Kniha Jób

Biblia - Sväté písmo

(POL - Poľský - Gdańska)

Jób 13, 1-28

1 Oto te wszystkie rzeczy widziało oko moje, słyszało ucho moje, i zrozumiało. 2 Jako wy to wiecie, tak ja też wiem, i nie jestem podlejszym niźli wy. 3 Wszakże radbym z Wszechmocnym mówił, i radbym się z Bogiem rozpierał. 4 Boście wy sprawcy kłamstwa: wszyscyście wy lekarze nikczemni. 5 Byście wy raczej milczeli, a poczytanoby wam to za mądrość. 6 Słuchajcież teraz odporu mego, a dowody ust moich obaczcie. 7 Izali broniąc Boga mówić będziecie nieprawość? albo za nim mówić będziecie fałsz? 8 Czy się na osobę jego oglądać będziecie? Czy się o Boga będziecie spierać? 9 Zaż to dobrze będzie, gdy on was będzie próbował? Zaż, jako człowiek oszukany bywa, tak wy go oszukacie? 10 Zaiste karać was będzie, jeźlibyście skrycie twarz jego przyjmowali. 11 Izali zacność jego nie ustraszy was? a strach jego nie przypadnie na was? 12 Pamiątki wasze podobne są popiołowi, a wyniosłość wasza kupie błota. 13 Milczcież, zaniechajcie mię, a ja mówić będę; a niech przyjdzie na mię, co chce. 14 Czemuż mam szarpać ciało moje zębami mojemi, i duszę moję kłaść w ręce swe? 15 Oto, choćby mię i zabił, przecię w nim będę ufał; wszakże dróg moich przed obliczem jego będę bronił. 16 Onci sam będzie zbawieniem mojem, ale przed oblicze jego obłudnik nie przyjdzie; 17 Słuchajcież z pilnością mowy mojej, a powieść moja niech przyjdzie w uszy wasze. 18 Oto się teraz gotuję do prawa, i wiem, że usprawiedliwiony będę. 19 Któż się będzie spierał ze mną, tak abym umilknął i umarł? 20 Tylko dwóch rzeczy, o Boże! nie czyń ze mną, przed oblicznością twoją nie skryję się. 21 Rękę twoję odemnie oddal, a strach twój niech mną nie trwoży. 22 Potem zawołaj mię, a ja tobie odpowiem; albo ja niech mówię, a ty mnie odpowiedz. 23 Wieleż jest nieprawości i grzechów moich? przestępstwo moje, grzech mój pokaż mi. 24 Przeczże oblicze twoje zakrywasz, a poczytasz mię sobie za nieprzyjaciela? 25 Izali skruszysz liść chwiejący się? a źdźbło suche gonić będziesz? 26 Albowiem piszesz przeciwko mnie gorzkości, a przywłaszczasz mi nieprawość młodości mojej; 27 I włożyłeś w pęta nogi moje, a podstrzegasz wszystkich ścieżek moich, i na ślad nóg moich następujesz. 28 Choć jako spróchniałe drzewo niszczeję; a jako szata, którą mól psuje.

Verš 4

Boście wy sprawcy kłamstwa: wszyscyście wy lekarze nikczemni.

Jób 16:2 - Słyszałem takowych rzeczy wiele; przykrymi cieszycielami wy wszyscy jesteście.

Verš 5

Byście wy raczej milczeli, a poczytanoby wam to za mądrość.

Prís 17:28 - Gdy głupi milczy, za mądrego poczytany bywa; a który zatula wargi swoje, za rozumnego.

Verš 7

Izali broniąc Boga mówić będziecie nieprawość? albo za nim mówić będziecie fałsz?

Jób 17:5 - Kto pochlebia przyjaciołom, oczy synów jego ustaną.

Jób 32:21 - Nie będę teraz miał względu na żadną osobę, a z człowiekiem bez tytułów mówić będę.

Jób 36:4 - Boć zaprawdę bez kłamstwa będą mowy moje, a mąż doskonały w umiejętności jest przed tobą.

Verš 15

Oto, choćby mię i zabił, przecię w nim będę ufał; wszakże dróg moich przed obliczem jego będę bronił.

Ž 23:4 - Choćbym też chodził w dolinie cienia śmierci, nie będę się bał złego, albowiemeś ty ze mną; laska twoja, i kij twój, te mię cieszą.

Prís 14:32 - Dla złości swojej wygnany bywa niepobożny; ale sprawiedliwy nadzieję ma i przy śmierci swojej.

Verš 20

Tylko dwóch rzeczy, o Boże! nie czyń ze mną, przed oblicznością twoją nie skryję się.

Jób 9:34 - Niech tylko zdejmie zemnie rózgę swoję, a strach jego niech mię nie straszy;

Jób 33:7 - Oto strach mój nie zatrwoży cię, a ręka moja nie obciąży cię.

Verš 24

Przeczże oblicze twoje zakrywasz, a poczytasz mię sobie za nieprzyjaciela?

Jób 16:9 - Popędliwość jego porwała mię, i wziął nienawiść przeciwko mnie; a zgrzytając na mię zębami swemi, jako nieprzyjaciel mój, bystremi oczyma swemi spojrzał na mię.

Jób 19:11 - Nadto zapalił się na mię gniew jego, a policzył mię w poczet nieprzyjaciół swoich.

Jób 33:10 - Oto znajduje Bóg przyczyny przeciwko mnie, a poczytuje mię za nieprzyjaciela swego.

Nár 2:5 - Pan się stał jako nieprzyjaciel, połknął Izraela, połknął wszystkie pałace jego, popsuł twierdze jego, i rozmnożył w ludu Judzkim płacz i narzekanie.

Verš 26

Albowiem piszesz przeciwko mnie gorzkości, a przywłaszczasz mi nieprawość młodości mojej;

Ž 25:7 - Grzechów młodości mojej, i przestępstw moich nie racz pamiętać; według miłosierdzia twego wspomnij na mię, dla dobroci twojej, Panie!

Verš 27

I włożyłeś w pęta nogi moje, a podstrzegasz wszystkich ścieżek moich, i na ślad nóg moich następujesz.

Jób 33:11 - Podaje w okowy nogi moje, a podstrzega wszystkich ścieżek moich.

Job 13,4 - Keď Jóbovi priatelia ustavične tvrdia, že každý trpiaci nešťastlivec musí byť súčasne aj veľkým hriešnikom, podliehajú veľkému omylu a hovoria veľkú lož. Preto ich menuje Jób "nanič lekármi".

Job 13,14 - "Telo držať medzi zubmi" znamená: svoj život a svoje právo až do krajnosti brániť. Aj zvrat "dušu na dlaň klásť" znamená: nebezpečenstvu vystaviť svoj život, ak by sa tak nejaké zlo dalo odvrátiť (Sdc 12,3; 1 Sam 19,5).