výhody registrácie

Žalmy

Biblia - Sväté písmo

(GRM - Grécky - Moderný)

Ž 119, 1-176

1 <<Αλεφ.>> Μακαριοι οι αμωμοι εν οδω· οι περιπατουντες εν τω νομω του Κυριου· 2 Μακαριοι οι φυλαττοντες τα μαρτυρια αυτου, οι εκζητουντες αυτον εξ ολης καρδιας· 3 αυτοι βεβαιως δεν πραττουσιν ανομιαν· εν ταις οδοις αυτου περιπατουσι. 4 Συ προσεταξας να φυλαττωνται ακριβως αι εντολαι σου. 5 Ειθε να κατευθυνωνται αι οδοι μου, δια να φυλαττω τα διαταγματα σου 6 Τοτε δεν θελω αισχυνθη, οταν επιβλεπω εις παντα τα προσταγματα σου. 7 Θελω σε δοξολογει εν ευθυτητι καρδιας, οταν μαθω τας κρισεις της δικαιοσυνης σου. 8 Τα διαταγματα σου θελω φυλαττει· μη με εγκαταλιπης ολοκληρως. 9 <<Βεθ.>> Τινι τροπω θελει καθαριζει ο νεος την οδον αυτου; φυλαττων τους λογους σου. 10 Εξ ολης της καρδιας μου σε εξεζητησα· με μη αφησης να αποπλανηθω απο των προσταγματων σου. 11 Εν τη καρδια μου εφυλαξα τα λογια σου, δια να μη αμαρτανω εις σε. 12 Ευλογητος εισαι, Κυριε· διδαξον με τα διαταγματα σου. 13 Δια των χειλεων μου διηγηθην πασας τας κρισεις του στοματος σου. 14 Εν τη οδω των μαρτυριων σου ευφρανθην, ως δια παντα τα πλουτη. 15 Εις τας εντολας σου θελω μελετα, και εις τας οδους σου θελω ενατενιζει. 16 Εις τα διαταγματα σου θελω εντρυφα· δεν θελω λησμονησει τους λογους σου. 17 <<Γιμελ.>> Ανταμειψον τον δουλον σου· ουτω θελω ζησει, και θελω φυλαξει τον λογον σου. 18 Ανοιξον τους οφθαλμους μου, και θελω βλεπει τα θαυμασια τα εκ του νομου σου. 19 Παροικος ειμαι εγω εν τη γη· μη κρυψης απ' εμου τα προσταγματα σου. 20 Η ψυχη μου λιποθυμει εκ του ποθου τον οποιον εχω εις τας κρισεις σου παντοτε. 21 Συ επετιμησας τους επικαταρατους υπερηφανους, τους εκκλινοντας απο των προσταγματων σου. 22 Σηκωσον απ' εμου το ονειδος και την καταφρονησιν· διοτι εφυλαξα τα μαρτυρια σου. 23 Αρχοντες τωοντι εκαθισαν και ελαλουν εναντιον μου· αλλ' ο δουλος σου εμελετα εις τα διαταγματα σου. 24 Τα μαρτυρια σου βεβαιως ειναι η τρυφη μου και οι συμβουλοι μου. 25 <<Δαλεθ.>> Η ψυχη μου εκολληθη εις το χωμα· ζωοποιησον με κατα τον λογον σου. 26 Εφανερωσα τας οδους μου, και μου εισηκουσας· διδαξον με τα διαταγματα σου. 27 Καμε με να εννοω την οδον των εντολων σου, και θελω μελετα εις τα θαυμασια σου. 28 Η ψυχη μου τηκεται υπο θλιψεως· στερεωσον με κατα τον λογον σου. 29 Απομακρυνον απ' εμου την οδον του ψευδους, και χαρισον μοι τον νομον σου. 30 Την οδον της αληθειας εξελεξα· προ οφθαλμων μου εθεσα τας κρισεις σου. 31 Προσεκολληθην εις τα μαρτυρια σου· Κυριε, μη με καταισχυνης. 32 Την οδον των προσταγματων σου θελω τρεχει, οταν πλατυνης την καρδιαν μου. 33 <<Ε.>> Διδαξον με, Κυριε, την οδον των διαταγματων σου, και θελω φυλαττει αυτην μεχρι τελους. 34 Συνετισον με, και θελω φυλαττει τον νομον σου· ναι, θελω φυλαττει αυτον εν ολη καρδια. 35 Οδηγησον με εις την οδον των προσταγματων σου· διοτι ευφραινομαι εις αυτην. 36 Κλινον την καρδιαν μου εις τα μαρτυρια σου και μη εις πλεονεξιαν. 37 Αποστρεψον τους οφθαλμους μου απο του να βλεπωσι ματαιοτητα· ζωοποιησον με εν τη οδω σου. 38 Εκτελεσον τον λογον σου προς τον δουλον σου, οστις ειναι δεδομενος εις τον φοβον σου. 39 Αφαιρεσον το ονειδος μου, το οποιον φοβουμαι· διοτι αι κρισεις σου ειναι αγαθαι. 40 Ιδου, επεθυμησα τας εντολας σου· ζωοποιησον με δια της δικαιοσυνης σου. 41 <<Βαου.>> Και ας ελθη επ εμε το ελεος σου, Κυριε, και η σωτηρια σου κατα τον λογον σου. 42 Τοτε θελω αποκριθη προς τον ονειδιζοντα με· διοτι ελπιζω επι τον λογον σου. 43 Και μη αφαιρεσης ολοτελως απο του στοματος μου τον λογον της αληθειας· διοτι ηλπισα επι τας κρισεις σου. 44 Και θελω φυλαττει τον νομον σου διαπαντος, εις τον αιωνα του αιωνος. 45 Και θελω περιπατει εν ευρυχωρια· διοτι εξεζητησα τας εντολας σου. 46 Και θελω ομιλει περι των μαρτυριων σου εμπροσθεν βασιλεων, και δεν θελω αισχυνθη. 47 Και θελω εντρυφα εις τα προσταγματα σου, τα οποια ηγαπησα. 48 Και θελω υψονει τας χειρας μου προς τα προσταγματα σου, τα οποια ηγαπησα· και θελω μελετα εις τα διαταγματα σου. 49 <<Ζαιν.>> Ενθυμηθητι τον λογον τον προς τον δουλον σου, εις τον οποιον με επηλπισας. 50 Αυτη ειναι η παρηγορια μου εν τη θλιψει μου, οτι ο λογος σου με εζωοποιησεν. 51 Οι υπερηφανοι με εχλευαζον σφοδρα· αλλ' εγω απο του νομου σου δεν εξεκλινα. 52 Ενεθυμηθην τας απ' αιωνος κρισεις σου, Κυριε, και παρηγορηθην. 53 Φρικη με κατελαβεν εξ αιτιας των ασεβων, των εγκαταλειποντων τον νομον σου. 54 Τα διαταγματα σου υπηρξαν εις εμε ψαλμωδιαι εν τω οικω της παροικιας μου. 55 Ενεθυμηθην εν νυκτι το ονομα σου, Κυριε· και εφυλαξα τον νομον σου. 56 Τουτο εγεινεν εις εμε, διοτι εφυλαξα τας εντολας σου. 57 <<Χεθ.>> συ, Κυριε, μερις μου εισαι· ειπα να φυλαξω τους λογους σου. 58 Παρεκαλεσα το προσωπον σου εν ολη καρδια· ελεησον με κατα τον λογον σου. 59 Διελογισθην τας οδους μου και εστρεψα τους ποδας μου εις τα μαρτυρια σου. 60 Εσπευσα και δεν εβραδυνα να φυλαξω τα προσταγματα σου. 61 Στιφη ασεβων με περιεκυκλωσαν· αλλ' εγω δεν ελησμονησα τον νομον σου. 62 Το μεσονυκτιον εγειρομαι δια να σε δοξολογω δια τας κρισεις της δικαιοσυνης σου. 63 Εγω ειμαι μετοχος παντων των φοβουμενων σε και φυλαττοντων τας εντολας σου. 64 Η γη, Κυριε, ειναι πληρης του ελεους σου· διδαξον με τα διαταγματα σου. 65 <<Τεθ.>> Συ, Κυριε, ευηργετησας τον δουλον σου κατα τον λογον σου. 66 Διδαξον με φρονησιν και γνωσιν· διοτι επιστευσα εις τα προσταγματα σου. 67 Πριν ταλαιπωρηθω, εγω επλανωμην· αλλα τωρα εφυλαξα τον λογον σου. 68 Συ εισαι αγαθος και αγαθοποιος· διδαξον με τα διαταγματα σου. 69 Οι υπερηφανοι επλεξαν κατ' εμου ψευδος· αλλ' εγω εν ολη καρδια θελω φυλαττει τας εντολας σου. 70 Η καρδια αυτων επηξεν ως παχος· αλλ' εγω εντρυφω εις τον νομον σου. 71 Καλον εγεινεν εις εμε οτι εταλαιπωρηθην, δια να μαθω τα διαταγματα σου. 72 Ο νομος του στοματος σου ειναι καλητερος εις εμε, υπερ χιλιαδας χρυσιου και αργυριου. 73 <<Ιωδ.>> Αι χειρες σου με εκαμαν και με επλασαν· συνετισον με, και θελω μαθει τα προσταγματα σου. 74 Οι φοβουμενοι σε θελουσι με ιδει και ευφρανθη, διοτι ηλπισα επι τον λογον σου. 75 Γνωριζω, Κυριε, οτι αι κρισεις σου ειναι δικαιοσυνη, και οτι πιστως με εταλαιπωρησας. 76 Ας με παρηγορηση, δεομαι, το ελεος σου, κατα τον λογον σου τον προς τον δουλον σου. 77 Ας ελθωσιν επ' εμε οι οικτιρμοι σου, δια να ζω· διοτι ο νομος σου ειναι η τρυφη μου. 78 Ας αισχυνθωσιν οι υπερηφανοι, διοτι ζητουσιν αδικως να με ανατρεψωσιν· αλλ' εγω θελω μελετα εις τας εντολας σου. 79 Ας επιστρεψωσιν εις εμε οι φοβουμενοι σε, και οι γνωριζοντες τα μαρτυρια σου· 80 Ας ηναι η καρδια μου αμωμος εις τα διαταγματα σου, δια να μη αισχυνθω. 81 <<Καφ.>> Λιποθυμει η ψυχη μου δια την σωτηριαν σου· επι τον λογον σου ελπιζω. 82 Οι οφθαλμοι μου απεκαμον δια τον λογον σου, λεγοντες, Ποτε θελεις με παρηγορησει; 83 Διοτι εγεινα ως ασκος εν τω καπνω· αλλα τα διαταγματα σου δεν ελησμονησα. 84 Ποσαι ειναι αι ημεραι του δουλου σου; ποτε θελεις καμει κρισιν εναντιον των καταδιωκοντων με; 85 Οι υπερηφανοι, οι εναντιοι του νομου σου, εσκαψαν εις εμε λακκους. 86 Παντα τα προσταγματα σου ειναι αληθεια· αδικως με κατατρεχουσι· βοηθησον μοι. 87 Παρ' ολιγον με κατεστρεψαν εις την γην· αλλ' εγω δεν εγκατελιπον τας εντολας σου. 88 Ζωοποιησον με κατα το ελεος σου· και θελω φυλαξει τα μαρτυρια του στοματος σου. 89 <<Λαμεδ.>> Εις τον αιωνα, Κυριε, διαμενει ο λογος σου εν τω ουρανω· 90 η αληθεια σου εις γενεαν και γενεαν· εθεμελιωσας την γην, και διαμενει. 91 Κατα τας διαταξεις σου διαμενουσιν εως της σημερον, διοτι τα συμπαντα ειναι δουλοι σου. 92 Εαν ο νομος σου δεν ητο η τρυφη μου, τοτε ηθελον χαθη εν τη θλιψει μου. 93 Εις τον αιωνα δεν θελω λησμονησει τας εντολας σου, διοτι εν αυταις με εζωοποιησας. 94 Σος ειμαι εγω· σωσον με· διοτι τας εντολας σου εξεζητησα. 95 Οι ασεβεις με περιεμενον δια να με αφανισωσιν· αλλ' εγω θελω προσεχει εις τα μαρτυρια σου. 96 Εις πασαν τελειοτητα ειδον οριον· αλλ' ο νομος σου ειναι πλατυς σφοδρα. 97 <<Μεμ.>> Ποσον αγαπω τον νομον σου· ολην την ημεραν ειναι μελετη μου. 98 Δια των προσταγματων σου με εκαμες σοφωτερον των εχθρων μου, διοτι ειναι παντοτε μετ' εμου. 99 Ειμαι συνετωτερος παντων των διδασκοντων με· διοτι τα μαρτυρια σου ειναι μελετη μου. 100 Ειμαι συνετωτερος των γεροντων· διοτι εφυλαξα τας εντολας σου. 101 Απο πασης οδου πονηρας εκωλυσα τους ποδας μου, δια να φυλαξω τον λογον σου. 102 Απο των κρισεων σου δεν εξεκλινα· διοτι συ με εδιδαξας. 103 Ποσον γλυκεις ειναι οι λογοι σου εις τον ουρανισκον μου· ειναι υπερ μελι εις το στομα μου. 104 Εκ των εντολων σου εγεινα συνετος· δια τουτο εμισησα πασαν οδον ψευδους. 105 <<Νουν.>> Λυχνος εις τους ποδας μου ειναι ο λογος σου και φως εις τας τριβους μου. 106 Ωμοσα και θελω εμμενει να φυλαττω τας κρισεις της δικαιοσυνης σου. 107 Εταλαιπωρηθην σφοδρα· Κυριε, ζωοποιησον με κατα τον λογον σου. 108 Προσδεξαι, δεομαι, τας προαιρετικας προσφορας του στοματος μου, Κυριε· και διδαξον με τας κρισεις σου. 109 Η ψυχη μου ειναι παντοτε εν κινδυνω· τον νομον σου ομως δεν ελησμονησα. 110 Οι ασεβεις εστησαν εις εμε παγιδα· αλλ' εγω απο των εντολων σου δεν εξεκλινα. 111 Τα μαρτυρια σου εκληρονομησα εις τον αιωνα· διοτι ταυτα ειναι η αγαλλιασις της καρδιας μου. 112 Εκλινα την καρδιαν μου εις το να καμνω τα διαταγματα σου παντοτε μεχρι τελους. 113 <<Σαμεχ.>> Εμισησα τους διεστραμμενους στοχασμους· τον δε νομον σου ηγαπησα. 114 Συ εισαι η σκεπη μου και η ασπις μου· επι τον λογον σου ελπιζω. 115 Απομακρυνθητε απ' εμου οι πονηρευομενοι· διοτι θελω φυλαττει τα προσταγματα του Θεου μου. 116 Υποστηριζε με κατα τον λογον σου και θελω ζη· και μη με καταισχυνης εις την ελπιδα μου. 117 Υποστηριζε με και θελω σωθη· και θελω προσεχει διαπαντος εις τα διαταγματα σου. 118 Συ κατεπατησας παντας τους εκκλινοντας απο των διαταγματων σου· διοτι ματαια ειναι η δολιοτης αυτων. 119 Αποσκυβαλιζεις παντας τους πονηρους της γης· δια τουτο ηγαπησα τα μαρτυρια σου. 120 Εφριξεν η σαρξ μου απο του φοβου σου, και απο των κρισεων σου εφοβηθην. 121 <<Νγαιν.>> Εκαμα κρισιν και δικαιοσυνην· μη με παραδωσης εις τους αδικουντας με. 122 Γενου εγγυητης του δουλου σου εις καλον· ας μη με καταθλιψωσιν οι υπερηφανοι. 123 Οι οφθαλμοι μου απεκαμον δια την σωτηριαν σου και δια τον λογον της δικαιοσυνης σου. 124 Καμε μετα του δουλου σου κατα το ελεος σου και διδαξον με τα διαταγματα σου. 125 Δουλος σου ειμαι εγω· συνετισον με, και θελω γνωρισει τα μαρτυρια σου. 126 Καιρος ειναι δια να ενεργηση ο Κυριος· ηκυρωσαν τον νομον σου. 127 Δια τουτο ηγαπησα τα προσταγματα σου υπερ χρυσιον, και υπερ χρυσιον καθαρον. 128 Δια τουτο εγνωρισα ορθας πασας τας εντολας σου περι παντος πραγματος· και εμισησα πασαν οδον ψευδους. 129 <<Πε.>> Θαυμαστα ειναι τα μαρτυρια σου· δια τουτο εφυλαξεν αυτα η ψυχη μου. 130 Η φανερωσις των λογων σου φωτιζει· συνετιζει τους απλους. 131 Ηνοιξα το στομα μου και ανεστεναξα· διοτι επεθυμησα τα προσταγματα σου. 132 Επιβλεψον επ' εμε και ελεησον με, καθως συνειθιζεις προς τους αγαπωντας το ονομα σου. 133 Στερεωσον τα βηματα μου εις τον λογον σου· και ας μη με κατακυριευση μηδεμια ανομια. 134 Λυτρωσον με απο καταδυναστειας ανθρωπων, και θελω φυλαττει τας εντολας σου. 135 Επιφανον το προσωπον σου επι τον δουλον σου, και διδαξον με τα διαταγματα σου. 136 Ρυακας υδατων κατεβιβασαν οι οφθαλμοι μου, επειδη δεν φυλαττουσι τον νομον σου. 137 <<Τσαδε.>> Δικαιος εισαι, Κυριε, και ευθειαι αι κρισεις σου. 138 Τα μαρτυρια σου, τα οποια διεταξας, ειναι δικαιοσυνη και υπερτατη αληθεια. 139 Ο ζηλος μου με κατεφαγε, διοτι ελησμονησαν τους λογους σου οι εχθροι μου. 140 Ο λογος σου ειναι κεκαθαρισμενος σφοδρα· δια τουτο ο δουλος σου αγαπα αυτον. 141 Μικρος ειμαι και εξουδενωμενος· δεν ελησμονησα ομως τας εντολας σου. 142 Η δικαιοσυνη σου ειναι δικαιοσυνη εις τον αιωνα, και ο νομος σου αληθεια. 143 Θλιψεις και στενοχωριαι με ευρηκαν· τα προσταγματα σου ομως ειναι η χαρα μου. 144 Τα μαρτυρια σου ειναι δικαιοσυνη εις τον αιωνα· Συνετισον με και θελω ζησει. 145 <<Κοφ.>> Εκραξα εν ολη καρδια· ακουσον μου, Κυριε, και θελω φυλαξει τα διαταγματα σου. 146 Εκραξα προς σε· σωσον με, και θελω φυλαξει τα μαρτυρια σου. 147 Προελαβον την αυγην και εκραξα· ηλπισα επι τον λογον σου. 148 Οι οφθαλμοι μου προλαμβανουσι τας νυκτοφυλακας, δια να μελετω εις τον λογον σου. 149 Ακουσον της φωνης μου κατα το ελεος σου· ζωοποιησον με, Κυριε, κατα την κρισιν σου. 150 Επλησιασαν οι ακολουθουντες την πονηριαν· εξεκλιναν απο του νομου σου. 151 Συ, Κυριε, εισαι πλησιον, και παντα τα προσταγματα σου ειναι αληθεια. 152 Προ πολλου εγνωρισα εκ των μαρτυριων σου, οτι εις τον αιωνα εθεμελιωσας αυτα. 153 <<Ρες.>> Ιδε την θλιψιν μου και ελευθερωσον με· διοτι δεν ελησμονησα τον νομον σου. 154 Δικασον την δικην μου και λυτρωσον με· ζωοποιησον με κατα τον λογον σου. 155 Μακραν απο ασεβων η σωτηρια· διοτι δεν εκζητουσι τα διαταγματα σου. 156 Μεγαλοι οι οικτιρμοι σου, Κυριε· ζωοποιησον με κατα τας κρισεις σου. 157 Πολλοι ειναι οι καταδιωκοντες με και οι θλιβοντες με· αλλ' απο των μαρτυριων σου δεν εξεκλινα. 158 Ειδον τους παραβατας και εταραχθην· διοτι δεν εφυλαξαν τον λογον σου. 159 Ιδε ποσον αγαπω τας εντολας σου· Κυριε, ζωοποιησον με κατα το ελεος σου. 160 Το κεφαλαιον του λογου σου ειναι η αληθεια· και εις τον αιωνα μενουσι πασαι αι κρισεις της δικαιοσυνης σου. 161 <<Σχιν.>> Αρχοντες με κατεδιωξαν αναιτιως· αλλ' η καρδια μου τρεμει απο του λογου σου. 162 Αγαλλομαι εις τον λογον σου, ως ο ευρισκων λαφυρα πολλα. 163 Μισω και βδελυττομαι το ψευδος· τον νομον σου αγαπω. 164 Επτακις της ημερας σε αινω, δια τας κρισεις της δικαιοσυνης σου. 165 Ειρηνην πολλην εχουσιν οι αγαπωντες τον νομον σου· και εις αυτους δεν υπαρχει προσκομμα. 166 Ηλπισα επι την σωτηριαν σου, Κυριε· και επραξα τα προσταγματα σου. 167 Εφυλαξεν η ψυχη μου τα μαρτυρια σου· και ηγαπησα αυτα σφοδρα. 168 Εφυλαξα τας εντολας σου και τα μαρτυρια σου· διοτι πασαι αι οδοι μου ειναι ενωπιον σου. 169 <<Ταυ.>> Ας πλησιαση η κραυγη μου ενωπιον σου, Κυριε· συνετισον με κατα τον λογον σου. 170 Ας ελθη η δεησις μου ενωπιον σου· λυτρωσον με κατα τον λογον σου. 171 Τα χειλη μου θελουσι προφερει υμνον, οταν με διδαξης τα διαταγματα σου. 172 Η γλωσσα μου θελει λαλει τον λογον σου· διοτι παντα τα προσταγματα σου ειναι δικαιοσυνη. 173 Ας ηναι η χειρ σου εις βοηθειαν μου· διοτι εξελεξα τας εντολας σου. 174 Επεθυμησα την σωτηριαν σου, Κυριε· και ο νομος σου ειναι τρυφη μου. 175 Ας ζηση η ψυχη μου και θελει σε αινει· και αι κρισεις σου ας με βοηθωσι. 176 Περιεπλανηθην ως προβατον απολωλος· ζητησον τον δουλον σου· διοτι δεν ελησμονησα τα προσταγματα σου.

Ž 119, 1-176





Verš 1
<<Αλεφ.>> Μακαριοι οι αμωμοι εν οδω· οι περιπατουντες εν τω νομω του Κυριου·
Ž 1:1 - Μακαριος ο ανθρωπος, οστις δεν περιεπατησεν εν βουλη ασεβων, και εν οδω αμαρτωλων δεν εσταθη, και επι καθεδρας χλευαστων δεν εκαθησεν·

Verš 130
Η φανερωσις των λογων σου φωτιζει· συνετιζει τους απλους.
Ž 19:8 - τα διαταγματα του Κυριου ευθεα, ευφραινοντα καρδιαν· η εντολη του Κυριου λαμπρα, φωτιζουσα οφθαλμους·

Verš 147
Προελαβον την αυγην και εκραξα· ηλπισα επι τον λογον σου.
Ž 5:3 - Κυριε, το πρωι θελεις ακουσει την φωνην μου· το πρωι θελω παρασταθη εις σε και θελω προσδοκα.
Ž 88:13 - Αλλ' εγω προς σε, Κυριε, εκραξα· και το πρωι η προσευχη μου θελει σε προφθασει.
Ž 130:6 - Η ψυχη μου προσμενει τον Κυριον, μαλλον παρα τους προσμενοντας την αυγην, ναι, τους προσμενοντας την αυγην.

Verš 103
Ποσον γλυκεις ειναι οι λογοι σου εις τον ουρανισκον μου· ειναι υπερ μελι εις το στομα μου.
Ž 19:10 - πλεον επιθυμηται παρα το χρυσιον, μαλιστα παρα πληθος καθαρου χρυσιου, και γλυκυτεραι υπερ το μελι και τους σταλαγμους της κηρηθρας.
Prís 8:11 - Διοτι η σοφια ειναι καλητερα λιθων πολυτιμων· και παντα τα επιθυμητα πραγματα δεν ειναι ανταξια αυτης.

Verš 72
Ο νομος του στοματος σου ειναι καλητερος εις εμε, υπερ χιλιαδας χρυσιου και αργυριου.
Ž 19:10 - πλεον επιθυμηται παρα το χρυσιον, μαλιστα παρα πληθος καθαρου χρυσιου, και γλυκυτεραι υπερ το μελι και τους σταλαγμους της κηρηθρας.

Verš 73
<<Ιωδ.>> Αι χειρες σου με εκαμαν και με επλασαν· συνετισον με, και θελω μαθει τα προσταγματα σου.
Jób 10:9 - Ενθυμηθητι, δεομαι, οτι ως πηλον με εκαμες· και εις χωμα θελεις με επιστρεψει.
Ž 139:13 - Διοτι συ εμορφωσας τους νεφρους μου· με περιετυλιξας εν τη κοιλια της μητρος μου.

Verš 106
Ωμοσα και θελω εμμενει να φυλαττω τας κρισεις της δικαιοσυνης σου.
Neh 10:29 - ηνωθησαν μετα των αδελφων αυτων, των προκριτων αυτων, και εισηλθον εις καταραν και εις ορκον, να περιπατωσιν εις τον νομον του Θεου, τον δοθεντα δια χειρος Μωυσεως του δουλου του Θεου, και να φυλαττωσι και να εκτελωσι πασας τας εντολας του Κυριου, του Κυριου ημων, και τας κρισεις αυτου και τα διαταγματα αυτου·

Verš 135
Επιφανον το προσωπον σου επι τον δουλον σου, και διδαξον με τα διαταγματα σου.
Ž 4:6 - Πολλοι λεγουσι, Τις θελει δειξει εις ημας το αγαθον; Υψωσον εφ' ημας το φως του προσωπου σου, Κυριε.

Verš 140
Ο λογος σου ειναι κεκαθαρισμενος σφοδρα· δια τουτο ο δουλος σου αγαπα αυτον.
2Sam 22:31 - Του Θεου, η οδος αυτου ειναι αμωμος, ο λογος του Κυριου ειναι δεδοκιμασμενος· ειναι ασπις παντων των ελπιζοντων επ' αυτον.
Ž 12:6 - Τα λογια του Κυριου ειναι λογια καθαρα· αργυριον δεδοκιμασμενον εν πηλινω χωνευτηριω, κεκαθαρισμενον επταπλασιως.
Ž 18:30 - Του Θεου, η οδος αυτου ειναι αμωμος· ο λογος του Κυριου ειναι δεδοκιμασμενος· ειναι ασπις παντων των ελπιζοντων επ' αυτον.
Prís 30:5 - Πας λογος Θεου ειναι δεδοκιμασμενος· ειναι ασπις εις τους πεποιθοτας επ' αυτον.

Verš 176
Περιεπλανηθην ως προβατον απολωλος· ζητησον τον δουλον σου· διοτι δεν ελησμονησα τα προσταγματα σου.
Iz 53:6 - Παντες ημεις επλανηθημεν ως προβατα· εστραφημεν εκαστος εις την οδον αυτου· και ο Κυριος εθεσεν επ' αυτον την ανομιαν παντων ημων.
Lk 15:4 - Τις ανθρωπος εξ υμων εαν εχη εκατον προβατα και χαση εν εξ αυτων, δεν αφινει τα ενενηκοντα εννεα εν τη ερημω και υπαγει ζητων το απολωλος, εωσου ευρη αυτο;

Verš 17
<<Γιμελ.>> Ανταμειψον τον δουλον σου· ουτω θελω ζησει, και θελω φυλαξει τον λογον σου.
Ž 103:2 - Ευλογει, η ψυχη μου, τον Κυριον, και μη λησμονης πασας τας ευεργεσιας αυτου·
Ž 116:7 - Επιστρεψον, ψυχη μου, εις την αναπαυσιν σου, διοτι ο Κυριος σε ευηργετησε.

Verš 19
Παροικος ειμαι εγω εν τη γη· μη κρυψης απ' εμου τα προσταγματα σου.
Gn 47:9 - Και ο Ιακωβ ειπε προς τον Φαραω, Αι ημεραι των ετων της παροικιας μου ειναι εκατον τριακοντα ετη· ολιγαι και κακαι υπηρξαν αι ημεραι των ετων της ζωης μου και δεν εφθασαν εις τας ημερας των ετων της ζωης των πατερων μου εν ταις ημεραις της παροικιας αυτων.
1Krn 29:15 - Διοτι ειμεθα ξενοι ενωπιον σου και παροικοι, καθως παντες οι πατερες ημων· αι ημεραι ημων επι της γης ειναι ως σκια, και μονιμοτης δεν υπαρχει.
Ž 39:12 - Εισακουσον, Κυριε, της προσευχης μου και δος ακροασιν εις την κραυγην μου· μη παρασιωπησης εις τα δακρυα μου. Διοτι παροικος ειμαι παρα σοι και παρεπιδημος, καθως παντες οι πατερες μου.
Heb 11:13 - Εν πιστει απεθανον ουτοι παντες, μη λαβοντες τας επαγγελιας, αλλα μακροθεν ιδοντες αυτας και πεισθεντες και εγκολπωθεντες και ομολογησαντες οτι ειναι ξενοι και παρεπιδημοι επι της γης.

Verš 148
Οι οφθαλμοι μου προλαμβανουσι τας νυκτοφυλακας, δια να μελετω εις τον λογον σου.
Ž 63:1 - <<Ψαλμος του Δαβιδ, οτε ευρισκετο εν τη ερημω Ιουδα.>> Θεε, συ εισαι ο Θεος μου· απο πρωιας σε ζητω· σε διψα η ψυχη μου, σε ποθει η σαρξ μου, εν γη ερημω, ξηρα και ανυδρω·
Ž 63:6 - Οταν σε ενθυμωμαι επι της στρωμνης μου, εις σε μελετω εν ταις φυλακαις της νυκτος.
Ž 90:4 - Διοτι χιλια ετη ενωπιον σου ειναι ως ημερα η χθες, ητις παρηλθε, και ως φυλακη νυκτος.

Verš 55
Ενεθυμηθην εν νυκτι το ονομα σου, Κυριε· και εφυλαξα τον νομον σου.
Ž 16:7 - Θελω ευλογει τον Κυριον τον νουθετησαντα με· ετι και εν καιρω νυκτος με διδασκουσιν οι νεφροι μου.
Ž 42:8 - Εν τη ημερα θελει προσταξει ο Κυριος το ελεος αυτου· εν δε τη νυκτι θελει εισθαι μετ' εμου η ωδη αυτου, η προσευχη μου προς τον Θεον της ζωης μου.

Verš 24
Τα μαρτυρια σου βεβαιως ειναι η τρυφη μου και οι συμβουλοι μου.
Ž 43:4 - Τοτε θελω εισελθει εις το θυσιαστηριον του Θεου, εις τον Θεον, την ευφροσυνην της αγαλλιασεως μου· και θελω σε δοξολογει εν κιθαρα, ω Θεε, ο Θεος μου.

Verš 26
Εφανερωσα τας οδους μου, και μου εισηκουσας· διδαξον με τα διαταγματα σου.
Ž 25:4 - Δειξον μοι, Κυριε, τας οδους σου· διδαξον με τα βηματα σου.
Ž 27:11 - Διδαξον με, Κυριε, την οδον σου και οδηγησον με εν οδω ευθεια ενεκεν των εχθρων μου.
Ž 86:11 - Διδαξον με, Κυριε, την οδον σου, και θελω περιπατει εν τη αληθεια σου· προσηλονε την καρδιαν μου εις τον φοβον του ονοματος σου.

Verš 90
η αληθεια σου εις γενεαν και γενεαν· εθεμελιωσας την γην, και διαμενει.
Kaz 1:4 - Γενεα υπαγει, και γενεα ερχεται· η δε γη διαμενει εις τον αιωνα.

Z 119 - Tento žalm je najdlhším žalmom celého žaltára a najdlhšou hlavou Písma. Je to alfabetický žalm.

Z 119,1 - "Cesta" je spôsob života. Cesta podľa Pánovho zákona je život, ktorý sa ľúbi Pánovi.

Z 119,32 - Dosl. "lebo ty rozširuješ moje srdce".

Z 119,108 - "Pane, láskavo prijmi obetu chvály mojich úst", sľuby a modlitby, ktoré chcem obetovať, ako sa obetujú ďakovné obety (Dt 23,23; Ž 50,14.23).

Z 119,148 - Židia rozdeľovali noc na tri vigílie po štyroch hodinách. Na konci každej sa vymieňali stráže. Teda vigília označuje aj čas vstávania. Žalmista predbiehal koniec nočnej stráže, teda vstával zavčasu na modlitbu a na rozjímanie o zákone, prv, ako sa vstávalo (Ž 77,5; Joz 1,8).

Z 119,169-176 - Žalmista prosí Pána, aby prijal jeho modlitbu, aby ho vyslobodil, poučil a nenechal ho blúdiť ako zatúlanú ovcu (Ez 34,1 n.).