výhody registrácie

Kniha Jób

Biblia - Sväté písmo

(POL - Poľský - Gdańska)

Jób 33, 1-33

1 A przetoż, Ijobie! słuchaj proszę mów moich, a wszystkie słowa moje przyjmij w uszy. 2 Oto teraz otworzę usta moje, a język mój będzie mówił w podniebieniu mojem. 3 Szczerością serca mego będą słowa moje, a czyste zdania wargi moje mówić będą. 4 Duch Boży uczynił mię, a tchnienie Wszechmocnego ożywiło mię. 5 Możeszli, odpowiedz mi; sporządź się, a stań przeciwko mnie. 6 Oto ja według słów twoich odpowiem ci za Boga, chociażem ja też z błota utworzony. 7 Oto strach mój nie zatrwoży cię, a ręka moja nie obciąży cię. 8 A wszakżeś rzekł w uszy moje, i słyszałem głos słów moich. 9 Czystym ja bez przestępstwa; niewinnym ja, i nie masz we mnie nieprawości. 10 Oto znajduje Bóg przyczyny przeciwko mnie, a poczytuje mię za nieprzyjaciela swego. 11 Podaje w okowy nogi moje, a podstrzega wszystkich ścieżek moich. 12 Otości na to tak odpowiadam: W tem nie jesteś sprawiedliwy; bo większy jest Bóg, niż człowiek. 13 Przeczże się z nim spierasz, żeć wszystkich spraw swoich nie objawia? 14 Wszak Bóg mówi i raz i drugi, a człowiek tego nie uważa. 15 We śnie w widzeniu nocnem, gdy twardy sen przypada na ludzie gdy śpią na łożu: 16 Tedy otwiera ucho ludzkie, a to, czem ich ćwiczy, pieczętuje, 17 Aby człowieka odwiódł od złej sprawy jego, i pychę od męża aby odjął; 18 Aby zahamował duszę jego od dołu, a żywot jego aby na miecz nie trafił. 19 Każe go też boleścią na łożu jego, a we wszystkich kościach jego ciężką niemocą. 20 Tak, że sobie żywot jego chleb obrzydzi, a dusza jego pokarm wdzięczny. 21 Zniszczeje znacznie ciało jego, i wysadzą się kości jego, których nie widać było; 22 I przybliża się do grobu dusza jego a żywot jego do rzeczy śmierć przynoszących. 23 Jeźli będzie u niego jaki Anioł wymowny, jeden z tysiąca, aby opowiedział człowiekowi powinność jego: 24 Tedy się nad nim Bóg zmiłuje, a rzecze: Wybaw go, aby nie zstępował do grobu, bom znalazł ubłaganie. 25 I odmłodnieje ciało jego jako dziecięce, a nawróci się do dni młodości swojej. 26 Będzie się modlił Bogu, i przyjmie go łaskawie, i ogląda z weselem oblicze jego, i przywróci człowiekowi sprawiedliwość jego; 27 Który poglądając na ludzi, rzecze: Zgrzeszyłem był, i co było prawego, podwróciłem; ale mi to nie było pożyteczno. 28 Lecz Bóg wybawił duszę moję, aby nie zstąpiła do dołu, a żywot mój aby oglądał światłość. 29 Oto wszystko to czyni Bóg po dwakroć i po trzykroć z człowiekiem, 30 Aby odwrócił duszę jego od dołu, a żeby oświecon był światłością żyjących. 31 Uważaj to, Ijobie, słuchaj mię; milcz, a ja będę mówił. 32 Wszakże maszli co mówić, a odpowiedzże mi; mów, bobym cię rad usprawiedliwił. 33 A jeźli niemasz, słuchajże mię, a nauczę cię mądrości.

Jób 33, 1-33





Verš 6
Oto ja według słów twoich odpowiem ci za Boga, chociażem ja też z błota utworzony.
Jób 9:35 - Tedy będę mówił, a nie będę się go bał; bom ja nie jest taki sam u siebie.
Jób 23:10 - Gdyż on zna drogę moję; a będzieli mię doświadczał, jako złoto wynijdę.

Verš 8
A wszakżeś rzekł w uszy moje, i słyszałem głos słów moich.
Jób 10:7 - Ty wiesz, żem niepobożnie nie poczynał; wszakże nie jest, ktoby mię miał wyrwać z rąk twoich.
Jób 16:17 - Chociaż żadnego łupiestwa niemasz w rękach moich, a modlitwa moja jest czysta. (a jeźli nie tak,)
Jób 23:10 - Gdyż on zna drogę moję; a będzieli mię doświadczał, jako złoto wynijdę.
Jób 27:5 - Nie daj Boże, żebym was miał usprawiedliwiać; póki dech we mnie, nie odstąpię od niewinności mojej.

Verš 10
Oto znajduje Bóg przyczyny przeciwko mnie, a poczytuje mię za nieprzyjaciela swego.
Jób 13:24 - Przeczże oblicze twoje zakrywasz, a poczytasz mię sobie za nieprzyjaciela?
Jób 16:9 - Popędliwość jego porwała mię, i wziął nienawiść przeciwko mnie; a zgrzytając na mię zębami swemi, jako nieprzyjaciel mój, bystremi oczyma swemi spojrzał na mię.
Jób 19:11 - Nadto zapalił się na mię gniew jego, a policzył mię w poczet nieprzyjaciół swoich.

Verš 11
Podaje w okowy nogi moje, a podstrzega wszystkich ścieżek moich.
Jób 13:27 - I włożyłeś w pęta nogi moje, a podstrzegasz wszystkich ścieżek moich, i na ślad nóg moich następujesz.
Jób 14:16 - Aczkolwiekeś teraz kroki moje obliczył, ani odwłóczysz karania za grzech mój.

Verš 20
Tak, że sobie żywot jego chleb obrzydzi, a dusza jego pokarm wdzięczny.
Ž 107:18 - Wszelki pokarm brzydzi sobie dusza ich, aż się przybliżają do bram śmierci.

Verš 26
Będzie się modlił Bogu, i przyjmie go łaskawie, i ogląda z weselem oblicze jego, i przywróci człowiekowi sprawiedliwość jego;
Ž 50:15 - A wzywaj mię w dzień utrapienia: tedy cię wyrwę, a ty mię uwielbisz.
Iz 58:9 - Tedy wzywać będziesz, a Pan wysłucha; zawołasz, a odpowieć: Owom Ja. Jeźli odejmiesz z pośrodku siebie i jarzmo, a przestaniesz palca wyciągać, i mówić nieprawości;

Verš 30
Aby odwrócił duszę jego od dołu, a żeby oświecon był światłością żyjących.
Ž 56:13 - Tobiem, o Boże! śluby uczynił; przetoż też tobie chwały oddam. Albowiemeś wyrwał duszę moję od śmierci, a nogi moje od upadku, abym statecznie chodził przed obliczem Bożem w światłości żyjących.

Job 33,9 - Elihu zopakuje súhrn Jóbových tvrdení, ktorými ustavične zdôrazňoval svoju nevinnosť (porov. 9,21; 10,7; 12,4; 16,17; 27,5 n.). Odsúdi Jóbovu opovážlivosť. Veď podľa verša 10 Jób pripisoval Bohu istú predpojatosť (porov. 13,24; 19,11).

Job 33,14 - Boh hovorí k ľuďom rozmanitým spôsobom. Elihu uvádza aspoň tri spôsoby: Boh hovorí pomocou videnia (verše 15–18), prostredníctvom chorôb a neduhov (verše 19–22) a konečne cestou priateľského napomenutia (verše 23–28).