Žalmy

Biblia - Sväté písmo

(VUL - Latinský - Nova Vulgata)

Ž 104, 1-35

1 Benedic, anima mea, Domino. Domine Deus meus, magnificatus es vehementer! Maiestatem et decorem induisti, 2 amictus lumine sicut vestimento. Extendens caelum sicut velum, 3 qui exstruis in aquis cenacula tua. Qui ponis nubem ascensum tuum, qui ambulas super pennas ventorum. 4 Qui facis angelos tuos spiritus et ministros tuos ignem urentem. 5 Qui fundasti terram super stabilitatem suam, non inclinabitur in saeculum saeculi. 6 Abyssus sicut vestimentum operuit eam, super montes stabant aquae. 7 Ab increpatione tua fugiunt, a voce tonitrui tui formidant. 8 Ascendunt in montes et descendunt in valles, in locum, quem statuisti eis. 9 Terminum posuisti, quem non transgredientur, neque convertentur operire terram. 10 Qui emittis fontes in torrentes; inter medium montium pertransibunt, 11 potabunt omnes bestias agri, exstinguent onagri sitim suam. 12 Super ea volucres caeli habitabunt, de medio ramorum dabunt voces. 13 Rigas montes de cenaculis tuis, de fructu operum tuorum satias terram. 14 Producis fenum iumentis et herbam servituti hominum, educens panem de terra 15 et vinum, quod laetificat cor hominis; exhilarans faciem in oleo, panis autem cor hominis confirmat. 16 Saturabuntur ligna Domini et cedri Libani, quas plantavit. 17 Illic passeres nidificabunt, erodii domus in vertice earum. 18 Montes excelsi cervis, petrae refugium hyracibus. 19 Fecit lunam ad tempora signanda, sol cognovit occasum suum. 20 Posuisti tenebras, et facta est nox: in ipsa reptabunt omnes bestiae silvae, 21 catuli leonum rugientes, ut rapiant et quaerant a Deo escam sibi. 22 Oritur sol, et congregantur et in cubilibus suis recumbunt. 23 Exit homo ad opus suum et ad operationem suam usque ad vesperum. 24 Quam multiplicata sunt opera tua, Domine! Omnia in sapientia fecisti, impleta est terra creatura tua. 25 Hoc mare magnum et spatiosum et latum: illic reptilia, quorum non est numerus, animalia pusilla cum magnis; 26 illic naves pertransibunt, Leviathan, quem formasti ad ludendum cum eo. 27 Omnia a te exspectant, ut des illis escam in tempore suo. 28 Dante te illis, colligent, aperiente te manum tuam, implebuntur bonis. 29 Avertente autem te faciem, turbabuntur; auferes spiritum eorum, et deficient et in pulverem suum revertentur. 30 Emittes spiritum tuum, et creabuntur, et renovabis faciem terrae. 31 Sit gloria Domini in saeculum; laetetur Dominus in operibus suis. 32 Qui respicit terram et facit eam tremere, qui tangit montes, et fumigant. 33 Cantabo Domino in vita mea, psallam Deo meo quamdiu sum. 34 Iucundum sit ei eloquium meum, ego vero delectabor in Domino. 35 Deficiant peccatores a terra et iniqui, ita ut non sint. Benedic, anima mea, Domino.

Verš 1

Benedic, anima mea, Domino. Domine Deus meus, magnificatus es vehementer! Maiestatem et decorem induisti,

Ž 103:1 - David. Benedic, anima mea, Domino, et omnia, quae intra me sunt, nomini sancto eius.

Ž 146:1 - ALLELUIA. Lauda, anima mea, Dominum;

Verš 2

amictus lumine sicut vestimento. Extendens caelum sicut velum,

Gn 1:6 - Dixit quoque Deus: “Fiat firmamentum in medio aquarum et dividat aquas ab aquis”.

Jób 26:7 - Qui extendit aquilonem super vacuum et appendit terram super nihilum.

Verš 3

qui exstruis in aquis cenacula tua. Qui ponis nubem ascensum tuum, qui ambulas super pennas ventorum.

Ž 18:10 - Inclinavit caelos et descendit, et caligo sub pedibus eius.

Iz 19:1 - Oraculum Aegypti. Ecce Dominus vehitur super nubem levem et ingreditur Aegyptum; et commovebuntur simulacra Aegypti a facie eius, et cor Aegypti tabescet in medio eius.

Zjv 14:14 - Et vidi: et ecce nubem candidam, et supra nubem sedentem quasi Filium hominis, habentem super caput suum coronam auream et in manu sua falcem acutam.

Verš 4

Qui facis angelos tuos spiritus et ministros tuos ignem urentem.

Heb 1:7 - Et ad angelos quidem dicit: “ Qui facit angelos suos spiritus et ministros suos flammam ignis ”;

Verš 5

Qui fundasti terram super stabilitatem suam, non inclinabitur in saeculum saeculi.

Jób 26:7 - Qui extendit aquilonem super vacuum et appendit terram super nihilum.

Jób 38:4 - Ubi eras, quando ponebam fundamenta terrae? Indica mihi, si habes intellegentiam.

Ž 24:2 - Quia ipse super maria fundavit eum et super flumina firmavit eum. -

Ž 78:69 - Et aedificavit sicut excelsum sanctuarium suum, sicut terram, quam fundavit in saecula.

Verš 33

Cantabo Domino in vita mea, psallam Deo meo quamdiu sum.

Ž 63:4 - Quoniam melior est misericordia tua super vitas, labia mea laudabunt te.

Ž 146:2 - laudabo Dominum in vita mea, psallam Deo meo, quamdiu fuero.

Verš 21

catuli leonum rugientes, ut rapiant et quaerant a Deo escam sibi.

Jób 38:39 - Numquid capies leaenae praedam et animam catulorum eius implebis,

Iz 31:4 - Quia haec dicit Dominus ad me: “ Quomodo si rugit leo et catulus leonis super praedam suam, cum occurrerit ei multitudo pastorum, a voce eorum non formidabit et a multitudine eorum non pavebit, sic descendet Dominus exercituum, ut proelietur super montem Sion et super collem eius.

Verš 27

Omnia a te exspectant, ut des illis escam in tempore suo.

Ž 145:15 - AIN. Oculi omnium in te sperant, et tu das illis escam in tempore opportuno.

Verš 29

Avertente autem te faciem, turbabuntur; auferes spiritum eorum, et deficient et in pulverem suum revertentur.

Ž 30:7 - Ego autem dixi in securitate mea: “ Non movebor in aeternum ”.

Z 104 - V žalme máme chválospev na Boha, stvoriteľa vesmíru. Tento hymnus zachováva poriadok Gn 1,1 - 2,3.

Z 104,2 - "Nebesia rozpínaš ako stan". Vesmír sa tu aj inde v SZ opisuje podľa toho, ako sa javí navonok, nie podľa vnútornej povahy vecí (porov. Iz 40,22; Gn 1,6).

Z 104,3 - "Nad vodami", čiže nad nebeským oceánom (horné vody Gn 1,7).

Z 104,26 - Boh predvídal a chcel, aby po mori brázdili lode, aj ony sú potom koniec koncov jeho dielom.

Z 104,31 - "Nech sa teší Pán" - porov. Gn 1,31: "A Boh videl… a bolo to veľmi dobré."