Kniha Jób

1 (HEM) ויען איוב ויאמר׃
1 (ROH) Zase odpovedal Job a riekol:

2 (HEM) אמנם ידעתי כי כן ומה יצדק אנוש עם אל׃
2 (ROH) Áno, je pravda, viem, že je tak; lebo veď ako by mohol byť smrteľný človek spravedlivý pred silným Bohom?

3 (HEM) אם יחפץ לריב עמו לא יעננו אחת מני אלף׃
3 (ROH) Keby sa chcel s ním pravotiť, neodpovie mu na jedno z tisíc.

4 (HEM) חכם לבב ואמיץ כח מי הקשה אליו וישלם׃
4 (ROH) Je múdreho srdca a premocný v sile. Kde kedy sa zatvrdil niekto proti nemu a mal pokoj?!

5 (HEM) המעתיק הרים ולא ידעו אשר הפכם באפו׃
5 (ROH) On, ktorý prenáša vrchy, a nevedia, že ich podvracia vo svojom hneve;

6 (HEM) המרגיז ארץ ממקומה ועמודיה יתפלצון׃
6 (ROH) ktorý pohybuje zem s jej miesta, takže sa trasie, a jej stĺpy sa chvejú;

7 (HEM) האמר לחרס ולא יזרח ובעד כוכבים יחתם׃
7 (ROH) ktorý keď zakáže slnku, nevyjde, a zapečaťuje hviezdy;

8 (HEM) נטה שמים לבדו ודורך על במתי ים׃
8 (ROH) ktorý sám rozťahuje nebesia a šliape po výšinách mora;

9 (HEM) עשה עש כסיל וכימה וחדרי תמן׃
9 (ROH) ktorý učinil Arktúra, Oriona a Kuriatka i komory juhu;

10 (HEM) עשה גדלות עד אין חקר ונפלאות עד אין מספר׃
10 (ROH) ktorý činí veliké veci nevyzpytateľné a prepodivné a tak mnohé, že im neni počtu.

11 (HEM) הן יעבר עלי ולא אראה ויחלף ולא אבין לו׃
11 (ROH) Hľa, ide popri mne, a nevidím toho; ta ide pomimo, a ja ho nepozorujem.

12 (HEM) הן יחתף מי ישיבנו מי יאמר אליו מה תעשה׃
12 (ROH) Hľa, jestli uchvatne, kto mu rozkáže, aby navrátil? Kto mu povie: Čo to robíš?

13 (HEM) אלוה לא ישיב אפו תחתו שחחו עזרי רהב׃
13 (ROH) Bôh neodvráti svojho hnevu; pod neho sa zohnú pomocníci Rahaba.

14 (HEM) אף כי אנכי אעננו אבחרה דברי עמו׃
14 (ROH) A jako by som mu tedy ja mohol odpovedať, aké by som si vybral svoje slová, aby som mohol s ním hovoriť?!

15 (HEM) אשר אם צדקתי לא אענה למשפטי אתחנן׃
15 (ROH) Ktorému, i keby som bol spravedlivý, neodpoviem; svojho sudcu budem pokorne prosiť o milosť.

16 (HEM) אם קראתי ויענני לא אאמין כי יאזין קולי׃
16 (ROH) Keby som volal, a ozval by sa mi, neuveril by som, že uslyšal môj hlas,

17 (HEM) אשר בשערה ישופני והרבה פצעי חנם׃
17 (ROH) on, ktorý ma zdrtil víchricou a rozmnožil moje rany bez príčiny.

18 (HEM) לא יתנני השב רוחי כי ישבעני ממררים׃
18 (ROH) Nedá mi oddýchnuť si, ale ma sýti horkosťami.

19 (HEM) אם לכח אמיץ הנה ואם למשפט מי יועידני׃
19 (ROH) Ak ide o silu mocného, riekne: Hľa, tu! Alebo ak o súd, povie: Kto mi stanoví deň?

20 (HEM) אם אצדק פי ירשיעני תם אני ויעקשני׃
20 (ROH) Keby som sa robil spravedlivým, odsúdia ma moje vlastné ústa, a keby bezúhonným, dokáže mi, že som prevrátený.

21 (HEM) תם אני לא אדע נפשי אמאס חיי׃
21 (ROH) Jestli aj som bezúhonný, neznám svojej duše; opovrhujem svojím životom.

22 (HEM) אחת היא על כן אמרתי תם ורשע הוא מכלה׃
22 (ROH) Je to jedno; preto hovorím: On ničí bezúhonného i bezbožného.

23 (HEM) אם שוט ימית פתאם למסת נקים ילעג׃
23 (ROH) Ak náhle usmrtí bičom, smeje sa zkúške nevinných.

24 (HEM) ארץ נתנה ביד רשע פני שפטיה יכסה אם לא אפוא מי הוא׃
24 (ROH) Zem býva vydaná do ruky bezbožného; zakrýva tvár jej sudcov. Ak nie on, kde kto je to tedy?

25 (HEM) וימי קלו מני רץ ברחו לא ראו טובה׃
25 (ROH) A moje dni boly rýchlejšie ako bežec, utiekly; nevidely dobrého.

26 (HEM) חלפו עם אניות אבה כנשר יטוש עלי אכל׃
26 (ROH) Prebehly jako rýchle lode, jako keď sa orol vrhne na korisť.

27 (HEM) אם אמרי אשכחה שיחי אעזבה פני ואבליגה׃
27 (ROH) Ak poviem: Zabudnem na svoju žiaľbu, zanechám svoju smutnú tvár a poveselím sa;

28 (HEM) יגרתי כל עצבתי ידעתי כי לא תנקני׃
28 (ROH) obávam sa všetkých svojich bolestí; viem, že ma neuznáš za nevinného.

29 (HEM) אנכי ארשע למה זה הבל איגע׃
29 (ROH) Ja budem len bezbožný; načože by som sa nadarmo unúval?!

30 (HEM) אם התרחצתי במו שלג והזכותי בבר כפי׃
30 (ROH) Keby som sa umyl hoci v snehovej vode a keby som očistil svoje ruky mydlom,

31 (HEM) אז בשחת תטבלני ותעבוני שלמותי׃
31 (ROH) i vtedy ma pohrúžiš do jamy, a bridkým ma učiní moje rúcho.

32 (HEM) כי לא איש כמני אעננו נבוא יחדו במשפט׃
32 (ROH) Pretože Bôh nie je človekom ako ja, aby som mu odpovedal, aby sme vošli spolu v súd.

33 (HEM) לא יש בינינו מוכיח ישת ידו על שנינו׃
33 (ROH) Nieto nikoho, kto by rozsúdil medzi nami, kto by položil svoju ruku na nás na oboch.

34 (HEM) יסר מעלי שבטו ואמתו אל תבעתני׃
34 (ROH) Nech odníme odo mňa svoj prút, a nech ma nedesí jeho strach,

35 (HEM) אדברה ולא איראנו כי לא כן אנכי עמדי׃
35 (ROH) vtedy budem hovoriť a nebudem sa ho báť, lebo nie je toho tak u mňa.