Kniha Jób

1 (HEM) אחרי כן פתח איוב את פיהו ויקלל את יומו׃
1 (ROH) Potom otvoril Job svoje ústa a zlorečil svojmu dňu.

2 (HEM) ויען איוב ויאמר׃
2 (ROH) A tak odpovedal Job a riekol:

3 (HEM) יאבד יום אולד בו והלילה אמר הרה גבר׃
3 (ROH) Oj, aby bol zahynul deň, v ktorom som sa narodil, a noc, ktorá povedala: Chlapča sa počalo.

4 (HEM) היום ההוא יהי חשך אל ידרשהו אלוה ממעל ואל תופע עליו נהרה׃
4 (ROH) Nech sa obráti ten deň na tmu; nech sa nepýta po ňom Bôh s hora, ani nech nezasvieti naň svetlosť;

5 (HEM) יגאלהו חשך וצלמות תשכן עליו עננה יבעתהו כמרירי יום׃
5 (ROH) nech si ho vymenia tma a tôňa smrti, nech prebýva na ňom mrákava, a nech ho predesia čierňavy dňa!

6 (HEM) הלילה ההוא יקחהו אפל אל יחד בימי שנה במספר ירחים אל יבא׃
6 (ROH) Nech ta soberie tú noc mrákota; nech nie je pripojená ku dňom roku, nech nevojde do počtu mesiacov!

7 (HEM) הנה הלילה ההוא יהי גלמוד אל תבא רננה בו׃
7 (ROH) Hľa, aby tá noc bola bývala neplodnou, aby nebolo prišlo do nej plesanie!

8 (HEM) יקבהו אררי יום העתידים ערר לויתן׃
8 (ROH) Nech ju prekľajú tí, ktorí zlorečia dňu, hotoví zobudiť leviatána!

9 (HEM) יחשכו כוכבי נשפו יקו לאור ואין ואל יראה בעפעפי שחר׃
9 (ROH) Nech sa zatmejú hviezdy jej šera, aby čakajúc na svetlo nedočkala sa ho ani nech neuvidí mihalníc rannej zory,

10 (HEM) כי לא סגר דלתי בטני ויסתר עמל מעיני׃
10 (ROH) pretože nezavrela dverí môjho materinského života, aby bola zastrela trápenie od mojich očí.

11 (HEM) למה לא מרחם אמות מבטן יצאתי ואגוע׃
11 (ROH) Prečo som nezomrel, prv ako som sa narodil alebo vyjdúc zo života matky prečo som nezhynul?

12 (HEM) מדוע קדמוני ברכים ומה שדים כי אינק׃
12 (ROH) Prečo ma kedy vzali na kolená a prečo na prsia, aby som ich požíval?

13 (HEM) כי עתה שכבתי ואשקוט ישנתי אז ינוח לי׃
13 (ROH) Lebo teraz by som ležal a odpočíval, spal by som a mal by som pokoj,

14 (HEM) עם מלכים ויעצי ארץ הבנים חרבות למו׃
14 (ROH) s kráľmi a radcami zeme, ktorí si staväli pustiny,

15 (HEM) או עם שרים זהב להם הממלאים בתיהם כסף׃
15 (ROH) alebo s kniežatami, ktoré maly zlato a ktoré naplňovaly svoje domy striebrom.

16 (HEM) או כנפל טמון לא אהיה כעללים לא ראו אור׃
16 (ROH) Alebo prečo som nebol jako nedochôdča, skryté, jako nemluvňatá, ktoré nevidely svetla?

17 (HEM) שם רשעים חדלו רגז ושם ינוחו יגיעי כח׃
17 (ROH) Tam prestávajú bezbožníci zúriť, a tam odpočívajú tí, ktorí ustali v sile od práce.

18 (HEM) יחד אסירים שאננו לא שמעו קול נגש׃
18 (ROH) Tam sú spolu bezpeční i väzni, nepočujú hlasu pohoniča.

19 (HEM) קטן וגדול שם הוא ועבד חפשי מאדניו׃
19 (ROH) Malý a veľký sú tam rovní, a sluha je tam prostý svojho pána.

20 (HEM) למה יתן לעמל אור וחיים למרי נפש׃
20 (ROH) Načo dáva Bôh utrápenému svetlo a život, tým, ktorí majú horkosť v duši?!

21 (HEM) המחכים למות ואיננו ויחפרהו ממטמונים׃
21 (ROH) Ktorí očakávajú na smrť, a niet jej, hoci ju hľadajú viac ako skrytých pokladov?

22 (HEM) השמחים אלי גיל ישישו כי ימצאו קבר׃
22 (ROH) Ktorí by sa radovali, až by plesali, veselili by sa, keby našli hrob?

23 (HEM) לגבר אשר דרכו נסתרה ויסך אלוה בעדו׃
23 (ROH) Načo to dáva Bôh človekovi, ktorého cesta je skrytá, a ktorého Bôh ohradil plotom z tŕnia?

24 (HEM) כי לפני לחמי אנחתי תבא ויתכו כמים שאגתי׃
24 (ROH) Lebo pred mojím pokrmom prichádza moje vzdychanie, a moje revania sa rozlievajú ako voda,

25 (HEM) כי פחד פחדתי ויאתיני ואשר יגרתי יבא לי׃
25 (ROH) pretože to, čoho som sa strachoval, ma nadišlo, a to, čoho som sa obával, prišlo na mňa.

26 (HEM) לא שלותי ולא שקטתי ולא נחתי ויבא רגז׃
26 (ROH) Nebol som hriešne ubezpečený ani som nemal pokoja ani som neodpočíval, a jednako prišla pohroma.