výhody registrácie

Žalmy

Biblia - Sväté písmo

(POL - Poľský - Gdańska)

Ž 136, 1-26

1 Wysławiajcież Pana, albowiem jest dobry; albowiem na wieki miłosierdzie jego. 2 Wysławiajcież Boga nad bogami; albowiem na wieki miłosierdzie jego. 3 Wysławiajcież Pana nad panami; albowiem na wieki miłosierdzie jego; 4 Tego, który sam czyni cuda wielkie; albowiem na wieki miłosierdzie jego. 5 Który mądrze niebiosa uczynił; albowiem na wieki miłosierdzie jego; 6 Który rozciągnął ziemię na wodach; albowiem na wieki miłosierdzie jego; 7 Który uczynił światła wielkie; albowiem na wieki miłosierdzie jego; 8 Słońce, aby panowało we dnie; albowiem na wieki miłosierdzie jego; 9 Miesiąc i gwiazdy, aby panowały w nocy; albowiem na wieki miłosierdzie jego. 10 Który poraził Egipczan na pierworodnych ich; albowiem na wieki miłosierdzie jego. 11 Który wywiódł Izraela z pośrodku ich; albowiem na wieki miłosierdzie jego; 12 W ręce mocnej i w ramieniu wyciągnionem; albowiem na wieki miłosierdzie jego. 13 Który rozdzielił morze Czerwone na rozdziały; albowiem na wieki miłosierdzie jego; 14 I przeprowadził lud Izraelski pośrodkiem jego; albowiem na wieki miłosierdzie jego. 15 I wrzucił Faraona z wojskiem jego w morze Czerwone; albowiem na wieki miłosierdzie jego. 16 Który prowadził lud swój przez puszczę; albowiem na wieki miłosierdzie jego. 17 Który poraził królów wielkich; albowiem na wieki miłosierdzie jego; 18 I pobił królów możnych; albowiem na wieki miłosierdzie jego; 19 Sehona; króla Amorejskiego; albowiem na wieki miłosierdzie jego; 20 I Oga, króla Basańskiego; albowiem na wieki miłosierdzie jego. 21 I dał ziemię ich w dziedzictwo; albowiem na wieki miłosierdzie jego; 22 W dziedzictwo Izraelowi, słudze swemu; albowiem na wieki miłosierdzie jego. 23 Który w uniżeniu naszem pamięta na nas; albowiem na wieki miłosierdzie jego. 24 I wybawił nas od nieprzyjaciół naszych; albowiem na wieki miłosierdzie jego. 25 Który daje pokarm wszelkiemu ciału; albowiem na wieki miłosierdzie jego. 26 Wysławiajcież Boga niebios; albowiem na wieki miłosierdzie jego.

Ž 136, 1-26





Verš 5
Który mądrze niebiosa uczynił; albowiem na wieki miłosierdzie jego;
Gn 1:1 - Na początku stworzył Bóg niebo i ziemię.

Verš 6
Który rozciągnął ziemię na wodach; albowiem na wieki miłosierdzie jego;
Ž 24:2 - Bo on na morzu ugruntował ją, a na rzekach utwierdził ją.

Verš 7
Który uczynił światła wielkie; albowiem na wieki miłosierdzie jego;
Gn 1:14 - I rzekł Bóg: Niech będą światła na rozpostarciu niebieskim, ku rozdzielaniu dnia od nocy, a niech będą na znaki, i pewne czasy, i dni, i lata.

Verš 8
Słońce, aby panowało we dnie; albowiem na wieki miłosierdzie jego;
Gn 1:16 - I uczynił Bóg dwa światła wielkie: światło większe, aby rządziło dzień, a światło mniejsze, aby rządziło noc, i gwiazdy.

Verš 10
Który poraził Egipczan na pierworodnych ich; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
Ex 12:29 - I stało się o północy, że Pan zabijał wszystkie pierworodztwa w ziemi Egipskiej, i od pierworodnego Faraonowego, siedzącego na stolicy jego, aż do pierworodnego więźnia, który był w więzieniu, i wszelkie pierworodne z bydląt.
Ž 78:43 - Gdy czynił w Egipcie znaki swoje, a cuda swe na polu Soan;
Ž 78:51 - I pobił wszystko pierworodztwo w Egipcie, pierwiastki mocy ich w przybytkach Chamowych;

Verš 11
Który wywiódł Izraela z pośrodku ich; albowiem na wieki miłosierdzie jego;
Ex 12:31 - A wezwawszy Farao Mojżesza i Aarona w nocy, rzekł: Wstańcie, wynijdźcie z pośrodku ludu mego, i wy i synowie Izraelscy, a poszedłszy służcie Panu, jakoście mówili.
Ex 12:51 - I stało się onegoż dnia, wywiódł Pan syny Izraelskie z ziemi Egipskiej z wojski ich.
Ex 13:3 - Tedy rzekł Mojżesz do ludu: Pamiętajcież na ten dzień, któregoście wyszli z Egiptu, z domu niewoli; bo w możnej ręce wywiódł was Pan stamtąd; a tak nie będziecie jedli kwaszonego.
Ex 13:17 - I stało się, gdy wypuścił Farao lud, że nie prowadził ich Bóg drogą ziemi Filistyńskiej, chociaż bliższa była; bo mówił Bóg: By snać nie żałował lud, gdyby ujrzał przeciw sobie wojnę i nie wrócił się do Egiptu.

Verš 12
W ręce mocnej i w ramieniu wyciągnionem; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
Ex 6:4 - Postanowiłem też i przymierze moje z nimi, abym im dał ziemię Chananejską, ziemię pielgrzymowania ich, w której przychodniami byli.

Verš 13
Który rozdzielił morze Czerwone na rozdziały; albowiem na wieki miłosierdzie jego;
Ex 14:21 - I wyciągnął Mojżesz rękę swoję na morze, a Pan rozpędził morze wiatrem wschodnim gwałtownie wiejącym przez całą noc, i osuszył morze; a rozstąpiły się wody.
Ž 78:13 - Rozdzielił morze, i przeprowadził ich, i sprawił, że stanęły wody jako kupa.

Verš 15
I wrzucił Faraona z wojskiem jego w morze Czerwone; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
Ex 14:24 - Stało się tedy około straży zarannej, że wejrzał Pan na obóz Egipski z słupa ognia i obłoku, i pomieszał wojsko Egipskie.

Verš 16
Który prowadził lud swój przez puszczę; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
Ex 15:1 - Zaśpiewał tedy Mojżesz i synowie Izraelscy tę pieśń Panu, a rzekli mówiąc: Śpiewać będę Panu, iż wielmożnie wywyższon jest; konia i jezdnego jego wrzucił w morze.
Ex 16:1 - Ruszyli się potem z Elimu, i przyszło wszystko mnóstwo synów Izraelskich na puszczą Zyn, która leży między Elim i między Synaj, piętnastego dnia miesiąca wtórego po wyjściu ich z ziemi Egipskiej.
Ex 17:1 - Ruszyło się tedy wszystko mnóstwo synów Izraelskich z puszczy Zyn stanowiskami swemi, według rozkazania Pańskiego, i położyli się obozem w Rafidym, gdzie wody nie było, aby pił lud.
Ex 19:1 - Miesiąca trzeciego po wyjściu synów Izraelskich z ziemi Egipskiej, w tenże dzień przyszli na puszczą Synaj.
Ž 78:53 - Wodził ich w bezpieczeństwie, tak, że się nie lękali, (a nieprzyjaciół ich okryło morze,)

Verš 17
Który poraził królów wielkich; albowiem na wieki miłosierdzie jego;
Nm 21:24 - I poraził go Izrael ostrzem miecza, i odziedziczył ziemię jego od Arnonu aż do Jaboku, i aż do ziemi synów Ammonowych; albowiem opatrzone były granice Ammonitów.
Nm 21:34 - Tedy rzekł Pan do Mojżesza: Nie bój się go; bo w ręce twoje podałem go, i wszystek lud jego, i ziemię jego, i uczynisz mu, jakoś uczynił Sehonowi, królowi Amorejskiemu, który mieszkał w Hesebon.
Joz 12:1 - A ci są królowie ziemi, które pobili synowie Izraelscy, i posiedli ziemię ich za Jordanem ku wschodowi słońca, od potoku Arnon aż do góry Hermon, i wszystkę równinę ku wschodowi słońca:
Ž 135:10 - Który poraził wiele narodów, a pobił królów możnych;

Verš 20
I Oga, króla Basańskiego; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
Dt 3:1 - Potem obróciwszy się szliśmy drogą ku Basan; i wyciągnął przeciwko nam Og, król Basański, sam, i wszystek lud jego, ku bitwie w Edrej.

Verš 21
I dał ziemię ich w dziedzictwo; albowiem na wieki miłosierdzie jego;
Joz 12:6 - Mojżesz, sługa Pański, i synowie Izraelscy, pobili je; i podał tę ziemię Mojżesz, sługa Pański, w dziedzictwo Rubenitom, i Gadytom, i połowie pokolenia Manasesowego.

Z 136 - Táto pieseň je mozaikovou skladbou zo starších náboženských piesní. Formou sa podobá našim litániám.

Z 136,2 - Slová "Boh nad bohmi,… Pán nad pánmi" sú hebraizmy ako "Boh vedomostí", čo je to isté ako najmúdrejší Boh atď., teda jediný Boh, najvyšší Pán.

Z 136,15 - Žalmista hovorí dosl., že "zhodil faraóna i jeho vojsko".

Z 136,23-26 - Je možné, že žalmista slovom "poníženie" chce naznačiť najväčšie poníženie izraelského národa, babylonské zajatie.