristovmu učeniu.
1Kor 2,13 - Iné znenie tohto ťažkého textu: "Duchovným ľuďom duchovne veci vysvetľujeme."
1Kor 2,15 - Pavol tu chce pravdepodobne povedať, že Korinťania, ktorí sú "telesní" (3, 1–3), nemajú právo súdiť ho.
1Kor 2,16 - Iz 40, 13.
