Verš 3
Głos wołającego na puszczy: Gotujcie drogę Pańską, prostą czyńcie na pustyni ścieszkę Boga naszego.
Mt 3:3 - Tenci bowiem jest on, o którym powiedziano przez Izajasza proroka, mówiącego: Głos wołającego na puszczy: Gotujcie drogę Pańską, proste czyńcie ścieżki jego.
Mk 1:3 - Głos wołającego na puszczy: Gotujcie drogę Pańską, proste czyńcie ścieżki jego.
Lk 3:4 - Jako napisano w księgach proroctw Izajasza proroka, mówiącego: Głos wołającego na puszczy; gotujcie drogę Pańską, proste czyńcie ścieżki jego.
Jn 1:23 - Rzekł: Jam jest głos wołającego na puszczy: Prostujcie drogę Pańską, jako powiedział Izajasz prorok.
Verš 5
Bo się objawi chwała Pańska, a ujrzy wszelkie ciało społem, iż usta Pańskie mówiły.
Jn 1:14 - A to Słowo ciałem się stało, i mieszkało między nami, i widzieliśmy chwałę jego, chwałę jako jednorodzonego od Ojca, pełne łaski i prawdy.
Verš 6
Głos mówiącego: Wołaj. I rzekł: Cóż mam wołać? To: Wszelkie ciało jest trawa, a wszystka zacność jego jako kwiat polny.
Jób 14:2 - Wyrasta jako kwiat, i bywa podcięty, a ucieka jako cień, i nie ostoi się.
Ž 90:5 - Powodzią porywasz ich; są jako sen, i jako trawa, która z poranku rośnie.
Ž 102:11 - Dla rozgniewania twego, i dla zapalczywości gniewu twego; albowiem podniósłszy mię porzuciłeś mię.
Ž 103:15 - Dni człowiecze są jako trawa, a jako kwiat polny, tak kwitnie.
Jak 1:10 - A bogaty w poniżeniu swojem; bo jako kwiat trawy przeminie.
1Pt 1:24 - Ponieważ wszelkie ciało jest jako trawa i wszelka chwała człowieka jako kwiat trawy; uwiędła trawa i kwiat jej opadł;
Verš 8
Trawa usycha, kwiat opada; ale słowo Boga naszego trwa na wieki.
1Pt 1:25 - Ale słowo Pańskie trwa na wieki. A toć jest słowo, które wam jest zwiastowane.
Verš 10
Oto panujący Pan przyjdzie przeciwko mocnemu, a ramię jego panować będzie nad nim; oto zapłata jego z nim, a dzieło jego przed nim.
Iz 62:11 - Oto Pan rozkaże obwołać aż do kończyn ziemi; powiedzcie córce Syońskiej: Oto zbawiciel twój idzie, oto zapłata jego z nim, a dzieło jego przed nim.
Verš 11
Jako pasterz trzodę swoję paść będzie; do naręcza swego zgromadzi baranki, i na łonie swem piastować je będzie, a kotne zwolna poprowadzi.
Ez 34:23 - I wzbudzę nad niemi pasterza jednego, który je paść będzie, sługę mego Dawida, on je paść będzie, i on będzie pasterzem ich.
Mi 7:14 - Paśże lud twój laską twoją, trzodę dziedzictwa twego, która osobno mieszka w lesie i w pośród pola; niech wypasą Basan i Galaad jako za dni starodawnych.
Jn 10:11 - Jam jest on dobry pasterz; dobry pasterz duszę swoję kładzie za owce.
Iz 49:10 - Nie będą łaknąć, ani pragnąć, i nie uderzy na nich gorącość, ani słońce, bo ten, który ma litość nad nimi, poprowadzi ich, i podle źródeł wód powiedzie ich.
Verš 13
Któż doścignął ducha Pańskiego, a kto radcą jego był, żeby mu oznajmił?
Rim 11:34 - Bo któż poznał umysł Pański? albo kto był rajcą jego?
1Kor 2:16 - Albowiem któż poznał zmysł Pański? Któż go będzie uczył? Ale my zmysł Chrystusowy mamy.
Verš 17
Wszystkie narody są jako nic przed nim; za nic i za marność poczytane są u niego.
Dan 4:35 - A wszyscy obywatele ziemi jako za nic poczytani są. Według woli swojej postępuje, z wojskiem niebieskiem i z obywatelami ziemi, a niemasz, ktoby wstręt uczynił ręce jego i rzekł mu: Cóż to czynisz?
Verš 18
Komuż tedy podobnym uczynicie Boga? A jakie podobieństwo przyrównacie mu?
Iz 46:5 - Komuż mię przypodobacie, i przyrównacie, albo podobnym uczynicie, żebym mu był podobny?
Sk 17:29 - Będąc tedy rodziną Bożą, nie mamy rozumieć, żeby złotu albo srebru, albo kamieniowi misternie rytemu, albo wymysłowi człowieczemu, Bóg miał być podobny.
Verš 22
Ten, który siedzi nad okręgiem ziemi, której obywatele są jako szarańcza; ten, który rozpostarł niebiosa jako cienkie płótno, a rozciągnął je, jako namiot ku mieszkaniu:
Jób 9:8 - On sam rozpościera niebiosa, i depcze po wałach morskich.
Ž 104:2 - Przyodziałeś się światłością jako szatą; rozciągnąłeś niebiosa jako oponę.
Iz 44:24 - Tak mówi Pan, odkupiciel twój, i który cię utworzył wnet z żywota matki: Ja Pan wszystko czynię, sam rozciągam niebiosa, rozpościeram ziemię mocą swoją.
Verš 23
Tenci książąt w niwecz obraca, sędziów ziemskich jako nic rozprasza.
Jób 12:21 - Wylewa wzgardę na książęta, a mdli siły mocarzów.
Ž 107:40 - Gdy wylewa wzgardę na książąt, dopuszczając, aby błądzili po puszczy bezdrożnej.
Verš 28
Izali nie wiesz? izaliś nie słyszał, że Bóg wieczny Pan, który stworzył granice ziemi, nie ustanie, ani się spracuje, i że nie może być dościgniona mądrość jego?
Ž 147:5 - Wielki jest Pan nasz, i wielki w mocy; rozumienia jego niemasz liczby.
Iz 40,1 - 40 – 66. V hl. 39 predpovedal prorok babylonské zajatie. To bolo potrebné pre porozumenie ďalších hláv (40 – 66), pretože sa v nich hneď od začiatku predpokladá toto zajatie. Cieľom týchto proroctiev je tešiť zajatcov, že sa vyslobodia. Tým sa však cieľ Knihy nevyčerpáva. Vyslobodenie Izraelitov z babylonského zajatia je len predobraz oslobodenia celého ľudského pokolenia z moci diablovej; spása, ktorej je pôvodcom perzský kráľ Kýros (pozri bližšie v úvode k tomuto prorokovi), je len predobraz spásy, ktorej pôvodcom bol Mesiáš, Ježiš Kristus. – Hl. 40 je predslov k týmto proroctvám.
Iz 40,1-5 - Boh pripravuje spásu ľudstva. Obraz verša 3 vzal prorok zo zvyku, že hlásateľ oznamoval príchod panovníka a staral sa, aby cesty, ktorými bude kráčať kráľ, boli urovnané a schodné. Boh odstránil všetky prekážky, ktoré jeho ľud postretnú na ceste, po ktorej sa bude vracať zo zajatia.
Iz 40,6 - Ľudská zloba neprekazí spásonosné Božie úmysly.
Iz 40,11 - Boh je dobrý k svojmu ľudu ako pastier k svojim ovečkám.
Iz 40,16 - Všetko nádherné cédrové a cyprusové drevo a všetka zverina pohoria v pomere k Božej velebnosti by bola iba nepomerne malá obeta. Tým sa, pravda, neodsudzujú starozákonné obety, len sa pripomína ich nedostatočnosť.
Iz 40,21 - Izraeliti mali chápať, že len Jahve je Boh.
Iz 40,26 - Izraelitom zajatým v Babylone mohlo by však prísť azda pokušenie, že sú hviezdy mocnejšie než Jahve. Hoci modloslužobná úcta hviezd bola aj inde rozšírená, prvenstvo patrí Babylonu. Tam bolo hvezdárstvo najviac rozšírené, preto tam aj kult hviezd mal najvýhodnejšiu pôdu (porov. 47,13). K Bohu však nemožno prirovnať ani hviezdy, veď: "Ktože ich stvoril?"
