  | ŽalmyBiblia - Sväté písmo(POL - Poľský - Gdańska) | Ž 120, 1-7 |
1 (POL) Pieśń stopni. Wołałem do Pana w utrapieniu mojem, a wysłuchał mię.
2 (POL) Wyzwól, Panie! duszę moję od warg kłamliwych, i od języka zdradliwego.
3 (POL) Cóż ci da, albo coć za pożytek przyniesie język zdradliwy?
4 (POL) Który jest jako strzały ostre mocarza, i jako węgle jałowcowe.
5 (POL) Niestetyż mnie, żem tak długo gościem w Mesech, a mieszkam w namiotach Kedarskich.
6 (POL) Długo mieszka dusza moja między tymi, którzy pokój mają w nienawiści.
7 (POL) Jać radzę do pokoju; ale gdy o tem mówię, oni do wojny.
| | | Ž 120, 1-7 |
Verš 2
Wyzwól, Panie! duszę moję od warg kłamliwych, i od języka zdradliwego.
1Sam 24:9 - Potem też Dawid wstał, i wyszedł z jaskini, a zawołał za Saulem, mówiąc: Królu, Panie mój! Tedy się obejrzał Saul nazad, a Dawid schyliwszy się twarzą ku ziemi, pokłonił się.
1Sam 26:19 - Przetoż teraz niech posłucha proszę król, pan mój, słów sługi swego; jeźli cię Pan pobudził przeciwko mnie, niech powonia ofiary; ale jeźli synowie Judzcy, przeklęci są przed Panem, którzy mię dziś wygnali, abym nie mieszkał w dziedzictwie Pańskiem, jakoby rzekli: Idź, służ bogom cudzym.
Verš 4
Który jest jako strzały ostre mocarza, i jako węgle jałowcowe.
Ž 11:2 - Bo oto niepobożni naciągają łuk, przykładają strzałę swą na cięciwę, aby strzelali w ciemności na uprzejmych sercem.
Ž 59:7 - Nawracają się pod wieczór, a warczą jako psy, i biegają około miasta.
Z 120 - Nadpis "Pútnická pieseň", dosl. pieseň výstupov - "šir hamma 'álôt", označuje okolnosť, pri ktorej sa žalm spieval. Tento nadpis majú aj nasledujúce žalmy 120 - 134. "Piesne výstupov" boli pútnické piesne, ktoré izraelskí pútnici spievali za cesty do Jeruzalema. Niektoré z piesní sú staršie, iné vznikli práve pre tento cieľ. Zozbierané do jedného zväzočku tvoria tzv. "Malý žaltár" pútnikov. Iní myslia, že tieto žalmy vznikli pri návrate z babylonského zajatia, keď jednotlivé izraelské kmene vstupovali do vlasti. 120. žalm opisuje nešťastie toho, čo žije ďaleko od Jeruzalema.
Z 120,3-4 - Žalmista sa v duchu obracia na svojich odporcov. Opytuje sa ich, aký trest ich zastihne od Pána? Odpoveď máme v nasledujúcom verši: "Ostré šípy bojovníka", čiže istá smrť, a "rozpálené uhlíky z borievčia", teda veľmi silný, trvalý oheň.
Z 120,5 - "Mosoch a Kedar" sú len metafora na označenie ukrutných cudzincov. Kde skutočne žalmista býva, nevedno. "Mosoch" bol kmeň, ktorý býval v okolí dnešného Čierneho mora (pozri Gn 10,2). "Kedar" bol kočovný kmeň v sýrsko-arabskej púšti (Gn 25,13).
