Kniha Genezis

1 (KAT) Tu si Boh spomenul na Noema a na všetku zver a všetok dobytok, ktorý bol s ním v korábe, a Boh dal zaviať vetru nad zemou a vody upadávali.
1 (HEM) ויזכר אלהים את נח ואת כל החיה ואת כל הבהמה אשר אתו בתבה ויעבר אלהים רוח על הארץ וישכו המים׃

2 (KAT) Zatvorili sa aj žriedla hlbočín a nebeské priepusty a prestal pršať dážď z neba.
2 (HEM) ויסכרו מעינת תהום וארבת השמים ויכלא הגשם מן השמים׃

3 (KAT) Vody prúdili a odtekali a vracali sa zo zeme a po stopäťdesiatich dňoch vôd ubudlo.
3 (HEM) וישבו המים מעל הארץ הלוך ושוב ויחסרו המים מקצה חמשים ומאת יום׃

4 (KAT) A v siedmom mesiaci, na sedemnásty deň mesiaca koráb zastal na vrchu Ararat.
4 (HEM) ותנח התבה בחדש השביעי בשבעה עשר יום לחדש על הרי אררט׃

5 (KAT) Vody odchádzali a upadávali až do desiateho mesiaca. V prvý deň desiateho mesiaca sa zjavili temená vrchov.
5 (HEM) והמים היו הלוך וחסור עד החדש העשירי בעשירי באחד לחדש נראו ראשי ההרים׃

6 (KAT) A keď uplynulo štyridsať dní, Noe otvoril okno korába, ktoré bol urobil,
6 (HEM) ויהי מקץ ארבעים יום ויפתח נח את חלון התבה אשר עשה׃

7 (KAT) a vypustil krkavca. On odlietal a vracal sa, kým nevyschli vody na zemi.
7 (HEM) וישלח את הערב ויצא יצוא ושוב עד יבשת המים מעל הארץ׃

8 (KAT) Po ňom vypustil holubicu, aby zvedel, či sa už vody stiahli zo zeme.
8 (HEM) וישלח את היונה מאתו לראות הקלו המים מעל פני האדמה׃

9 (KAT) Ale keď holubica nenašla miesto, kde by spočinula jej noha, vrátila sa späť k nemu do korába, lebo vody boli ešte na povrchu celej zeme. On vystrel ruku, chytil ju a vzal ju k sebe do korába.
9 (HEM) ולא מצאה היונה מנוח לכף רגלה ותשב אליו אל התבה כי מים על פני כל הארץ וישלח ידו ויקחה ויבא אתה אליו אל התבה׃

10 (KAT) Potom čakal ďalších sedem dní a opäť vypustil z korába holubicu.
10 (HEM) ויחל עוד שבעת ימים אחרים ויסף שלח את היונה מן התבה׃

11 (KAT) A holubica priletela k nemu iba v podvečer a v zobáku mala čerstvú olivovú ratolesť.
11 (HEM) ותבא אליו היונה לעת ערב והנה עלה זית טרף בפיה וידע נח כי קלו המים מעל הארץ׃

12 (KAT) Tu Noe poznal, že vody zo zeme zmizli. Čakal však ešte ďalších sedem dní a zasa vypustil holubicu, ale tá sa už k nemu nevrátila.
12 (HEM) וייחל עוד שבעת ימים אחרים וישלח את היונה ולא יספה שוב אליו עוד׃

13 (KAT) V šesťstoprvom roku teda, v prvom mesiaci, v prvý deň mesiaca vyschli vody na zemi.
13 (HEM) ויהי באחת ושש מאות שנה בראשון באחד לחדש חרבו המים מעל הארץ ויסר נח את מכסה התבה וירא והנה חרבו פני האדמה׃

14 (KAT) Tu Noe odstránil strechu korába, aby videl, a zemský povrch bol suchý.
14 (HEM) ובחדש השני בשבעה ועשרים יום לחדש יבשה הארץ׃

15 (KAT) V druhom mesiaci, na dvadsiaty siedmy deň mesiaca bola zem suchá. Vtedy povedal Boh Noemovi:
15 (HEM) וידבר אלהים אל נח לאמר׃

16 (KAT) „Vyjdi z korába ty aj tvoja žena, tvoji synovia a ženy tvojich synov s tebou!
16 (HEM) צא מן התבה אתה ואשתך ובניך ונשי בניך אתך׃

17 (KAT) A vyveď všetky druhy živočíchov, ktoré sú s tebou: vtáctvo, dobytok a všetky plazy, čo sa plazia po zemi, aby sa hemžili na zemi a aby sa množili a napĺňali zem.“
17 (HEM) כל החיה אשר אתך מכל בשר בעוף ובבהמה ובכל הרמש הרמש על הארץ הוצא אתך ושרצו בארץ ופרו ורבו על הארץ׃

18 (KAT) Vyšiel teda Noe a jeho synovia, jeho žena a ženy jeho synov s ním;
18 (HEM) ויצא נח ובניו ואשתו ונשי בניו אתו׃

19 (KAT) všetka zver, všetky plazy a všetko vtáctvo, všetko, čo sa pohybuje na zemi, vyšlo podľa svojich druhov z korába.
19 (HEM) כל החיה כל הרמש וכל העוף כל רומש על הארץ למשפחתיהם יצאו מן התבה׃

20 (KAT) Tu Noe postavil Pánovi oltár, vzal zo všetkého čistého dobytka a zo všetkých čistých vtákov a priniesol zápalnú obetu na oltári.
20 (HEM) ויבן נח מזבח ליהוה ויקח מכל הבהמה הטהורה ומכל העוף הטהר ויעל עלת במזבח׃

21 (KAT) I zavoňal Pán príjemnú vôňu a povedal si: „Už nikdy viac neprekľajem zem pre človeka, lebo zmýšľanie ľudského srdca je od mladosti zlé. Preto už nikdy nevyhubím všetko živé, ako som to urobil.
21 (HEM) וירח יהוה את ריח הניחח ויאמר יהוה אל לבו לא אסף לקלל עוד את האדמה בעבור האדם כי יצר לב האדם רע מנעריו ולא אסף עוד להכות את כל חי כאשר עשיתי׃

22 (KAT) Kým potrvá zem, nikdy neprestane sejba a žatva, chladno a teplo, leto a zima, deň a noc.“
22 (HEM) עד כל ימי הארץ זרע וקציר וקר וחם וקיץ וחרף ויום ולילה לא ישבתו׃