Kniha Genezis

1 (HEM) ותצא דינה בת לאה אשר ילדה ליעקב לראות בבנות הארץ׃
1 (KAT) I vyšla raz Liina dcéra Dina, ktorú ona porodila Jakubovi, aby si obzrela dcéry toho kraja.

2 (HEM) וירא אתה שכם בן חמור החוי נשיא הארץ ויקח אתה וישכב אתה ויענה׃
2 (KAT) Keď ju videl Sichem, syn kniežaťa toho kraja Hemora Hevejského, chytil ju, obcoval s ňou a znásilnil ju,

3 (HEM) ותדבק נפשו בדינה בת יעקב ויאהב את הנער וידבר על לב הנער׃
3 (KAT) ale aj jeho srdce liplo na Jakubovej dcére Dine, zamiloval sa do dievčaťa a milo sa k nemu správal.

4 (HEM) ויאמר שכם אל חמור אביו לאמר קח לי את הילדה הזאת לאשה׃
4 (KAT) I vravel Sichem svojmu otcovi Hemorovi: „Uchádzaj sa za mňa o toto dievča, nech je mojou ženou.“

5 (HEM) ויעקב שמע כי טמא את דינה בתו ובניו היו את מקנהו בשדה והחרש יעקב עד באם׃
5 (KAT) Aj Jakub sa dopočul, že jeho dcéra Dina bola zneuctená, keďže však jeho synovia boli na poli pri dobytku, mlčal o tom až do ich návratu.

6 (HEM) ויצא חמור אבי שכם אל יעקב לדבר אתו׃
6 (KAT) Sichemov otec Hemor zašiel k Jakubovi, aby sa s ním porozprával.

7 (HEM) ובני יעקב באו מן השדה כשמעם ויתעצבו האנשים ויחר להם מאד כי נבלה עשה בישראל לשכב את בת יעקב וכן לא יעשה׃
7 (KAT) Jakubovi synovia práve prišli z poľa, a keď počuli, čo sa stalo, zarmútili sa a zahoreli veľkým hnevom, lebo tým, že on obcoval s Jakubovou dcérou, spáchal nehanebnosť v Izraeli. A to sa nemalo stať.

8 (HEM) וידבר חמור אתם לאמר שכם בני חשקה נפשו בבתכם תנו נא אתה לו לאשה׃
8 (KAT) Hemor im vravel: „Srdce môjho syna visí na vašej dcére. Dajte mu ju za ženu!

9 (HEM) והתחתנו אתנו בנתיכם תתנו לנו ואת בנתינו תקחו לכם׃
9 (KAT) Spojme sa navzájom manželstvami: vy nám dajte vaše dcéry a zoberte si naše dcéry

10 (HEM) ואתנו תשבו והארץ תהיה לפניכם שבו וסחרוה והאחזו בה׃
10 (KAT) a zostaňte bývať u nás! Krajina je pre vás otvorená, ostaňte tu, voľne sa v nej pohybujte a natrvalo sa v nej osaďte!“

11 (HEM) ויאמר שכם אל אביה ואל אחיה אמצא חן בעיניכם ואשר תאמרו אלי אתן׃
11 (KAT) Aj Sichem hovoril jej otcovi a jej bratom: „Len keby som našiel milosť vo vašich očiach! Čokoľvek budete žiadať, vďačne dám.

12 (HEM) הרבו עלי מאד מהר ומתן ואתנה כאשר תאמרו אלי ותנו לי את הנער לאשה׃
12 (KAT) Pýtajte odo mňa vysoké výkupné a dary a ja dám, čokoľvek budete odo mňa žiadať. Len mi to dievča dajte za ženu!“

13 (HEM) ויענו בני יעקב את שכם ואת חמור אביו במרמה וידברו אשר טמא את דינה אחתם׃
13 (KAT) Jakubovi synovia však ľstivo odpovedali Sichemovi a jeho otcovi Hemorovi, lebo zneuctil ich sestru Dinu.

14 (HEM) ויאמרו אליהם לא נוכל לעשות הדבר הזה לתת את אחתנו לאיש אשר לו ערלה כי חרפה הוא לנו׃
14 (KAT) Povedali im: „My nemôžeme urobiť takú vec, žeby sme dali našu sestru neobrezanému mužovi. Veď by to bola pre nás hanba.

15 (HEM) אך בזאת נאות לכם אם תהיו כמנו להמל לכם כל זכר׃
15 (KAT) Len vtedy sa s vami ujednáme, keď sa stanete takými, ako sme my, a obreže sa u vás každý muž.

16 (HEM) ונתנו את בנתינו לכם ואת בנתיכם נקח לנו וישבנו אתכם והיינו לעם אחד׃
16 (KAT) Potom vám dáme naše dcéry a budeme si brať vaše dcéry a zostaneme u vás bývať a bude z nás jeden ľud.

17 (HEM) ואם לא תשמעו אלינו להמול ולקחנו את בתנו והלכנו׃
17 (KAT) Ale ak nepristanete na to, aby ste sa obrezali, vezmeme si našu dcéru a odídeme!“

18 (HEM) וייטבו דבריהם בעיני חמור ובעיני שכם בן חמור׃
18 (KAT) Ich návrh sa zapáčil Hemorovi a Hemorovmu synovi Sichemovi

19 (HEM) ולא אחר הנער לעשות הדבר כי חפץ בבת יעקב והוא נכבד מכל בית אביו׃
19 (KAT) a mládenec neotáľal uskutočniť tú vec, lebo mal rád Jakubovu dcéru. On bol najváženejší z celého domu svojho otca.

20 (HEM) ויבא חמור ושכם בנו אל שער עירם וידברו אל אנשי עירם לאמר׃
20 (KAT) Tu Hemor a jeho syn Sichem išli k bráne svojho mesta a hovorili mužom svojho mesta:

21 (HEM) האנשים האלה שלמים הם אתנו וישבו בארץ ויסחרו אתה והארץ הנה רחבת ידים לפניהם את בנתם נקח לנו לנשים ואת בנתינו נתן להם׃
21 (KAT) „Tí mužovia sú pokojamilovní. Nech ostanú v krajine bývať a nech sa v nej voľne pohybujú. Hľa, krajina je pre nich na všetky strany dosť priestranná. Ich dcéry si budeme brať za ženy a naše dcéry dáme zasa im (za ženy).

22 (HEM) אך בזאת יאתו לנו האנשים לשבת אתנו להיות לעם אחד בהמול לנו כל זכר כאשר הם נמלים׃
22 (KAT) Tí mužovia sa však s nami ujednajú na tom, že ostanú u nás bývať a že z nás bude jeden ľud, iba ak sa dá každý muž u nás obrezať, ako sú oni obrezaní.

23 (HEM) מקנהם וקנינם וכל בהמתם הלוא לנו הם אך נאותה להם וישבו אתנו׃
23 (KAT) Či ich čriedy, majetok a všetok ich dobytok nebude náš? Len im urobme po vôli, aby ostali u nás!“

24 (HEM) וישמעו אל חמור ואל שכם בנו כל יצאי שער עירו וימלו כל זכר כל יצאי שער עירו׃
24 (KAT) I súhlasili s Hemorom a s jeho synom Sichemom všetci, ktorí prišli k bráne svojho mesta; a dali sa obrezať všetci mužovia, vonkoncom všetci, ktorí vyšli k bráne svojho mesta.

25 (HEM) ויהי ביום השלישי בהיותם כאבים ויקחו שני בני יעקב שמעון ולוי אחי דינה איש חרבו ויבאו על העיר בטח ויהרגו כל זכר׃
25 (KAT) Na tretí deň však, keď mali horúčku, vzali dvaja Jakubovi synovia, Dinini bratia Simeon a Lévi, meče, prepadli nič netušiace mesto a pobili všetkých mužov.

26 (HEM) ואת חמור ואת שכם בנו הרגו לפי חרב ויקחו את דינה מבית שכם ויצאו׃
26 (KAT) Ostrím meča zabili aj Hemora a jeho syna Sichema, potom vzali Dinu zo Sichemovho domu a odišli.

27 (HEM) בני יעקב באו על החללים ויבזו העיר אשר טמאו אחותם׃
27 (KAT) Ostatní Jakubovi synovia sa vrhli na pobitých a vyrabovali mesto, pretože zneuctili ich sestru.

28 (HEM) את צאנם ואת בקרם ואת חמריהם ואת אשר בעיר ואת אשר בשדה לקחו׃
28 (KAT) Ich ovce, dobytok a osly, čo boli v meste a na poli, vzali so sebou.

29 (HEM) ואת כל חילם ואת כל טפם ואת נשיהם שבו ויבזו ואת כל אשר בבית׃
29 (KAT) Všetok ich majetok, všetky ich deti a ich ženy odviedli ako zajatcov a vyrabovali všetko, čo bolo v domoch.

30 (HEM) ויאמר יעקב אל שמעון ואל לוי עכרתם אתי להבאישני בישב הארץ בכנעני ובפרזי ואני מתי מספר ונאספו עלי והכוני ונשמדתי אני וביתי׃
30 (KAT) Jakub však povedal Simeonovi a Lévimu: „Do nešťastia ste ma vohnali, lebo ste ma zošklivili obyvateľom krajiny, Kanaánčanom a Ferezejcom. A ja mám len málo mužov. Ak sa oni spoločne postavia proti mne a budú ma biť, tak vyjdem navnivoč aj so svojím domom.“

31 (HEM) ויאמרו הכזונה יעשה את אחותנו׃
31 (KAT) Oni však odpovedali: „Vari mohol s našou sestrou zaobchádzať ako s pobehlicou?!“