výhody registrácie

Kniha Sudcov

Biblia - Sväté písmo

(LXX - Grécky - LXX)

Sdc 6, 1-40

1 και εποιησαν οι υιοι ισραηλ το πονηρον ενωπιον κυριου και εδωκεν αυτους κυριος εν χειρι μαδιαμ επτα ετη 2 και ισχυσεν χειρ μαδιαμ επι ισραηλ και εποιησαν εαυτοις οι υιοι ισραηλ απο προσωπου μαδιαμ τας τρυμαλιας τας εν τοις ορεσιν και τα σπηλαια και τα κρεμαστα 3 και εγενετο εαν εσπειραν οι υιοι ισραηλ και ανεβαιναν μαδιαμ και αμαληκ και οι υιοι ανατολων συνανεβαινον αυτοις 4 και παρενεβαλον εις αυτους και κατεφθειραν τους καρπους αυτων εως ελθειν εις γαζαν και ου κατελιπον υποστασιν ζωης εν τη γη ισραηλ ουδε εν τοις ποιμνιοις ταυρον και ονον 5 οτι αυτοι και αι κτησεις αυτων ανεβαινον και αι σκηναι αυτων παρεγινοντο καθως ακρις εις πληθος και αυτοις και τοις καμηλοις αυτων ουκ ην αριθμος και ηρχοντο εις την γην ισραηλ και διεφθειρον αυτην 6 και επτωχευσεν ισραηλ σφοδρα απο προσωπου μαδιαμ και εβοησαν οι υιοι ισραηλ προς κυριον 7 απο προσωπου μαδιαμ 8 και εξαπεστειλεν κυριος ανδρα προφητην προς τους υιους ισραηλ και ειπεν αυτοις ταδε λεγει κυριος ο θεος ισραηλ εγω ειμι ος ανηγαγον υμας εκ γης αιγυπτου και εξηγαγον υμας εξ οικου δουλειας υμων 9 και ερρυσαμην υμας εκ χειρος αιγυπτου και εκ χειρος παντων των θλιβοντων υμας και εξεβαλον αυτους εκ προσωπου υμων και εδωκα υμιν την γην αυτων 10 και ειπα υμιν εγω κυριος ο θεος υμων ου φοβηθησεσθε τους θεους του αμορραιου εν οις υμεις καθησεσθε εν τη γη αυτων και ουκ εισηκουσατε της φωνης μου 11 και ηλθεν αγγελος κυριου και εκαθισεν υπο την τερεμινθον την εν εφραθα την ιωας πατρος του εσδρι και γεδεων υιος αυτου ραβδιζων σιτον εν ληνω εις εκφυγειν απο προσωπου του μαδιαμ 12 και ωφθη αυτω ο αγγελος κυριου και ειπεν προς αυτον κυριος μετα σου ισχυρος των δυναμεων 13 και ειπεν προς αυτον γεδεων εν εμοι κυριε μου και ει εστιν κυριος μεθ' ημων εις τι ευρεν ημας τα κακα ταυτα και που εστιν παντα τα θαυμασια αυτου α διηγησαντο ημιν οι πατερες ημων λεγοντες μη ουχι εξ αιγυπτου ανηγαγεν ημας κυριος και νυν εξερριψεν ημας και εδωκεν ημας εν χειρι μαδιαμ 14 και επεστρεψεν προς αυτον ο αγγελος κυριου και ειπεν πορευου εν ισχυι σου ταυτη και σωσεις τον ισραηλ εκ χειρος μαδιαμ ιδου εξαπεστειλα σε 15 και ειπεν προς αυτον γεδεων εν εμοι κυριε μου εν τινι σωσω τον ισραηλ ιδου η χιλιας μου ησθενησεν εν μανασση και εγω ειμι ο μικροτερος εν οικω πατρος μου 16 και ειπεν προς αυτον ο αγγελος κυριου κυριος εσται μετα σου και παταξεις την μαδιαμ ωσει ανδρα ενα 17 και ειπεν προς αυτον γεδεων ει δε ευρον ελεος εν οφθαλμοις σου και ποιησεις μοι σημερον παν ο τι ελαλησας μετ' εμου 18 μη χωρισθης εντευθεν εως του ελθειν με προς σε και εξοισω την θυσιαν και θησω ενωπιον σου και ειπεν εγω ειμι καθιομαι εως του επιστρεψαι σε 19 και γεδεων εισηλθεν και εποιησεν εριφον αιγων και οιφι αλευρου αζυμα και τα κρεα εθηκεν εν τω κοφινω και τον ζωμον εβαλεν εν τη χυτρα και εξηνεγκεν αυτα προς αυτον υπο την τερεμινθον και προσηγγισεν 20 και ειπεν προς αυτον ο αγγελος του θεου λαβε τα κρεα και τα αζυμα και θες προς την πετραν εκεινην και τον ζωμον εχομενα εκχεε και εποιησεν ουτως 21 και εξετεινεν ο αγγελος κυριου το ακρον της ραβδου της εν χειρι αυτου και ηψατο των κρεων και των αζυμων και ανεβη πυρ εκ της πετρας και κατεφαγεν τα κρεα και τους αζυμους και ο αγγελος κυριου επορευθη απο οφθαλμων αυτου 22 και ειδεν γεδεων οτι αγγελος κυριου ουτος εστιν και ειπεν γεδεων α α κυριε μου κυριε οτι ειδον αγγελον κυριου προσωπον προς προσωπον 23 και ειπεν αυτω κυριος ειρηνη σοι μη φοβου ου μη αποθανης 24 και ωκοδομησεν εκει γεδεων θυσιαστηριον τω κυριω και επεκαλεσεν αυτω ειρηνη κυριου εως της ημερας ταυτης ετι αυτου οντος εν εφραθα πατρος του εσδρι 25 και εγενετο εν τη νυκτι εκεινη και ειπεν αυτω κυριος λαβε τον μοσχον τον ταυρον ος εστιν τω πατρι σου και μοσχον δευτερον επταετη και καθελεις το θυσιαστηριον του βααλ ο εστιν τω πατρι σου και το αλσος το επ' αυτο ολεθρευσεις 26 και οικοδομησεις θυσιαστηριον κυριω τω θεω σου επι κορυφην του μαουεκ τουτου εν τη παραταξει και λημψη τον μοσχον τον δευτερον και ανοισεις ολοκαυτωμα εν τοις ξυλοις του αλσους ου εξολεθρευσεις 27 και ελαβεν γεδεων δεκα ανδρας απο των δουλων εαυτου και εποιησεν ον τροπον ελαλησεν προς αυτον κυριος και εγενηθη ως εφοβηθη τον οικον του πατρος αυτου και τους ανδρας της πολεως του ποιησαι ημερας και εποιησεν νυκτος 28 και ωρθρισαν οι ανδρες της πολεως το πρωι και ιδου καθηρητο το θυσιαστηριον του βααλ και το αλσος το επ' αυτω ωλεθρευτο και ειδαν τον μοσχον τον δευτερον ον ανηνεγκεν επι το θυσιαστηριον το ωκοδομημενον 29 και ειπεν ανηρ προς τον πλησιον αυτου τις εποιησεν το ρημα τουτο και επεζητησαν και ηρευνησαν και εγνωσαν οτι γεδεων υιος ιωας εποιησεν το ρημα τουτο 30 και ειπον οι ανδρες της πολεως προς ιωας εξενεγκε τον υιον σου και αποθανετω οτι καθειλεν το θυσιαστηριον του βααλ και οτι ωλεθρευσεν το αλσος το επ' αυτω 31 και ειπεν ιωας τοις ανδρασιν πασιν οι επανεστησαν αυτω μη υμεις νυν δικαζεσθε υπερ του βααλ η υμεις σωσετε αυτον ος εαν δικασηται αυτω θανατωθητω εως πρωι ει θεος εστιν δικαζεσθω αυτω οτι καθειλεν το θυσιαστηριον αυτου 32 και εκαλεσεν αυτο εν τη ημερα εκεινη ιαρβααλ λεγων δικασασθω εν αυτω ο βααλ οτι καθηρεθη το θυσιαστηριον αυτου 33 και πασα μαδιαμ και αμαληκ και υιοι ανατολων συνηχθησαν επι το αυτο και παρενεβαλον εν κοιλαδι εζερεελ 34 και πνευμα κυριου ενεδυναμωσεν τον γεδεων και εσαλπισεν εν κερατινη και εφοβηθη αβιεζερ οπισω αυτου 35 και αγγελους απεστειλεν εις παντα μανασση και εν ασηρ και εν ζαβουλων και νεφθαλι και ανεβη εις συναντησιν αυτων 36 και ειπεν γεδεων προς τον θεον ει συ σωζεις εν χειρι μου τον ισραηλ καθως ελαλησας 37 ιδου εγω τιθημι τον ποκον του εριου εν τη αλωνι εαν δροσος γενηται επι τον ποκον μονον και επι πασαν την γην ξηρασια γνωσομαι οτι σωσεις εν χειρι μου τον ισραηλ καθως ελαλησας 38 και εγενετο ουτως και ωρθρισεν τη επαυριον και εξεπιασεν τον ποκον και εσταξεν δροσος απο του ποκου πληρης λεκανη υδατος 39 και ειπεν γεδεων προς τον θεον μη δη οργισθητω ο θυμος σου εν εμοι και λαλησω ετι απαξ πειρασω δε και γε ετι απαξ εν τω ποκω και γενεσθω η ξηρασια επι τον ποκον μονον και επι πασαν την γην γενηθητω δροσος 40 και εποιησεν ουτως ο θεος εν τη νυκτι εκεινη και εγενετο ξηρασια επι τον ποκον μονον και επι πασαν την γην εγενηθη δροσος

Sdc 6, 1-40





Verš 10
και ειπα υμιν εγω κυριος ο θεος υμων ου φοβηθησεσθε τους θεους του αμορραιου εν οις υμεις καθησεσθε εν τη γη αυτων και ουκ εισηκουσατε της φωνης μου
2Kr 17:35 - και διεθετο κυριος μετ' αυτων διαθηκην και ενετειλατο αυτοις λεγων ου φοβηθησεσθε θεους ετερους και ου προσκυνησετε αυτοις και ου λατρευσετε αυτοις και ου θυσιασετε αυτοις
2Kr 17:38 - και την διαθηκην ην διεθετο μεθ' υμων ουκ επιλησεσθε και ου φοβηθησεσθε θεους ετερους

Verš 14
και επεστρεψεν προς αυτον ο αγγελος κυριου και ειπεν πορευου εν ισχυι σου ταυτη και σωσεις τον ισραηλ εκ χειρος μαδιαμ ιδου εξαπεστειλα σε
1Sam 12:11 - και απεστειλεν κυριος τον ιεροβααλ και τον βαρακ και τον ιεφθαε και τον σαμουηλ και εξειλατο υμας εκ χειρος εχθρων υμων των κυκλοθεν και κατωκειτε πεποιθοτες
Heb 11:32 -

Verš 39
και ειπεν γεδεων προς τον θεον μη δη οργισθητω ο θυμος σου εν εμοι και λαλησω ετι απαξ πειρασω δε και γε ετι απαξ εν τω ποκω και γενεσθω η ξηρασια επι τον ποκον μονον και επι πασαν την γην γενηθητω δροσος
Gn 18:32 - και ειπεν μη τι κυριε εαν λαλησω ετι απαξ εαν δε ευρεθωσιν εκει δεκα και ειπεν ου μη απολεσω ενεκεν των δεκα

Sdc 6,1-6 - Piaty sudca začína oslobodzovací boj proti Madiánčanom. Bol to beduínsky národ, ktorý sa zdržoval v kraji východne a severovýchodne od Elamitského zálivu až po hranice Moabčanov. O ich vzťahoch k Izraelitom pozri Ex 2,15; Nm 25,6 nn.; 31. Zvlášť v letnej dobe, kedy mohli ľahko prechádzať cez Jordán, podnikali lúpežné výpravy aj do Predjordánska. Úrodu z polí zobrali a čo neodniesli, to zničili svojimi stádami. – Skrýše (prepadliská alebo jamy po lesoch), jaskyne (ktorých je dosť vo vápencových krajoch Palestíny) a obranné úkryty (po horách) používali Izraeliti ako útočištné miesta pred nepriateľmi. Porov. Joz 10,16; 1 Sam 13,6; 22,1.4 n.; 1 Kr 18,4. – O Amalekitoch v južnom Zajordánsku pozri 3,13; Ex 17,8; Gn 36,12; Nm 24,20. – Synovia východu – kočovné národy od Jordána až po Eufrat.

Sdc 6,7-10 - Krátkymi slovami z 2,2: "Ale vy ste neposlúchli môj hlas" – náhle sa zakončuje reč nám neznámeho proroka. Podľa 2,1 nn. a 10,11 nn. by sme čakali aj iné výčitky.

Sdc 6,11-15 - Pánov anjel (vo v. 20 "Boží anjel") sa uvádza nižšie (v. 14.16.23) jednoducho ako Jahve-Pán. Ide tu teda o zjavenie samého Boha. – Pozdrav (v. 12) vzhľadom na odpoveď v nasledujúcom verši obsahuje v sebe nielen prianie, ale predovšetkým posilnenie (Lk 1,28) a uistenie, že Jahve je jeho spojencom.

Sdc 6,19 - Efa (miera) – asi 36,44 l. Podľa pravidiel orientálneho pohostinstva vznešeného hosťa bolo treba uctiť veľkým množstvom predložených pokrmov. Porov. Mk 6,42 nn.; 8,8 n.; Jn 2,6 n.

Sdc 6,21 - Z prineseného daru urobil Pánov anjel obetu. Oheň, ktorý vyšľahol zo skaly, možno považovať za znamenie, ktoré si žiadal Gedeon (v. 17).

Sdc 6,24 - Až do dnešného dňa – porov. pozn. 1,21.

Sdc 6,25-30 - V onej noci, t. j. po anjelskom zjavení. Tu je nariadený sedemročný býk (obyčajne býval mladší) asi vzhľadom na sedemročnú porobu madiánsku. Z toho, že oltár Bálov stál na Joasovom pozemku, dá sa usudzovať, že aj on bol jeho ctiteľom. Podľa v. 28 bol však oltár používaný aj ku spoločnej bohoslužbe. – O Ašere pozri 2,13 nn. Miesto "Ašery" (vo v. 25–30) má Vg: "háj".

Sdc 6,31 - Význam Gedeonovej prezývky je udaný v samom znení, nadväzuje na slová Joasove. – Jerobál – hebr. Jerubbaal.

Sdc 6,33-35 - O Madiánčanoch pozri pozn. k 6,1–6. – O Jezreelskej (Ezdrelonskej) rovine pozri Joz 19,17–23. – "Zostúpil" (v. 34) v hebr. doslovne: "duch Jahveho Gedeona obliekol". Porov. 1 Krn 12,18; 2 Krn 24,20. Ako si totiž človek berie oblek, potom ho nosí, v ňom a z neho pôsobí, tak duch Pánov vzal, niesol Gedeona, z neho pôsobil, ním hýbal, ovládal ho a prenikal. – Na boji sa zúčastnili len západní Manassesovci, ku ktorým patril aj Gedeonov rod Abiezerovcov. – O kmeňoch: Aser, Zabulon a Neftali pozri 1,30 nn.

Sdc 6,36-40 - Gedeon si žiada znamenie nie tak pre seba, ako skôr pre svojich vojakov, aby títo boli presvedčení, že ho Jahve posiela do oslobodzovacieho boja a že teda sám Jahve bude s nimi bojovať. – "Vlnené rúno" bývalo plášťom v čase nepohody a zas v noci teplou pokrývkou. Humno – väčšie priestranstvo pri dedine; bol to obecný majetok. Keď sa nemlátilo, slúžilo za zhromaždište ľudu. – Rosa býva veľmi hojná v Palestíne. Je to následok značného rozdielu teploty nočnej a dennej. Malé rúno na priestrannom humne bolo obrazom malého izraelského národa – medzi početnými národmi pohanskými. Keď sa odvrátil od Boha, bol ako vyprahlá zem bez rosy, priazne a pomoci Božej; bol nevládny, zatiaľ čo ostatné národy z dopustenia Božieho Izrael otročili a rozkazovali mu. Keď sa však obrátil k Bohu, nastal pravý opak, podobal sa vlhkému rúnu, lebo Jahve mu zosielal rosu priazne a pomoci svojej. Bol malý, ale slobodný a víťazný uprostred národov. Najvznešenejším spôsobom spadla rosa milosti Božej na vyprahlú zem vtedy, keď Syn Boži vtelením prišiel na zem a potom celú zem pokropil svojou krvou. Preto aj Cirkev sv. spieva v cirkevných hodinkách: "Keď si sa nevýslovným spôsobom narodil z Panny, tu sa vyplnili Písma; ako bohatá rosa na rúno si zostúpil, aby si ľudstvo spasil; chválime teba, Bože náš!"