Žalmy

1 (POL) Przedniejszemu śpiewakowi o niemej gołębicy, na miejscach odległych, złoty psalm Dawidowy, gdy go w Gat Filistynowie pojmali.

2 (POL) Zmiłuj się nademną, o Boże!, bo mię chce pochłonąć człowiek; każdego dnia walcząc trapi mię.

3 (POL) Chcą mię połknąć nieprzyjaciele moi na każdy dzień; zaprawdęć wiele jest walczących przeciwko mnie, o Najwyższy!

4 (POL) Któregokolwiek mię dnia strach ogarnia, ja w tobie ufam.

5 (POL) Boga wysławiać będę dla słowa jego; w Bogu nadzieję będę miał, ani się będę bał, żeby mi co ciało uczynić mogło.

6 (POL) Przez cały dzień słowa moje wykręcają, a przeciwko mnie są wszystkie myśli ich, na złe.

7 (POL) Zbierają się, i ukrywają się, i ślad mój upatrują, czyhając na duszę moję.

8 (POL) Izali za nieprawość pomsty ujdą? strąć te narody, o Boże! w popędliwości twojej.

9 (POL) Tyś tułanie moje policzył; zbierzże też łzy moje w wiadro twe; izaż nie są spisane w księgach twoich?

10 (POL) Tedy się nazad cofną nieprzyjaciele moi, któregokolwiek dnia zawołam; bo to wiem, iż Bóg jest ze mną.

11 (POL) Boga wysławiać będę z słowa; Pana chwalić będę z słowa jego.

12 (POL) W Bogu mam nadzieję, nie będę się bał, aby mi co miał uczynić człowiek.

13 (POL) Tobiem, o Boże! śluby uczynił; przetoż też tobie chwały oddam. Albowiemeś wyrwał duszę moję od śmierci, a nogi moje od upadku, abym statecznie chodził przed obliczem Bożem w światłości żyjących.