Kniha Jób

1 (HEM) רוחי חבלה ימי נזעכו קברים לי׃
1 (ROH) Môj duch je rozrušený; moje dni hasnú; zbývajú mi hroby.

2 (HEM) אם לא התלים עמדי ובהמרותם תלן עיני׃
2 (ROH) Je isté, že je posmech posmievačov u mňa, a moje oko má dlieť na ich poburovaní!

3 (HEM) שימה נא ערבני עמך מי הוא לידי יתקע׃
3 (ROH) Nože polož záloh; zaruč sa u seba za mňa! Lebo veď kde kto iný uderí do mojej ruky!

4 (HEM) כי לבם צפנת משכל על כן לא תרמם׃
4 (ROH) Pretože si prikryl ich srdce, aby nerozumeli, preto ich ani nepovýšiš.

5 (HEM) לחלק יגיד רעים ועיני בניו תכלנה׃
5 (ROH) Kto za podiel oznámi blížnych, toho synov oči sa zatmejú.

6 (HEM) והצגני למשל עמים ותפת לפנים אהיה׃
6 (ROH) Ale ma vystavil ľuďom za príslovie, a stal som sa takým, ktorému sa pľuje do tvári.

7 (HEM) ותכה מכעש עיני ויצרי כצל כלם׃
7 (ROH) Moje oko zoslablo od žiaľu, a všetky moje údy sú podobné tôni.

8 (HEM) ישמו ישרים על זאת ונקי על חנף יתערר׃
8 (ROH) Statoční ľudia priami sa hrozia nad tým, a nevinný sa poburuje nad pokrytcom.

9 (HEM) ויאחז צדיק דרכו וטהר ידים יסיף אמץ׃
9 (ROH) Avšak spravedlivý sa bude držať svojej cesty, a ten, kto je čistých rúk, priberie sily.

10 (HEM) ואולם כלם תשבו ובאו נא ולא אמצא בכם חכם׃
10 (ROH) Ale i vy všetci sa vráťte a nože poďte! Lež nenajdem medzi vami múdreho.

11 (HEM) ימי עברו זמתי נתקו מורשי לבבי׃
11 (ROH) Moje dni sa pominuly; moje úmysly sú roztrhané, dedičstvá môjho srdca.

12 (HEM) לילה ליום ישימו אור קרוב מפני חשך׃
12 (ROH) Noc mi obracajú na deň, a zase vraj svetlo je blízko tmy.

13 (HEM) אם אקוה שאול ביתי בחשך רפדתי יצועי׃
13 (ROH) I keby som niečo očakával, jednako bude hrob mojím domom; vo tme si usteliem svoju ložu.

14 (HEM) לשחת קראתי אבי אתה אמי ואחתי לרמה׃
14 (ROH) Jame privolám: Ty si môj otec! Moja mať a moja sestra privolám červom.

15 (HEM) ואיה אפו תקותי ותקותי מי ישורנה׃
15 (ROH) Kde je tedy moje očakávanie? A čo do môjho očakávania, kto kedy ho uvidí?

16 (HEM) בדי שאל תרדנה אם יחד על עפר נחת׃
16 (ROH) Všetko to sostúpi k závorám hrobu, akže všetko spolu spočíva na prachu.