Kniha Jób

1 (POL) Ale teraz śmieją się ze mnie młodsi nad mię w latach, których ojcówbym ja był nie chciał położyć ze psami trzody mojej.
1 (ROH) A teraz sa mi smejú vekom mladší odo mňa, ktorých otcami som opovrhoval, ani len ich postaviť so psami svojho drobného stáda.

2 (POL) Acz na cóżby mi się była siła rąk ich przydała? bo przy nich starość ich zginęła.
2 (ROH) A načo by mi aj bola bývala sila ich rúk? Zhynula u nich vláda.

3 (POL) Albowiem dla niedostatku i głodu samotni byli, i uciekali na niepłodne, ciemne, osobne, i puste miejsce;
3 (ROH) Nedostatkom a hladom zmorení, tí, ktorí obhrýzali vypráhlu zem, šero pustiny a púšte,

4 (POL) Którzy sobie rwali chwasty po chróstach, a korzonki jałowcowe były pokarmem ich.
4 (ROH) ktorí trhali zeliny po chrastinách, a koreň jalovca bol ich pokrmom.

5 (POL) Z pośrodku ludzi wyganiano ich; wołano za nimi jako za złodziejem,
5 (ROH) Boli vyhnaní zpomedzi ľudí; kričali na nich ako na zlodeja,

6 (POL) Tak, iż w łożyskach potoków mieszkać musieli, w jamach podziemnych i w skałach.
6 (ROH) takže museli bývať vo výmole potokov, v dierach prachu a skál.

7 (POL) Między chróstami ryczeli, pod pokrzywy zgromadzali się.
7 (ROH) Revali medzi chrastinami; boli sobraní pod tŕne,

8 (POL) Synowie ludzi wzgardzonych, i synowie ludzi bezecnych, podlejsi byli nad proch ziemi.
8 (ROH) synovia blázna i synovia človeka bez mena; boli vypudení zo zeme.

9 (POL) Alem teraz pieśnią ich, i stałem się im przypowieścią.
9 (ROH) A teraz som sa stal ich pesničkou a som im vravou.

10 (POL) Brzydzą się mną, a oddalają się odemnie, i na twarz moję plwać się nie wstydzą.
10 (ROH) Ošklivia si ma; vzďaľujú sa odo mňa a neštítia sa pľuvať mi do tvári,

11 (POL) Bo Bóg powagę moję odjął i utrapił mię; dlatego oni wędzidło przed twarzą moją odrzucili.
11 (ROH) pretože Bôh rozviazal moju tetivu a ztrápil ma; preto odvrhli úzdu pred mojou tvárou.

12 (POL) Po prawicy mojej młodzikowie powstawają, nogi moje potrącają, i torują na przeciwko mnie drogi zginienia swego.
12 (ROH) Po pravici povstáva mladá sberba; podrážajú mi nohy a nahadzujú proti mne cesty svojej zhuby.

13 (POL) Popsuli ścieszkę moję, i nędzy do nędzy mojej przyczynili, a nie potrzebują do tego pomocnika.
13 (ROH) Rozryli môj chodník; dopomohli k mojej zkaze tí, ktorí sami nemajú spomocníka.

14 (POL) Jako przerwą szeroką napadają na mię, i na spustoszenie moje walą się.
14 (ROH) Prišli na mňa jako širokou trhlinou; valia sa jako búrka.

15 (POL) Obróciły się przeciwko mnie strachy, jako wiatr ściągają duszę moję; bo jako obłok przemija zdrowie moje.
15 (ROH) Hrôzy sa obrátili na mňa; stíha to moju dôstojnosť ako vietor, a moja spása pominula jako oblak.

16 (POL) A teraz we mnie rozlała się dusza moja; ogarnęły mię dni utrapienia;
16 (ROH) A teraz sa moja duša rozlieva vo mne; pochytily ma dni trápenia.

17 (POL) Które w nocy wiercą kości moje we mnie, skąd żyły moje nie mają odpoczynku.
17 (ROH) Noc vrtá moje kosti a lúpi odo mňa, a moji hlodajúci, červy, neležia zaháľajúc.

18 (POL) Dla wielkiej boleści zmieniła się szata moja, a jako kołnierz sukni mojej ściska mię.
18 (ROH) Veľkou silou mení sa moje rúcho na nepoznanie; sviera ma to jako obojok mojej sukne.

19 (POL) Wrzucił mię w błoto, a jestem podobien prochowi i popiołowi.
19 (ROH) Vrhol ma do blata, takže som podobný prachu a popolu.

20 (POL) Wołam do ciebie, a nie wysłuchujesz mię; stoję przed tobą, a nie patrzysz na mię.
20 (ROH) Volám k tebe, Bože, o pomoc, a neodpovedáš mi; stojím, a len hľadíš a hľadíš na mňa.

21 (POL) Odmieniłeś mi się w okrutnego, a mocą ręki twej sprzeciwiasz mi się.
21 (ROH) Obrátil si sa mi v ukrutníka; mocou svojej ruky útočíš na mňa.

22 (POL) Podnosisz mię na wiatr, i wsadzasz mię nań, a zdrowemu rozsądkowi rozpłynąć się dopuszczasz.
22 (ROH) Vyzdvihol si ma do vetra a vysadil si ma naň a pôsobíš to, aby som sa rozplýval v hukote búrky.

23 (POL) Wiemci, że mię na śmierć podasz, i do domu wszystkim żyjącym naznaczonego.
23 (ROH) Lebo viem, že ma obrátiš do smrti a do domu, do ktorého sa shromaždí každý živý.

24 (POL) Wszakże na grób nie ściągnie ręki swej, a gdy ich niszczyć będzie, wołać nie będą.
24 (ROH) Len že či nevystrie človek ruky i v rumoch; aj keď hynie, preto len kričí o pomoc.

25 (POL) Izalim nie płakał nad dniem utrapionego? izali się nie smuciła dusza moja nad ubogim?
25 (ROH) Je pravda, že som plakal nad tým, kto prežíval tvrdé dni; že moja duša smútila nad chudobným.

26 (POL) Gdym dobrego oczekiwał, oto przyszło złe; a gdym się spodziewał światłości, przyszła ciemność.
26 (ROH) Preto som s istotou očakával dobré, ale prišlo zlé; nadejal som sa na svetlo, a prišiel mrak.

27 (POL) Wnętrzności moje wezwrzały, a nie uspokoiły się, i ubieżały mię dni utrapienia.
27 (ROH) Moje vnútornosti vrú a nechcú sa upokojiť; nadišly na mňa dni trápenia.

28 (POL) Chodzę szczerniawszy, ale nie od słońca; powstaję i wołam w zgromadzeniu.
28 (ROH) Chodím smutný bez svitu slnca; stojím v shromaždení a volám o pomoc.

29 (POL) Stałem się bratem smoków, a towarzyszem strusiów młodych.
29 (ROH) Stal som sa bratom šakalov a druhom mladých pštrosov.

30 (POL) Skóra moja poczerniała na mnie, i kości moje wypiekły się od upalenia.
30 (ROH) Moja koža sčernela a lúpe sa so mňa, a moja kosť horí od horúčosti.

31 (POL) Obróciła się w lament harfa moja, a instrument mój w głos płaczących.
31 (ROH) A tak sa obrátila moja harfa na zármutok a moja píšťala na hlas plačúcich.