| ŽalmyBiblia - Sväté písmo(POL - Poľský - Gdańska) | Ž 102, 1-28 |
1 (POL) Modlitwa utrapionego, gdy będąc w ucisku, przed Panem wylewa żądość swoję.
2 (POL) Panie! wysłuchaj modlitwę moję, a wołanie moje niechaj przyjdzie do ciebie.
3 (POL) Nie ukrywaj oblicza twego przedemną; w dzień ucisku mego nakłoń ku mnie ucha twego; w dzień którego cię wzywam, prędko mię wysłuchaj.
4 (POL) Albowiem niszczeją jako dym dni moje, a kości moje jako ognisko wypalone są.
5 (POL) Porażone jest jako trawa, i uwiędło serce moje, tak, żem zapomniał jeść chleba swego.
6 (POL) Od głosu wzdychania mego przylgnęły kości moje do ciała mego.
7 (POL) Stałem się podobnym pelikanowi na puszczy; jestem jako puhacz na pustyniach.
8 (POL) Czuję, a jestem jako wróbel samotny na dachu.
9 (POL) Przez cały dzień urągają mi nieprzyjaciele moi, a naśmiewcy moi przeklinają mię.
10 (POL) Bo jadam popiół jako chleb, a napój mój mięszam ze łzami,
11 (POL) Dla rozgniewania twego, i dla zapalczywości gniewu twego; albowiem podniósłszy mię porzuciłeś mię.
12 (POL) Dni moje są jako cień nachylony, a jam jako trawa uwiądł;
13 (POL) Ale ty, Panie! trwasz na wieki, a pamiątka twoja od narodu do narodu.
14 (POL) Ty powstawszy zmiłujesz się nad Syonem; boć czas, żebyś się zlitował nad nim, gdyż przyszedł czas naznaczony.
15 (POL) Albowiem upodobały się sługom twoim kamienie jego, i nad prochem jego zmiłują się;
16 (POL) Aby się bali poganie imienia Pańskiego, a wszyscy królowie ziemscy chwały twojej;
17 (POL) Gdy pobuduje Pan Syon, i okaże się w chwale swojej;
18 (POL) Gdy wejrzy na modlitwę poniżonych, nie gardząc modlitwą ich.
19 (POL) To zapiszą dla narodu potomnego, a lud, który ma być stworzony, chwalić będzie Pana,
20 (POL) Że wejrzał z wysokości świątnicy swojej, że z nieba na ziemię spojrzał;
21 (POL) Aby wysłuchał wzdychania więźniów, i rozwiązał na śmierć skazanych;
22 (POL) Aby opowiadali na Syonie imię Pańskie, a chwałę jego w Jeruzalemie,
23 (POL) Gdy się pospołu zgromadzą narody i królestwa, aby służyły Panu.
24 (POL) Utrapił w drodze siłę moję, ukrócił dni moich;
25 (POL) Ażem rzekł; Boże mój! nie bierz mię w połowie dni moich; od narodu bowiem aż do narodu trwają lata twoje.
26 (POL) I pierwej niżeliś założył ziemię, i niebiosa, dzieło rąk twoich.
27 (POL) One pominą, ale ty zostajesz; wszystkie te rzeczy jako szata zwiotszeją, jako odzienie odmienisz je, i odmienione będą.
28 (POL) Ale ty tenżeś zawżdy jest, a lata twoje nigdy nie ustaną. Synowie sług twoich, u ciebie mieszkać będą, a nasienie ich zmocni się przed tobą.
| | Ž 102, 1-28 |
Verš 26
I pierwej niżeliś założył ziemię, i niebiosa, dzieło rąk twoich.
Heb 1:12 - A jako odzienie zwiniesz je i będą odmienione; ale ty tenżeś jest, a lata twoje nie ustaną.
Verš 3
Nie ukrywaj oblicza twego przedemną; w dzień ucisku mego nakłoń ku mnie ucha twego; w dzień którego cię wzywam, prędko mię wysłuchaj.
Ž 37:20 - Ale niezbożni poginą, a nieprzyjaciele Pańscy, jako tłustość barania z dymem niszczeje, tak oni zniszczeją.
Z 102 - Nadpis modlitby vystihuje obsah žalmu, ktorý pravdepodobne vznikol na konci babylonského zajatia (pozri verše 14.15.17.21.29). Je to piaty žalm medzi kajúcimi.
Z 102,7 - Vyvolený ľud je teraz ako "pelikán", ktorý ako stelesnený smútok vie celé dni stáť na jednom mieste, alebo ako "kuvik", ktorý blúdi po "zrúcaninách" za noci, obávajúc sa denného svetla.
Z 102,19 - "Obnovený ľud" - ľud z pohanov a Izraelitov - Cirkev (Ž 22,32).
Z 102,24 - Žalmista prosí Pána o milosť dlhšieho života, aby videl vyslobodenie a slávu obnoveného Siona.