Verš 1
A zaraz rano naradziwszy się przedniejsi kapłani z starszymi i z nauczonymi w Piśmie i ze wszystką radą, związali Jezusa, i wiedli go, i podali Piłatowi.
Ž 2:2 - Schodzą się królowie ziemscy, a książęta radzą społem przeciwko Panu, i przeciw pomazańcowi jego, mówiąc:
Mt 27:1 - A gdy było rano, weszli w radę wszyscy przedniejsi kapłani i starsi ludu przeciwko Jezusowi, aby go zabili;
Lk 22:66 - A gdy był dzień, zeszli się starsi z ludu i najwyżsi kapłani i nauczeni w Piśmie, a przywiedli go do rady swojej.
Lk 23:1 - Tedy powstawszy wszystko mnóstwo ich, wiedli go do Piłata.
Jn 18:28 - Prowadzili tedy Jezusa od Kaifasza na ratusz, a było rano. I nie weszli sami na ratusz, aby się nie zmazali, ale iżby pożywali baranka wielkanocnego.
Sk 3:13 - Bóg Abrahama i Izaaka i Jakóba, Bóg ojców naszych, uwielbił Jezusa, Syna swego, któregoście wy wydali i zaparliście się go przed twarzą Piłatową, który go sądził być godnym wypuszczenia.
Verš 2
I pytał go Piłat: Tyżeś jest król Żydowski? A on mu odpowiadając rzekł: Ty powiadasz.
Mt 27:11 - A Jezus stał przed starostą; i pytał go starosta, mówiąc: Tyżeś jest on król żydowski? A Jezus mu rzekł: Ty powiadasz.
Lk 23:3 - I pytał go Piłat, mówiąc: Tyżeś jest on król żydowski? A on mu odpowiadając rzekł: Ty powiadasz.
Jn 18:33 - Tedy zasię wszedł Piłat na ratusz i zawołał Jezusa i rzekł mu: Tyżeś jest król żydowski?
Verš 4
Tedy go zasię pytał Piłat, mówiąc: Nic nie odpowiadasz? Oto jako wiele rzeczy świadczą przeciwko tobie.
Mt 27:13 - Tedy mu rzekł Piłat: Nie słyszyszże jako wiele przeciwko tobie świadczą?
Jn 19:10 - Tedy mu rzekł Piłat: Nie mówisz ze mną? Nie wiesz, iż mam moc ukrzyżować cię i mam moc wypuścić cię?
Verš 6
A na święto zwykł im był wypuszczać więźnia jednego, o którego by prosili.
Mt 27:15 - Ale na święto zwykł był starosta wypuszczać ludowi jednego więźnia, którego by chcieli.
Lk 23:17 - A musiał im Piłat wypuszczać jednego na święto.
Jn 18:39 - A też u was jest ten zwyczaj, abym wam jednego wypuścił na wielkanoc; chcecież tedy, abym wam wypuścił tego króla Żydowskiego?
Verš 7
I był jeden, którego zwano Barabbasz, w więzieniu z tymi, co rozruch czynią, którzy byli w rozruchu mężobójstwo popełnili.
Mt 27:16 - I mieli natenczas więźnia znacznego, którego zwano Barabbasz.
Lk 23:19 - Który był dla niejakiego rozruchu w mieście uczynionego, i dla mężobójstwa wsadzony do więzienia.
Jn 18:40 - Tedy zasię wszyscy zawołali, mówiąc: Nie tego, ale Barabbasza! A ten Barabbasz był zbójca.
Verš 11
Ale przedniejsi kapłani podburzali lud, iżby im raczej Barabbasza wypuścił.
Mt 27:20 - Ale przedniejsi kapłani i starsi namówili lud, aby prosili o Barabbasza, a Jezusa, aby stracili.
Lk 23:18 - Tedy zawołało społem wszystko mnóstwo, mówiąc: Strać tego a wypuść nam Barabbasza!
Jn 18:40 - Tedy zasię wszyscy zawołali, mówiąc: Nie tego, ale Barabbasza! A ten Barabbasz był zbójca.
Sk 3:14 - A wyście się onego świętego i sprawiedliwego zaparli, a prosiliście o mężobójcę, aby wam był darowany.
Verš 15
A tak Piłat, chcąc ludowi dosyć uczynić, wypuścił im Barabbasza, a Jezusa ubiczowawszy, podał im, aby był ukrzyżowany.
Mt 27:26 - Tedy im wypuścił Barabbasza; ale Jezusa ubiczowawszy, wydał go, aby był ukrzyżowany.
Jn 19:1 - Tedy Piłat wziął Jezusa i ubiczował go.
Verš 16
Lecz żołnierze wprowadzili go do dworu, to jest do ratusza, i zwołali wszystkiej roty.
Mt 27:27 - Tedy żołnierze starościni przywiódłszy Jezusa na ratusz, zebrali do niego wszystkę rotę;
Jn 19:2 - A żołnierze uplótłszy koronę z cierni, włożyli na głowę jego i płaszczem szarłatowym przyodziali go,
Verš 21
Tedy przymusili mimo idącego niektórego Szymona Cyrenejczyka, (który szedł z pola,) ojca Aleksandrowego i Rufowego, aby niósł krzyż jego.
Mt 27:32 - A wychodząc znaleźli człowieka Cyrenejczyka, imieniem Szymon; tego przymusili, aby niósł krzyż jego.
Lk 23:26 - Gdy go tedy wiedli, uchwyciwszy Szymona niektórego Cyrenejczyka, idącego z pola, włożyli nań krzyż, aby go niósł za Jezusem.
Verš 22
I przywiedli go na miejsce Golgota, co się wykłada: Miejsce trupich głów.
Mt 27:33 - A przyszedłszy na miejsce rzeczone Golgota, które zowią miejscem trupich głów,
Lk 23:33 - A gdy przyszli na miejsce, które zowią trupich głów, tam go ukrzyżowali, i onych złoczyńców, jednego po prawicy, a drugiego po lewicy.
Jn 19:17 - A on niosąc krzyż swój, wyszedł na ono miejsce, które zwano trupich głów, a po żydowsku zowią je Golgota;
Verš 24
A gdy go ukrzyżowali, rozdzielili szaty jego, miecąc o nie los, co by kto wziąć miał.
Mt 27:35 - A ukrzyżowawszy go, rozdzielili szaty jego, i miotali los, aby się wypełniło, co powiedziano przez proroka: Rozdzielili sobie szaty moje, a o odzienie moje los miotali.
Lk 23:34 - Tedy Jezus rzekł: Ojcze! odpuść im: boć nie wiedzą, co czynią. A rozdzieliwszy szaty jego, los o nie miotali.
Jn 19:23 - A gdy żołnierze Jezusa ukrzyżowali, wzięli szaty jego i uczynili cztery części, każdemu żołnierzowi część, i suknią; a była ta suknia nie szyta, ale od wierzchu wszystka dziana.
Ž 22:18 - Zliczyłbym wszystkie kości moje; lecz oni na mię patrząc, przypatrują mi się.
Verš 26
Był też napis winy jego napisany: Król żydowski.
Mt 27:37 - I przybili nad głową jego winę jego napisaną: Ten jest Jezus, król żydowski.
Lk 23:38 - A był też i napis napisany nad nim literami Greckiemi i Łacińskiemi i Żydowskiemi: Tenci jest on król żydowski.
Jn 19:19 - Napisał też Piłat i napis, i postawił nad krzyżem; a było napisane: Jezus Nazareński, król żydowski.
Verš 28
I wypełniło się Pismo, które mówi: Z złoczyńcami jest policzony.
Iz 53:12 - Przetoż mu dam dział dla wielu, aby się dzielił korzyścią z mocarzami, ponieważ wylał na śmierć duszę swoję, a z przestępcami policzon będąc, on sam grzech wielu odniósł, i za przestępców się modlił.
Lk 22:37 - Albowiem powiadam wam, iż się jeszcze musi to, co napisano, wypełnić na mnie, mianowicie: I z złoczyńcami policzony jest; boć te rzeczy, które świadczą o mnie, koniec biorą.
Verš 29
A ci, którzy mimo chodzili, bluźnili go, chwiejąc głowami swemi a mówiąc: Ehej! który rozwalasz kościół, a we trzech dniach budujesz go!
Ž 22:7 - Alem ja robak, a nie człowiek: pośmiewisko ludzkie, i wzgarda pospólstwa.
Ž 69:20 - Ty znasz pohańbienie moje, i zelżywość moję, i wstyd mój: przed tobąć są wszyscy nieprzyjaciele moi.
Ž 109:25 - Nadto stałem się im pośmiewiskiem; gdy mię widzą, kiwają głowami swemi.
Mt 27:39 - A ci, którzy mimo chodzili, bluźnili go, chwiejąc głowami swojemi,
Lk 23:35 - I stał lud, przypatrując się, a naśmiewali się z niego i przełożeni z nimi, mówiąc: Inszych ratował, niechże ratuje samego siebie, jeźliże on jest Chrystus, on wybrany Boży.
Jn 2:19 - Odpowiedział Jezus i rzekł im: Rozwalcie ten kościół, a we trzech dniach wystawię go.
Verš 33
A gdy było o godzinie szóstej, stała się ciemność po wszystkiej ziemi, aż do godziny dziewiątej.
Mt 27:45 - A od szóstej godziny stała się ciemność po wszystkiej ziemi aż do dziewiątej godziny.
Lk 23:44 - A było około szóstej godziny, i stała się ciemność po wszystkiej ziemi aż do godziny dziewiątej.
Verš 34
A o godzinie dziewiątej zawołał Jezus głosem wielkim, mówiąc: Eloi! Eloi! Lamma sabachtani, co się wykłada: Boże mój! Boże mój! czemuś mię opuścił?
Ž 22:1 - Przedniejszemu śpiewakowi na czas poranny psalm Dawidowy.
Mt 27:46 - A około dziewiątej godziny zawołał Jezus głosem wielkim, mówiąc: Eli, Eli, Lama Sabachtani! to jest, Boże mój! Boże mój! czemuś mię opuścił?
Verš 36
Zatem bieżawszy jeden, napełnił gąbkę octem, a włożywszy ją na trzcinę, dawał mu pić, mówiąc: Zaniechajcie, patrzmy, jeźli przyjdzie Elijasz, zdejmować go.
Ž 69:21 - Pohańbienie pokruszyło serce moje, z czegom był żałośny; oczekiwałem, azaliby się mię kto użalił, ale nikt nie był; azaliby mię kto pocieszył, alem nie znalazł.
Jn 19:29 - A było tam naczynie postawione octu pełne; tedy oni napełniwszy gąbkę octem, a obłożywszy (ją) hizopem podali do ust jego.
Verš 38
I rozerwała się zasłona kościelna na dwoje, od wierzchu aż do dołu.
2Krn 3:14 - Sprawił też zasłonę z hijacyntu, i z szarłatu, i z jedwabiu, i z subtelnego lnu, i dał wyhaftować na niej Cherubiny.
Mt 27:51 - A oto zasłona kościelna rozerwała się na dwoje od wierzchu aż do dołu, i trzęsła się ziemia, a skały się rozpadały.
Lk 23:45 - I zaćmiło się słońce, a zasłona kościelna rozerwała się w pół.
Verš 39
Tedy widząc setnik, który stał przeciwko niemu, iż tak wołając oddał ducha, rzekł: Prawdziwie człowiek ten był Synem Bożym.
Mt 27:54 - Tedy setnik i ci, co z nim Jezusa strzegli, widząc trzęsienie ziemi, i to, co się działo, zlękli się bardzo, mówiąc: Prawdziwieć ten był Synem Bożym.
Lk 23:47 - A widząc setnik, co się działo, chwalił Boga, mówiąc: Zaprawdę człowiek to był sprawiedliwy.
Verš 40
Były też i niewiasty z daleka się przypatrując, między któremi była Maryja Magdalena, i Maryja, Jakóba małego i Jozesa matka, i Salome;
Mt 27:55 - A było tam wiele niewiast z daleka się przypatrujących, które były przyszły za Jezusem od Galilei, posługując mu;
Lk 23:49 - A znajomi jego wszyscy z daleka stali, i niewiasty, które za nim były przyszły z Galilei, przypatrując się temu.
Ž 38:11 - Serce moje skacze; opuściła mię siła moja, a jasności oczów moich nie masz przy mnie.
Verš 41
Które gdy jeszcze były w Galilei, chodziły za nim, a posługowały mu; i wiele innych, które z nim były wstąpiły do Jeruzalemu.
Lk 8:2 - I niektóre niewiasty, które był uzdrowił od duchów złych i od niemocy ich, jako Maryja, którą zwano Magdaleną, z której było siedm dyjabłów wyszło;
Verš 42
A gdy już był wieczór, (ponieważ był dzień przygotowania,) który jest przed sabatem,
Mt 27:57 - A gdy był wieczór, przyszedł człowiek bogaty z Arymatyi, imieniem Józef, który też był uczniem Jezusowym.
Lk 23:50 - A oto mąż, imieniem Józef, który był senatorem, mąż dobry i sprawiedliwy,
Jn 19:38 - A potem prosił Piłata Józef z Arymatyi, (który był uczniem Jezusowym, ale tajemnym dla bojaźni żydowskiej), aby zdjął ciało Jezusowe. I pozwolił Piłat. Szedł tedy i zdjął ciało Jezusowe.
Verš 46
A on kupiwszy prześcieradło, zdjąwszy go, obwinął w prześcieradło, i położył go w grobie, który był wykowany z opoki, i przywalił kamień do drzwi grobowych.
Mt 12:40 - Albowiem jako Jonasz był w brzuchu wieloryba trzy dni i trzy noce, tak będzie Syn człowieczy w sercu ziemi trzy dni i trzy noce.
Mt 26:12 - Bo ona wylawszy tę maść na ciało moje, uczyniła to, gotując mię ku pogrzebowi.
Mt 27:60 - I położył je w nowym grobie swoim, który był w opoce wykował; a przywaliwszy do drzwi grobowych kamień wielki, odszedł.
Lk 23:53 - I zdjąwszy je, obwinął je prześcieradłem a położył je w grobie w opoce wykowanym, w którym jeszcze nikt nigdy nie był położony.
Mk 15,1-15 - Mt 27, 1-2. 11-26; Lk 23, 1-5. 13-25; Jn 18, 28-40; 19, 4-16.
Mk 15,16-20 - Mt 27, 27-31; Jn 19, 1-3.
Mk 15,20-22 - Mt 27, 32-33; Lk 23, 26; Jn 19, 17.
Mk 15,21 - Alexander a Rúfus boli nepochybne známi v prvotnej Cirkvi a pravdepodobne aj v kresťanskej obci v Ríme, kde Marek podľa tradície napísal toto evanjelium.
Mk 15,23-27 - Mt 27, 34-38; Lk 23, 33-34; Jn 19, 18-24.
Mk 15,24 - Ž 22, 19.
Mk 15,25 - Doslovne "tretia hodina", alebo v širšom zmysle čas od 9. do 12. hodiny.
Mk 15,28 - Tento verš Neovulgáta vynecháva; je to interpolácia z Lk 22, 37. Text znel: "A splnilo sa Písmo, ktoré hovorí: ,Započítali ho medzi zločincov.'"
Mk 15,29-32 - Mt 27, 39-44; Lk 23, 35-38.
Mk 15,33-41 - Mt 27, 45-56; Lk 23, 44-47. 49; Jn 19, 28-38.
Mk 15,34 - Ž 22, 2.
Mk 15,36 - Ž 69, 22.
Mk 15,38 - "Chrámová opona" bol záves v chráme, ktorý oddeľoval Svätyňu od Svätyne svätých.
Mk 15,42-47 - Mt 27, 57-61; Lk 23, 50-55; Jn 19, 38-42.
Mk 15,44 - Pilát sa zadivil, že Ježiš zomrel tak skoro. Ukrižovaní sa obyčajne trápievali na kríži dva-tri dni.
