Hľadaný výraz: Pr, Preklad: Poľský - Gdańska, Počet výsledkov: 15394
   Ubóstwo i zelżywość przyjdzie na tego, który się wyłamuje z karności; ale kto przestrzega upominania, wysławiony będzie.
   Nieszczęście grzeszników ściga; ale sprawiedliwym Bóg dobrem nagrodzi.
   Dobry człowiek zostawia dziedzictwo synom synów swoich; ale majętność grzesznika sprawiedliwemu zachowana bywa.
   Obfita żywność na roli ubogich, a drugi ginie przez nieroztropność.
   Sprawiedliwy je, i nasyca duszę swoję; ale żołądek niezbożnych niedostatek cierpi.
   Kto chodzi w szczerości swojej, boi się Pana; ale przewrotny w drogach swoich gardzi nim.
   Gdzie niemasz wołów, żłób jest próżny; ale siłą wołów mnoży się obfitość zboża.
   Świadek prawdziwy nie kłamie; ale świadek fałszywy mówi kłamstwo.
   Idź precz od oblicza męża głupiego, gdyż nie znajdziesz przy nim warg umiejętności.
   Każdy głupi nakrywa grzech, a między uprzejmymi mieszka przyjaźń.
   Serce każdego uznaje gorzkość duszy swojej, a do wesela jego nie przymięsza się obcy.
   Dom niezbożnych zgładzony będzie; ale przybytek cnotliwych zakwitnie.
   Zda się pod czas droga być prosta człowiekowi; wszakże dokończenie jej jest drogą na śmierć.
   Drogami swemi nasyci się człowiek przewrotnego serca; ale się go chroni mąż dobry.
   Prostak wierzy każdemu słowu; ale ostrożny zrozumiewa postępki swoje.
   Głupstwo prostacy dziedzicznie trzymają; ale ostrożni bywają koronowani umiejętnością.
   źli się kłaniają przed dobrymi, a niepobożni stoją u drzwi sprawiedliwego.
   Ubogi bywa i u przyjaciela swego w nienawiści; ale wiele jest tych, którzy bogatego miłują.
   Izali nie błądzą, którzy wymyślają złe? a miłosierdzie i prawda należy tym, którzy wymyślają dobre.
   W każdej pracy bywa pożytek; ale gołe słowo warg tylko do nędzy służy.
   Świadek prawdziwy wyzwala duszę; ale fałszywy kłamstwo mówi.
   Dla złości swojej wygnany bywa niepobożny; ale sprawiedliwy nadzieję ma i przy śmierci swojej.
   Sprawiedliwość wywyższa naród; ale grzech jest ku pohańbieniu narodów.
   Odpowiedź łagodna uśmierza gniew; ale słowa przykre wzruszają popędliwość.
   Zdrowy język jest drzewo żywota; ale przewrotność z niego jest jako zdruzgotanie od wiatru.
   Głupi gardzi karaniem ojca swego; ale kto przyjmuje napomnienie, stanie się ostrożnym.
   W domu sprawiedliwego jest dostatek wielki; ale w dochodach niepobożnego zamięszanie.
   Obrzydliwością Panu jest droga bezbożnego, ale tego, co idzie za sprawiedliwością, miłuje.
   Piekło i zatracenie są przed Panem; jakoż daleko więcej serca synów ludzkich.
   Naśmiewca nie miłuje tego, który go karze, ani do mądrych przychodzi.
   Głupstwo jest weselem głupiemu, ale człowiek roztropny prostuje drogę swoję.
   Myśli złego są obrzydliwością Panu! ale powieści czystych są przyjemne.
   Serce sprawiedliwego przemyśliwa, co ma mówić; ale usta niepobożnych wywierają złe rzeczy.
   Dalekim jest Pan od niepobożnych; ale modlitwę sprawiedliwych wysłuchiwa.
   Kto uchodzi ćwiczenia, zaniedbywa duszy swojej; ale kto przyjmuje karanie, ma rozum.
   Bojaźń Pańska jest ćwiczenie się w mądrości, a sławę uprzedza poniżenie.
   Wszystkie drogi człowiecze zdadzą się być czyste przed oczyma jego; ale Pan jest, który waży serca.
   Włóż na Pana sprawy twe, a będą utwierdzone zamysły twoje.
   Pan dla siebie samego wszystko sprawił, nawet i niezbożnika na dzień zły.
   Miłosierdziem i prawdą oczyszczona bywa nieprawość, a w bojaźni Pańskiej odstępujemy od złego.
   Gdy się podobają Panu drogi człowieka, i nieprzyjaciół jego do zgody z nim przywodzi.
   Lepsza jest trocha z sprawiedliwością, niż wiele dochodów niesprawiedliwych.
   Serce człowiecze rozrządza drogi swe; ale Pan sprawuje kroki jego.
   Sprawiedliwy rozsądek jest w wargach królewskich; w sądzie nie błądzą usta jego.
   Waga i szale są ustawą Pańską, a wszystkie gwichty sprawiedliwe w worku są za sprawą jego.
   Obrzydliwością jest królom czynić niezbożność; bo sprawiedliwością stolica umocniona bywa.
   Przyjemne są królom wargi sprawiedliwe, a szczerych w mowie miłują.
   Gościniec uprzejmych jest odstąpić od złego; strzeże duszy swej, kto strzeże drogi swojej.
   Przed zginieniem przychodzi pycha, a przed upadkiem wyniosłość ducha.
   Kto jest mądrego serca, słynie rozumnym, a słodkość warg przydaje nauki.
                           
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169

mail   print   facebook   twitter