Verš 3
ωσπερ μαστιξ ιππω και κεντρον ονω ουτως ραβδος εθνει παρανομω
Ž 32:9 - οτι αυτος ειπεν και εγενηθησαν αυτος ενετειλατο και εκτισθησαν
Prís 10:13 - ος εκ χειλεων προφερει σοφιαν ραβδω τυπτει ανδρα ακαρδιον
Verš 11
ωσπερ κυων οταν επελθη επι τον εαυτου εμετον και μισητος γενηται ουτως αφρων τη εαυτου κακια αναστρεψας επι την εαυτου αμαρτιαν
2Pt 2:22 -
Verš 12
ειδον ανδρα δοξαντα παρ' εαυτω σοφον ειναι ελπιδα μεντοι εσχεν μαλλον αφρων αυτου
Prís 29:20 - εαν ιδης ανδρα ταχυν εν λογοις γινωσκε οτι ελπιδα εχει μαλλον αφρων αυτου
Verš 13
λεγει οκνηρος αποστελλομενος εις οδον λεων εν ταις οδοις
Prís 22:13 - προφασιζεται και λεγει οκνηρος λεων εν ταις οδοις εν δε ταις πλατειαις φονευται
Verš 15
κρυψας οκνηρος την χειρα εν τω κολπω αυτου ου δυνησεται επενεγκειν επι το στομα
Prís 19:24 - ο εγκρυπτων εις τον κολπον αυτου χειρας αδικως ουδε τω στοματι ου μη προσαγαγη αυτας
Verš 20
εν πολλοις ξυλοις θαλλει πυρ οπου δε ουκ εστιν διθυμος ησυχαζει μαχη
Prís 22:10 - εκβαλε εκ συνεδριου λοιμον και συνεξελευσεται αυτω νεικος οταν γαρ καθιση εν συνεδριω παντας ατιμαζει
Verš 21
εσχαρα ανθραξιν και ξυλα πυρι ανηρ δε λοιδορος εις ταραχην μαχης
Prís 15:18 - ανηρ θυμωδης παρασκευαζει μαχας μακροθυμος δε και την μελλουσαν καταπραυνει
Prís 29:22 - ανηρ θυμωδης ορυσσει νεικος ανηρ δε οργιλος εξωρυξεν αμαρτιας
Verš 22
λογοι κερκωπων μαλακοι ουτοι δε τυπτουσιν εις ταμιεια σπλαγχνων
Prís 18:8 - οκνηρους καταβαλλει φοβος ψυχαι δε ανδρογυνων πεινασουσιν
Verš 27
ο ορυσσων βοθρον τω πλησιον εμπεσειται εις αυτον ο δε κυλιων λιθον εφ' εαυτον κυλιει
Ž 7:15 - ιδου ωδινησεν αδικιαν συνελαβεν πονον και ετεκεν ανομιαν
Ž 9:15 - οπως αν εξαγγειλω πασας τας αινεσεις σου εν ταις πυλαις της θυγατρος σιων αγαλλιασομαι επι τω σωτηριω σου
Ž 10:2 - οτι ιδου οι αμαρτωλοι ενετειναν τοξον ητοιμασαν βελη εις φαρετραν του κατατοξευσαι εν σκοτομηνη τους ευθεις τη καρδια
Ž 57:6 - ητις ουκ εισακουσεται φωνην επαδοντων φαρμακου τε φαρμακευομενου παρα σοφου
Kaz 10:8 - ο ορυσσων βοθρον εν αυτω εμπεσειται και καθαιρουντα φραγμον δηξεται αυτον οφις
Pris 26,4-5 - Naoko si tie dva verše protirečia. Lenže prvý raz sa odporúča nehovoriť s pochábľom tak hlúpo, ako hovorí on, aby sa mu nezdalo, že je to súhlas s jeho pochabými rečami, a druhý raz sa radí odpovedať mu tak, aby poznal svoju hlúposť, aby pádna odpoveď ho usvedčila z jeho pochabosti.
Pris 26,11 - Porov. 2 Pt 2,22.
Pris 26,22 - Porov. 18,8.