Verš 8
ان صعدت الى السموات فانت هناك. وان فرشت في الهاوية فها انت.
Jób 26:6 - الهاوية عريانة قدامه والهلاك ليس له غطاء.
Am 9:2 - ان نقبوا الى الهاوية فمن هناك تاخذهم يدي وان صعدوا الى السماء فمن هناك انزلهم.
Heb 4:13 - وليس خليقة غير ظاهرة قدامه بل كل شيء عريان ومكشوف لعيني ذلك الذي معه امرنا
Verš 23
اختبرني يا الله واعرف قلبي امتحني واعرف افكاري.
Jób 31:6 - ليزنّي في ميزان الحق فيعرف الله كمالي.
Ž 26:2 - جربني يا رب وامتحني. صفّ كليتيّ وقلبي.
Verš 15
لم تختف عنك عظامي حينما صنعت في الخفاء ورقمت في اعماق الارض.
Jób 10:8 - يداك كوّنتاني وصنعتاني كلي جميعا. أفتبتلعني.
Jób 10:10 - ألم تصبّني كاللبن وخثّرتني كالجبن.
Kaz 11:5 - كما انك لست تعلم ما هي طريق الريح ولا كيف العظام في بطن الحبلى كذلك لا تعلم اعمال الله الذي يصنع الجميع.
Z 139,2 - Pán vie o všetkom, čo žalmista robí.
Z 139,4 - Pán pozná myšlienky človeka (2b), preto je len zrejmé, že pozná aj ľudské slová, ktoré sú vyjadrením myšlienky. Pán ich pozná prv, než zaznejú z ľudských úst.
Z 139,9 - Keby žalmista rýchlosťou svetla zutekal na východ -"zornička" - alebo keby sa vychytil a býval na západe - "na najvzdialenejšom mori" - pred Božou prítomnosťou neutečie.
Z 139,12 - Tieto slová sú asi exegetická glosa, ktorá sa dostala z marga do textu.
Z 139,13-14 - Pán utvoril útroby človeka - dosl. obličky (Ž 26,2). "Obličky" sa považovali za sídlo myšlienok a citov (Ž 7,10; Prís 23,16 atď.). Pán "utkal" žalmistu - a každého človeka - ako nejaký tkáč z nervov, žíl, kostí, mäsa a kože v lone jeho matky. Vznik a vývoj ľudského plodu v materskom živote Semiti považovali za najväčší div a tajomstvo (Kaz 11,5). A Pánovi nie je ani to neznáme, ba naopak, on je pôvodcom tohto tajomstva. To, čo je neprístupné ľudskému oku, Pán vidí, vie o tom, lebo to sám pôsobí.
Z 139,18 - Stále mu ostáva celý Pán na rozjímanie a na rozprávanie - "ešte stále som pri tebe".
