  | Kniha JóbBiblia - Sväté písmo(POL - Poľský - Gdańska) | Jób 37, 1-24 |
1 Jób 37, 1 Słuchajcie z pilnością grzmienia głosu jego, i dźwięku który wychodzi z ust jego. 2 Jób 37, 2 Pod wszystkiem niebem prosto go wypuszcza, a światłość jego po wszystkich kończynach ziemi. 3 Jób 37, 3 Za nią wnet huczy dźwiękiem, grzmi głosem zacności swojej, i nie odkłada innych rzeczy, gdy bywa słyszany głos jego. 4 Jób 37, 4 Dziwnie Bóg grzmi głosem swoim; sprawuje rzeczy tak wielkie, że ich rozumieć nie możemy. 5 Jób 37, 5 Bo mówi do śniegu: Padaj na ziemię; także i do deszczu wolnego, i do deszczu gwałtownego. 6 Jób 37, 6 Rękę wszystkich ludzi zawiera, aby nikt z ludzi nie doglądał roboty swojej. 7 Jób 37, 7 Tedy zwierz wchodzi do jaskini, a w jamach swoich zostaje. 8 Jób 37, 8 Wicher z skrytych miejsc wychodzi, a zima z wiatrów północnych. 9 Jób 37, 9 Tchnieniem swojem Bóg czyni lód, tak iż się szerokość wód ściska. 10 Jób 37, 10 Także dla pokropienia ziemi obciąża obłok, i rozpędza chmurę światłem swojem. 11 Jób 37, 11 A ten się obraca w koło według rady jego, aby czynił wszystko, co Bóg rozkaże, na oblicze okręgu ziemskiego. 12 Jób 37, 12 A czyni to Bóg, że się stawia bądź na skaranie, bądź dla pożytku ziemi swojej, bądź dla jakiej dobroczynności. 13 Jób 37, 13 Słuchajże tego pilnie, Ijobie! zastanów się, a uważaj dziwne sprawy Boże. 14 Jób 37, 14 Izali wiesz, kiedy co Bóg stanowi o tych rzeczach? albo gdy ma rozjaśnić światło obłoku swego? 15 Jób 37, 15 Izali wiesz, co za waga obłoków? Izali wiesz cuda Doskonałego we wszelakiej umiejętności? 16 Jób 37, 16 Wieszże, jako cię szaty twoje ogrzewają, gdy ucisza ziemię od południa? 17 Jób 37, 17 Izażeś z nim rozpościerał niebiosa, które są trwałe, a zwierciadłu odlewanemu podobne? 18 Jób 37, 18 Ukażże nam, co mu mamy powiedzieć; bo nie możemy sporządzić słów dla ciemności. 19 Jób 37, 19 Izali mu kto odniesie to, cobym mówił? I owszem, gdyby to kto przedłożył, byłby pewnie pożarty. 20 Jób 37, 20 Wszak teraz nie mogą ludzie patrzyć i na światło, gdy jest jasne na obłokach, gdy wiatr przechodzi, i przeczyszcza je. 21 Jób 37, 21 Od północy jako złoto przychodzi, ale w Bogu straszniejsza jest chwała. 22 Jób 37, 22 Wszechmogący jest, doścignąć go nie możemy; wielki w mocy, wszakże sądem i ostrą sprawiedliwością ludzi nie trapi. 23 Jób 37, 23 Przetoż boją się go ludzie; nie ma względu na żadnego, by też był i najmędrszy. 24 Jób 37, 24
| | | Jób 37, 1-24 |
Verš 2
Pod wszystkiem niebem prosto go wypuszcza, a światłość jego po wszystkich kończynach ziemi.
Ž 29:3 - Głos Pański nad wodami; Bóg chwalebny wzbudza gromy, Pan nad wodami wielkiemi.
Verš 5
Bo mówi do śniegu: Padaj na ziemię; także i do deszczu wolnego, i do deszczu gwałtownego.
Jób 5:9 - Który czyni rzeczy wielkie i niewybadane, dziwne, którym liczby niemasz;
Jób 9:10 - On czyni rzeczy wielkie, a niewybadane i dziwne, którym niemasz liczby.
Jób 36:26 - Oto Bóg jest wielki, a poznać go nie możemy, ani liczba lat jego dościgniona być może.
Verš 6
Rękę wszystkich ludzi zawiera, aby nikt z ludzi nie doglądał roboty swojej.
Ž 147:16 - On daje śnieg jako wełnę, szron jako popiół rozsypuje.
Verš 10
Także dla pokropienia ziemi obciąża obłok, i rozpędza chmurę światłem swojem.
Jób 38:29 - Z czyjegoż żywota wychodzi mróz? a szron niebieski któż płodzi?
Ž 147:17 - Rzuca lód swój jako bryły; przed zimnem jego któż się ostoi?
Verš 13
Słuchajże tego pilnie, Ijobie! zastanów się, a uważaj dziwne sprawy Boże.
Ex 9:18 - Oto, Ja spuszczę o tym czasie jutro grad bardzo ciężki, jakiemu nie było podobnego w Egipcie ode dnia, którego jest założon, aż do tego czasu.
Ex 9:23 - A tak wyciągnął Mojżesz laskę swą ku niebu, a Pan dał gromy i grad, i zstąpił ogień na ziemię, i spuścił Pan grad na ziemię Egipską.
1Sam 12:18 - Przetoż wołał Samuel do Pana, i puścił Pan gromy i deszcz dnia onego, i bał się wszystek lud bardzo Pana i Samuela.
Ezd 10:9 - Przetoż zgromadzili się wszyscy mężowie z Judy i z Benjamina do Jeruzalemu we trzech dniach, dwudziestego dnia miesiąca dziewiątego, i siedział wszystek lud na placu przed domem Bożym, drżąc dla onej rzeczy i dla deszczu.
Jób 36:31 - Bo przez te rzeczy sądzi narody, i daje pokarm w hojności.
Verš 18
Ukażże nam, co mu mamy powiedzieć; bo nie możemy sporządzić słów dla ciemności.
Gn 1:6 - Potem rzekł Bóg: Niech będzie rozpostarcie, w pośrodku wód, a niech dzieli wody od wód.
Verš 23
Przetoż boją się go ludzie; nie ma względu na żadnego, by też był i najmędrszy.
Jób 9:4 - Mądry jest sercem, i mocny siłą; któż użył pokoju, stawiwszy się mu upornie?
Jób 12:13 - Dopieroż u Pana jest mądrość, i siła, i rada, i umiejętność.
Jób 12:16 - U niego jest moc i mądrość. Jego jest błądzący, i w błąd zawodzący.
Jób 36:5 - Oto Bóg mocny jest, a nie odrzuca nikogo; on jest mocny w sile serca.
Ž 99:4 - Moc zaiste królewska miłuje sąd; albowiemeś ty ustanowił prawa; sąd i sprawiedliwość w Jakóbie ty wykonujesz.
Job 37,6 - V. 7: "On vtláča na všetkých ľudí svoje znamenie" je voľnejší preklad. – V Palestíne za zimného obdobia trvalejšie sneží iba na vysokých horách. V zime padá hojný dážď, a to aj v priľahlých susedných krajoch Arabskej púšte. Daždivé počasie hatí roľníka v práci. Musí spočinúť od svojej celoročnej obvyklej práce.
Job 37,10 - Ľad sa tvorí taktiež dychom Pánovým – doslovne by znelo: Na dýchnutie Božie sype sa ľadovec. (Dýchnutie Božie podľa súvislosti je studený severný vietor.)
Job 37,23 - Hoci je Boh aj nekonečne mocný, predsa nikdy nezneužíva svoju všemohúcnosť; preto je nemysliteľné, aby sa Boh kruto zahrával s osudom ľudí alebo iných svojich stvorení.
