  | ŽalmyBiblia - Sväté písmo(POL - Poľský - Gdańska) | Ž 84, 1-12 |
1 (POL) Przedniejszemu śpiewakowi na Gittyt, synom Korego psalm.
2 (POL) O jako są miłe przybytki twoje, Panie zastępów!
3 (POL) Żąda i bardzo tęskni dusza moja do sieni Pańskich; serce moje i ciało moje pochutniwa sobie do Boga żywego.
4 (POL) Oto i wróbel znalazł sobie domek, i jaskółka gniazdo swoje, gdzie pokłada ptaszęta swe, u ołtarzów twoich, Panie zastępów, królu mój i Boże mój!
5 (POL) Błogosławieni, którzy mieszkają w domu twoim; będą cię na wieki chwalić. Sela.
6 (POL) Błogosławiony człowiek, który ma siłę swoję w tobie, i w których sercu są drogi twoje.
7 (POL) Którzy idąc przez dolinę morwów, za źródło go sobie pokładają, i deszcz pożegnania przychodzi na nich.
8 (POL) I idą huf za hufem, a ukazują się przed Bogiem na Syonie.
9 (POL) O Panie, Boże zastępów! wysłuchaj modlitwę moję; przyjmij w uszy twe, o Boże Jakóbowy. Sela.
10 (POL) O Boże, tarczo nasza! obacz, a wejrzyj na oblicze pomazańca twego.
11 (POL) Albowiem lepszy jest dzień w sieniach twoich, niż gdzie indziej tysiąc; obrałem sobie raczej w progu siedzieć w domu Boga swego, niżeli mieszkać w przybytkach niezbożników.
12 (POL) Albowiem Pan Bóg jest słońcem i tarczą: tuć łaski i chwały Pan udziela, i nie odmawia, co jest dobrego, tym, którzy chodzą w niewinności. Panie zastępów! błogosławiony człowiek, który ma nadzieję w tobie.
| | | Ž 84, 1-12 |
Verš 2
O jako są miłe przybytki twoje, Panie zastępów!
Ž 42:1 - Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego pieśń ćwicząca.
Ž 63:1 - Psalm Dawidowy, gdy był na puszczy Judzkiej.
Verš 12
Albowiem Pan Bóg jest słońcem i tarczą: tuć łaski i chwały Pan udziela, i nie odmawia, co jest dobrego, tym, którzy chodzą w niewinności. Panie zastępów! błogosławiony człowiek, który ma nadzieję w tobie.
Ž 2:12 - Pocałujcie syna, by się snać nie rozgniewał, i zginęlibyście w drodze, gdyby się najmniej zapaliła popędliwość jego. Błogosławieni wszyscy, którzy w nim ufają.
Ž 34:8 - Zatacza obóz Anioł Pański około tych, którzy się go boją, i wyrywa ich.
Z 84 - Žalmista je mimo hraníc vlasti, ďaleko od svätostánku.
Z 84,7 - Pútnici nepoznajú ťažkosti cesty, vedie ich túžba po Bohu a jeho svätyni. "Až pôjdu vyprahnutým údolím" (hebr. báká'), kde niet vody, ktorá by osviežila a prinavrátila stratenú silu, aj toto údolie je pre pútnikov požehnaným krajom, akoby ho zavlažil ranný dážď. "Ranný dážď" - je jesenný dážď v čase siatia. Tento dážď je veľmi užitočný, tvrdú zem mení na kyprú pôdu a dáva možnosť vzrastu bujnej vegetácii.
Z 84,10 - Pútnici, keď došli do chrámu, modlievali sa aj za "pomazaného", za kráľa.
