výhody registrácie

Príslovia

Biblia - Sväté písmo

(POL - Poľský - Gdańska)

Prís 29, 1-27

1 (POL) Człowiek, który na częste karanie zatwardza kark swój, nagle zniszczeje, i nie wskóra.

2 (POL) Gdy się rozmnażają sprawiedliwi, weseli się lud; ale gdy panuje bezbożnik, wzdycha lud.

3 (POL) Mąż, który miłuje mądrość, uwesela ojca swego; ale kto chowa nierządnicę, traci majętność.

4 (POL) Król sądem ziemię utwierdza; ale mąż, który dary bierze, podwraca ją.

5 (POL) Człowiek, który pochlebia przyjacielowi swemu, rozciąga sieć przed nogami jego.

6 (POL) Występek złego jest mu sidłem; ale sprawiedliwy śpiewa i weseli się.

7 (POL) Sprawiedliwy wyrozumiewa sprawę nędznych; ale niezbożnik nie ma na to rozumu i umiejętności.

8 (POL) Mężowie naśmiewcy zawodzą miasto; ale mądrzy odwracają gniew.

9 (POL) Mąż mądry, wiedzieli spór z mężem głupim, choćby się gniewał, choćby się też śmiał, nie będzie miał pokoju.

10 (POL) Mężowie krwawi nienawidzą uprzejmego; ale uprzejmi staranie wiodą o duszę jego.

11 (POL) Wszystkiego ducha swego wywiera głupi, ale mądry na dalszy czas go zawściąga.

12 (POL) Pana, który rad słucha słów kłamliwych, wszyscy słudzy jego są niepobożni.

13 (POL) Ubogi i zdzierca spotkali się; a wszakże obydwóch oczy Pan oświeca.

14 (POL) Króla, który sądzi uciśnionych według prawdy, stolica jego na wieki utwierdzona będzie.

15 (POL) Rózga i karność mądrość daje; ale dziecię swawolne zawstydza matkę swoję.

16 (POL) Gdy się rozmnażają niezbożni, rozmnaża się i przestępstwo; ale sprawiedliwi upadek ich oglądają.

17 (POL) Karz syna twego, a sprawić odpocznienie, i sposobi rozkosz duszy twojej.

18 (POL) Gdy proroctwo ustaje, lud bywa rozproszony; ale kto strzeże zakonu, błogosławiony jest.

19 (POL) Sługa nie bywa słowami naprawiony; bo choć rozumie, jednak nie odpowiada.

20 (POL) Ujrzysz człowieka skwapliwego w sprawach swoich; ale lepsza jest nadzieja o głupim, niż o nim.

21 (POL) Kto w rozkoszy chowa z dzieciństwa sługę swego, na ostatek będzie chciał być za syna.

22 (POL) Człowiek gniewliwy wszczyna zwadę, a pierzchliwy wiele grzeszy.

23 (POL) Pycha człowiecza poniża go; ale pokorny w duchu sławy dostępuje.

24 (POL) Kto spółkuje ze złodziejem, ma w nienawiści duszę swoję; także też kto przeklęstwa słyszy, a nie objawia go.

25 (POL) Strach człowieczy stawia sobie sidło; ale kto ma nadzieję w Panu, wywyższony będzie.

26 (POL) Wiele tych, co szukają twarzy panów; aleć od Pana jest sąd każdego.

27 (POL) Sprawiedliwym jest mąż niezbożny obrzydliwością; a zasię kto w uprzejmości chodzi, jest niezbożnym obrzydliwością.


Prís 29, 1-27





Verš 2
Gdy się rozmnażają sprawiedliwi, weseli się lud; ale gdy panuje bezbożnik, wzdycha lud.
Prís 11:10 - Z szczęścia sprawiedliwych miasto się weseli; a gdy giną niezbożni, bywa radość.
Prís 28:12 - Gdy się radują sprawiedliwi, wielka jest sława; ale gdy powstawają niepobożni, kryje się człowiek.
Prís 28:28 - Gdy niepobożni powstawają, kryje się człowiek; ale gdy giną, sprawiedliwi się rozmnażają.

Verš 3
Mąż, który miłuje mądrość, uwesela ojca swego; ale kto chowa nierządnicę, traci majętność.
Prís 10:1 - Syn mądry rozwesela ojca: ale syn głupi smutkiem jest matki swojej.
Prís 15:20 - Syn mądry uwesela ojca; ale głupi człowiek lekce waży matkę swoję.
Prís 28:7 - Kto strzeże zakonu, jest synem roztropnym; ale kto karmi obżercę, czyni zelżywość ojcu swemu.
Lk 15:13 - A po niewielu dniach, zebrawszy wszystko on młodszy syn, odjechał w daleką krainę, i rozproszył tam majętność swoję, żyjąc rozpustnie.

Verš 7
Sprawiedliwy wyrozumiewa sprawę nędznych; ale niezbożnik nie ma na to rozumu i umiejętności.
Jób 29:16 - Byłem ojcem ubogich, a sprawy, którejm nie wiedział, wywiadywałem się.

Verš 11
Wszystkiego ducha swego wywiera głupi, ale mądry na dalszy czas go zawściąga.
Prís 14:33 - W sercu mądrego odpoczywa mądrość, ale wnet poznać, co jest w sercu głupich.

Verš 13
Ubogi i zdzierca spotkali się; a wszakże obydwóch oczy Pan oświeca.
Prís 22:2 - Bogaty i ubogi spotkali się z sobą; ale Pan jest obydwóch stworzycielem.

Verš 14
Króla, który sądzi uciśnionych według prawdy, stolica jego na wieki utwierdzona będzie.
Prís 20:28 - Miłosierdzie i prawda króla strzegą, a stolica jego miłosierdziem wsparta bywa.
Prís 25:5 - Odejm niezbożnika od oblicza królewskiego, a umocni się w sprawiedliwości stolica jego.

Verš 15
Rózga i karność mądrość daje; ale dziecię swawolne zawstydza matkę swoję.
Prís 13:24 - Kto zawściąga rózgi swej, ma w nienawiści syna swego; ale kto go miłuje, wczas go karze.
Prís 22:15 - Głupstwo przywiązane jest do serca młodego; ale rózga karności oddali je od niego.
Prís 23:13 - Nie odejmuj od młodego karności; bo jeźli go ubijesz rózgą, nie umrze.
Prís 10:1 - Syn mądry rozwesela ojca: ale syn głupi smutkiem jest matki swojej.
Prís 17:21 - Kto spłodził głupiego, na smutek swój spłodził go, ani się rozweseli ojciec niemądrego.
Prís 17:25 - Syn głupi żałością jest ojcu swemu, a gorzkością rodzicielce swojej.

Verš 16
Gdy się rozmnażają niezbożni, rozmnaża się i przestępstwo; ale sprawiedliwi upadek ich oglądają.
Ž 37:36 - Ale przeminął, a oto go nie było; szukałem go, alem go znaleść nie mógł.
Ž 58:10 - Ciernie wasze pierwej niż wypuszczą tarny swoje, za zielona w gniewie Bożym jako wichrem porwane będą.
Ž 91:8 - Tylko to oczyma twemi obaczysz, a nagrodę niepobożnych oglądasz.

Verš 17
Karz syna twego, a sprawić odpocznienie, i sposobi rozkosz duszy twojej.
Prís 13:24 - Kto zawściąga rózgi swej, ma w nienawiści syna swego; ale kto go miłuje, wczas go karze.
Prís 22:15 - Głupstwo przywiązane jest do serca młodego; ale rózga karności oddali je od niego.
Prís 23:13 - Nie odejmuj od młodego karności; bo jeźli go ubijesz rózgą, nie umrze.

Verš 20
Ujrzysz człowieka skwapliwego w sprawach swoich; ale lepsza jest nadzieja o głupim, niż o nim.
Prís 26:12 - Ujrzyszli człowieka, co się sobie zda być mądrym, nadzieja o głupim lepsza jest, niżeli o nim.

Verš 22
Człowiek gniewliwy wszczyna zwadę, a pierzchliwy wiele grzeszy.
Prís 15:18 - Mąż gniewliwy wszczyna swary; ale nierychły do gniewu uśmierza zwady.
Prís 26:21 - Jako węgiel martwy służy do rozniecenia, i drwa do ognia; tak człowiek swarliwy do rozniecenia zwady.

Verš 23
Pycha człowiecza poniża go; ale pokorny w duchu sławy dostępuje.
Jób 22:29 - Gdy inni zniżeni będą, ty rzeczesz: Jam jest wywyższon; bo tego, co jest uniżonych oczów, Bóg zbawia.
Prís 15:33 - Bojaźń Pańska jest ćwiczenie się w mądrości, a sławę uprzedza poniżenie.
Prís 18:12 - Przed upadkiem podnosi się serce człowiecze, a sławę uprzedza poniżenie.
Iz 66:2 - Bo to wszystko ręka moja uczyniła, i nią stanęło to wszystko, mówi Pan. Wszakże Ja na tego patrzę, który jest utrapionego i skruszonego ducha, a który drży na słowo moje.
Mt 23:12 - A kto by się wywyższał, będzie poniżony; a kto by się poniżał, będzie wywyższony.
Lk 14:11 - Bo wszelki, kto się wywyższa, poniżony będzie, a kto się poniża, wywyższony będzie.
Lk 18:14 - Powiadam wam, żeć ten odszedł usprawiedliwionym do domu swego, więcej niżeli on: albowiem kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony.
Jak 4:6 - Owszem, hojniejszą daje łaskę; bo mówi: Bóg się pysznym sprzeciwia, ale pokornym łaskę daje.
Jak 4:10 - Uniżajcie się przed obliczem Pańskiem, a wywyższy was.
1Pt 5:5 - Także, młodsi! bądźcie poddani starszym, a wszyscy jedni drugim bądźcie poddani. Pokorą bądźcie wewnątrz ozdobieni, gdyż Bóg pysznym się sprzeciwia, a pokornym łaskę daje.

Verš 24
Kto spółkuje ze złodziejem, ma w nienawiści duszę swoję; także też kto przeklęstwa słyszy, a nie objawia go.
Lv 5:1 - Jeźliby też człowiek zgrzeszył, żeby słyszał głos bluźnierstwa, a byłby świadkiem tego, co albo widział, albo słyszał, a nie oznajmiłby, poniesie karanie za nieprawość swoję.

Verš 26
Wiele tych, co szukają twarzy panów; aleć od Pana jest sąd każdego.
Prís 19:6 - Wielu się ich uniża przed księciem, a każdy jest przyjacielem mężowi szczodremu.

Pris 29,5 - Porov. 11,9.

Pris 29,8 - Porov. 11,11.

Pris 29,13 - Boh je Stvoriteľom oboch, utláčaného i utlačovateľa; rovnako dal obom svetlo očí.

Pris 29,18 - Zdivočie ľud bez poučovania v náboženských pravdách.

Pris 29,24 - Nad zlodejmi sa vyslovovala kliatba (porov. Sdc 17,2). Táto kliatba rozprestierala sa taktiež na tých, ktorým bolo zbojstvo známe, aby ich tým väčšmi pohýnala vyzradiť a udať zbojníkov (porov. Lv 5,1).