výhody registrácie

Kniha Jób

Biblia - Sväté písmo

(POL - Poľský - Gdańska)

Jób 12, 1-25

1 Zatem odpowiedział Ijob i, rzekł: 2 Wieraście wy sami ludźmi? i z wamiż umrze mądrość? 3 Teżci ja mam serce jako i wy, anim jest podlejszym niżeli wy; a któż i tego nie wie, co i wy? 4 Pośmiewiskiem jestem przyjacielowi memu, który gdy woła do Boga, ozywa mu się; naśmiewiskiem jest sprawiedliwy i doskonały. 5 Ten, co jest upadku bliski, jest pochodnią wzgardzoną człowiekowi, według myśli pokoju zażywającemu. 6 Spokojne i bezpieczne są namioty zbójców tych, którzy draźnią Boga, którym Bóg daje w ręce dobre rzeczy. 7 A nawet pytaj się proszę bydląt, a one cię nauczą; i ptastwa niebieskiego, a oznajmi tobie. 8 Albo się rozmów z ziemią, a ona cię nauczy, i rozpowiedząć ryby morskie. 9 Któż nie wie z tych wszystkich rzeczy, że to ręka Pańska sprawiła? 10 W którego ręku jest dusza wszelkiej rzeczy żywej, i duch wszelkiego ciała ludzkiego. 11 Azaż nie ucho mowy doświadcza, jako usta pokarmu smakują? 12 W ludziach starych jest mądrość, a w długich dniach roztropność. 13 Dopieroż u Pana jest mądrość, i siła, i rada, i umiejętność. 14 Oto on burzy, a nikt nie zbuduje; zamknie człowieka, a nikt mu nie otworzy. 15 On gdy zatrzyma wody, wyschną; a gdy je wypuści, podwracają ziemię. 16 U niego jest moc i mądrość. Jego jest błądzący, i w błąd zawodzący. 17 On obiera radców z mądrości, a sędziów przywodzi do głupstwa. 18 On pas królów rozwiązuje, i znowu przepasuje pasem biodra ich. 19 Podaje książęta na łup, a mocarze podwraca. 20 Odejmuje usta krasomówcom, a rozsądek starym odbiera. 21 Wylewa wzgardę na książęta, a mdli siły mocarzów. 22 On odkrywa głębokie rzeczy z ciemności, a wywodzi na jaśnię cień śmierci. 23 Rozmnaża narody, i wytraca je; rozszerza lud, i umniejsza go. 24 On odejmuje serca przełożonym ludu ziemi, a czyni, że błądzą po pustyni bezdrożnej; 25 Że macają w ciemnościach, gdzie nie masz światłości, a sprawuje, że błądzą jako pijani.

Jób 12, 1-25





Verš 4
Pośmiewiskiem jestem przyjacielowi memu, który gdy woła do Boga, ozywa mu się; naśmiewiskiem jest sprawiedliwy i doskonały.
Jób 16:10 - Rozdzierają na mię usta swe, i sromotnie mię policzkowali, zebrawszy się społu przeciwko mnie.
Jób 17:2 - Zaiste naśmiewcy są przy mnie, a w ich draźnieniu mieszka oko moje.
Jób 21:3 - Znoście mię, a ja będę mówił; a gdy domówię, naśmiewajcie się.
Jób 30:1 - Ale teraz śmieją się ze mnie młodsi nad mię w latach, których ojcówbym ja był nie chciał położyć ze psami trzody mojej.
Prís 14:2 - Kto chodzi w szczerości swojej, boi się Pana; ale przewrotny w drogach swoich gardzi nim.

Verš 6
Spokojne i bezpieczne są namioty zbójców tych, którzy draźnią Boga, którym Bóg daje w ręce dobre rzeczy.
Jób 21:7 - Przeczże niepobożni żyją, starzeją się, i wzmagają się w bogactwa?
Ž 73:11 - Że mówią:Jakoż ma Bóg o tem wiedzieć? albo mali o tem wiadomość Najwyższy?
Jer 12:1 - Sprawiedliwym zostaniesz, Panie! jeźli się z tobą rozpierać będę; a wszakże o sądach twoich z tobą mówić będę. Czemuż się droga niezbożnych szczęści? Czemuż spokojnie żyją wszyscy, którzy bardzo wystąpili przeciwko tobie?
Hab 1:3 - Przeczże dopuszczasz, abym patrzył na nieprawość, i widział bezprawie, i zgubę, i gwałt przeciwko sobie? i przecz się znajduje ten, który swar i niezgodę roznieca?

Verš 11
Azaż nie ucho mowy doświadcza, jako usta pokarmu smakują?
Jób 6:30 - A iż nie masz w języku mym nieprawości: i nie mamże znać utrapienia mego?
Jób 34:3 - Bo ucho słów doświadcza, jako podniebienie smakuje pokarmu.

Verš 14
Oto on burzy, a nikt nie zbuduje; zamknie człowieka, a nikt mu nie otworzy.
Jób 9:12 - Oto gdy co porwie, któż go przymusi, aby przywrócił? Albo któż mu rzecze: Cóż czynisz?
Jób 11:10 - Jeźli wypełni, albo jeźli zawrze, albo jeźli w jedno ściśnie, któż go zawściągnie?
Zjv 3:7 - A Aniołowi zboru Filadelfskiego napisz: To mówi on Święty i Prawdziwy, który ma klucz Dawidowy, który otwiera, a nikt nie zawiera i zawiera, a nikt nie otwiera.

Verš 17
On obiera radców z mądrości, a sędziów przywodzi do głupstwa.
2Sam 15:31 - Tedy dano znać Dawidowi, mówiąc: Achitofel jest z tymi, którzy się zbuntowali z Absalomem. I rzekł Dawid: O Panie, proszę, obróć w głupstwo radę Achitofelowę.
2Sam 17:14 - Tedy rzekł Absalom i wszyscy mężowie Izraelscy: Lepsza jest rada Chusajego Arachity, niż rada Achitofelowa. Albowiem Pan był postanowił, aby rozerwana była rada Achitofelowa, która była dobra, a tak aby przywiódł Pan złe na Absaloma.
2Sam 17:23 - Tedy Achitofel widząc, iż się nie stało podług rady jego, osiodłał osła, a wstawszy jechał do domu swego, do miasta swego, a rozprawiwszy dom swój, powiesił się, i umarł, a pogrzebion jest w grobie ojca swego.
Iz 19:12 - Gdzież teraz są mędrkowie twoi? niech ci teraz oznajmią, jeźli wiedzą, co uradził Pan zastępów przeciw Egiptowi.
Iz 29:14 - Dlatego Ja też sobie dziwnie pocznę z tym ludem, dziwnie i cudownie, i zginie mądrość mądrych jego, a rozum roztropnych jego skryje się.
1Kor 1:19 - Bo napisano: Wniwecz obrócę mądrość mądrych, a rozum rozumnych odrzucę.
2Sam 15:31 - Tedy dano znać Dawidowi, mówiąc: Achitofel jest z tymi, którzy się zbuntowali z Absalomem. I rzekł Dawid: O Panie, proszę, obróć w głupstwo radę Achitofelowę.

Verš 20
Odejmuje usta krasomówcom, a rozsądek starym odbiera.
Jób 32:9 - Zacni nie zawsze mądrzy, a starcy nie zawżdy rozumieją sądu.
Iz 3:2 - Mocarza i męża walecznego, i sędziego, i proroka, i mędrca, i starca;

Verš 21
Wylewa wzgardę na książęta, a mdli siły mocarzów.
Ž 107:40 - Gdy wylewa wzgardę na książąt, dopuszczając, aby błądzili po puszczy bezdrożnej.

Verš 22
On odkrywa głębokie rzeczy z ciemności, a wywodzi na jaśnię cień śmierci.
Mt 10:26 - Przetoż nie bójcie się ich; albowiem nic nie jest skrytego, co by nie miało być objawiono, i nic tajemnego, czego by się dowiedzieć nie miano.
1Kor 4:5 - A tak nie sądźcie przed czasem, ażby Pan przyszedł, który też oświeci, co skrytego jest w ciemności i objawi rady serc; a tedy każdy będzie miał chwałę od Boga.

Verš 23
Rozmnaża narody, i wytraca je; rozszerza lud, i umniejsza go.
Ž 107:38 - Takci im on błogosławi, że się bardzo rozmnażają, a dobytku ich nie umniejsza.

Verš 24
On odejmuje serca przełożonym ludu ziemi, a czyni, że błądzą po pustyni bezdrożnej;
Ž 107:4 - Błądzili po puszczy, po pustyni bezdrożnej, miasta dla mieszkania nie znajdując.
Ž 107:40 - Gdy wylewa wzgardę na książąt, dopuszczając, aby błądzili po puszczy bezdrożnej.

Job 12,7-25 - Kto si chce v plnej miere vysvetliť utrpenie Jóbovo, tomu nestačí odvolávať sa na Božiu múdrosť, o ktorej nemôže nikto mať pochybnosti, keďže aj nemé tvorstvo svojím počínaním podáva dôkazy o nej (verš 7–10), ale musí brať zreteľ aj na iné Božie vlastnosti. Nestačí ani odkazovať na životnú skúsenosť starších predkov (verš 12). Lebo pozorovanie Božej múdrosti – ako ňou pôsobí Boh v celom viditeľnom svete – dostatočne ukazuje, že Boh nezávisle na vôli kohokoľvek, bez ohľadu na zásluhu alebo vinu môže dopustiť nešťastia. Boh nechce zlo, ale ho pripúšťa, lebo človek má slobodnú vôľu.

Job 12,11 - Ľudský život je dosť krátky, a preto nestačí, aby jednotlivec nadobudol v ňom dostatočnú životnú múdrosť.

Job 12,16 - Pri hriešnych zvodcoch stretáme sa v živote s ľuďmi, ktorí bez svojej viny dostali sa do osudného bludu.